21.Bölüm'den Kesit
Destiny'nin odasına girdiğimde Destiny yoktu . Bütün eve baktım ama yoktu ! YOKTU !
Odasına tekrar girdim . Pencere açıktı . Yatağın üstünde bir not vardı .
Her şey için teşekkür ederim Justin . Ben gidiyorum . Sana haber vermediğim için bana kızacaksın belki ama gitmek zorundayım . Bebeğimin babasını buldum . Onunla mutlu bir hayatımız olacak . Anna'yla mutluluklar .
- Destiny
Bulmuş muydu ? İyide nasıl ? Bana haber vermeden gitmesi saçmaydı . Anna'yla mutluluklar da ne ?!
Üzülmüştüm . Neden üzülüyorum ki ? Beni kullandı işte . Bebeğin babasını bulur bulmaz gitti .
Kapı çalıyordu . Hemen aşağı indim . Merdivenlerden inerken buzlu camdan görmüştüm . - Kapının yanında buzlu cam var . Kapı merdivenden gözüküyor - Bir kızdı . Bavulu vardı . Umarım Destiny'dir . Kapıyı açtığımda ...
22.Bölüm
Kapıyı açtığımda Anna'yı gördüm . Ağlıyordu . Bana sarıldı . " Çok kötü şeyler oldu Justin . Sana ihtiyacım var . "
" Ne oldu ? "
" Ailem ve arkadaşlarım vampir olduğumu öğrendi . Kimse beni yanında istemiyor . Birkaç gün burada kalabilir miyim ? Lütfen ... "
" P-peki . Kalabilirsin . Anna bana , beni anlatman gerekiyor . Hiçbir şey bilmiyorum . "
" Eşyalarımı bırakayım , hemen geliyorum . "
Destiny hiç aklımdan çıkmıyordu . Ya o notu o yazmadıysa ya ona bir şey olduysa ? Ne saçmalıyorum ben ? Ne olabilir ki ?
Destiny'nin Gözünden
Uyandığımda boş bir depoda bir sandalyeye bağlıydım . Neler oluyor ?
" Kimse yok mu ?! Orada biri var mı ?! Hey ! " birkaç adam yanıma geldi .
" Uyanmışsın bebeğim . "
" Sen kimsin ? Benim ne işim var burada ? "
" Zaman bebeğim ... zaman . Her şeyi öğreneceksin . "
Justin'in Gözünden
Anna yanıma oturdu . " Siz Amy ile çok mutluydunuz Justin . Destiny olmasaydı belki hâlâ birlikte olacaktınız . "
" Nasıl yani ? "
" Destiny , Amy'yi öldürdü çünkü aşkınızı kıskanıyordu . Onu kendinden uzak tutmaya çalışsan bile uzak durmadı . "
" Sana inanmıyorum . Destiny böyle bir şey yapmaz . "
" Onu tanımıyorsun ki . "
" Seni de tanımıyorum . "
" Yalan söylemiyorum . "
" Bilmiyorum ama Destiny böyle bir şey yapmaz ! "
" Kimseye bu kadar güvenme . "
" Evet , sen dahil . "
Yukarı çıktım . Odama girdim ve yatağıma uzandım . Kafamı ellerimin arasına aldım . Anna kafamı karıştırıyordu . Kimseye güvenmiyordum . Güvenemezdim . Gözlerimi kapattım ...
Destiny'nin Gözünden
Gözlerimi açtığımda hâlâ bu iğrenç depodaydım . Bir çocuk geldi ve ayağımdaki , kolumdaki ipleri çözdü . Beni sürükleyerek başka bir odaya götürdü . Her yerim çizilmişti . Bir yere oturttu ve bana vurmaya başladılar . Ellerimle karnımı korumaya çalıştım . Tekrar sandalyeye bağladılar ve çıktılar . Konuşamıyordum bile . Ağzımı açacak halim yoktu .
Justin'in Gözünden
Uyandığımda hemen duş aldım ve aşağı indim . Evden çıktım . Tam arabaya biniyordum ki biri sarışın , diğeri sarışına göre kısa ve kumral çocuk geliyordu .
" Justin ! " diye bağırdı kumral olan .
Onları bir yerden hatırlıyordum .
" Sonunda bulduk seni dostum . " dedi uzun ve sarışın olan . Anlamadım ? Bunlar da mı hatırlamadığım hayatımdan .
" Sizin gücünüzle boyut değiştirdiğimiz için unutmuş olmalısınız . Bu çok etkili ve böyle garip yan etkileri oluyor . Seni ve Destiny'yi tanıyoruz , hemde çok yakından . Birlikte yaşıyorduk dostum . Son zamanlarda eskiye dair bir şeyler hatırlıyorsun değil mi ? "
" Hiçbir şey anlamıyorum gerçekten ama birkaç gün önce hastanede aklıma bir anı geldi . "
" Bu iyiye işaret dostum . Şimdi Destiny'yi bulmalıyız . "
" Bebeğinin babasını bulmuş ve gitti . " Çok şaşırmıştı .
" Ne ?! Saçmalık ! Buna inandın mı? Onu hemen bulmalıyız . " Ne diyordu bunlar ?
Destiny'nin Gözünden
Benden ne istiyorlar ?
Yeter artık !
Kapı açıldı ...
Yine o adamlar geldi .
" Ne istiyorsunuz ? "
" Hiçbir şey hatırlamaman ne kadar kötü . Son bir yılını kaybetmedin sen Justin'i kaybettin ve o Anna ile yaşamaya başladı bile. "
Gözümden bir damla yaş aktı . Bana bir fotoğraf gösterdi . Anna kapıdaydı ve Justin ile sarılıyorlardı . Yüzümdeki yaralar tuzlu yaşlarla doldu . Acıyordu ama kalbim kadar değil .
Onu seviyordum ...
Justin'in Gözünden
" Nereye gidiyoruz ? Onları nerede bulacağız ? "
" Onlar mı ? Destiny bebeğinin babasını falan bulmadı . Bu imkansız . Gideceği hiçbir yer yok . Tehlikede olabilir . "
" Sevgilisi öldü mü ? " Nasıl imkansız olabilirdi ki ?
" Boşver daha sonra zaten öğreneceksin . "
" Depolara bakalım . Kaçırıldıysa orada olabilir . "
Destiny'nin Gözünden
Karnıma tekme atmıştı . Onu koruyamamıştım . Çığlık atıyordum . Kan ... hayır ! O ölemez ! Hayır o ölemez !
" Lütfen yardım edin , o ölmemeli . " Boğuk sesimle yalvarıyordum .
Hepsi odadan çıktı .
Justin'in Gözünden
Tüm depolara bakmıştık . Bir tane kalmıştı . İçerde birileri vardı . Biri bizi fark etti . Tam diğerlerine haber verecekken onu öldürdüm . Diğerlerine görünmeden bütün odalara baktım .
Y-y-erde kanlar içinde Destiny yatıyordu .
" J-j-ustin , onu kurtar . Bebeğimizi kurtar . " Bebeğimiz mi dedi o ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Belong To Me ( Justin Bieber Fan Fiction ) // #Eniyikitapwatty2016
FanfictionBelki , bazen size de oluyordur ... İstemediğiniz şeylerin hem iyi hem kötü yanı olur ya ben de koşulsuz ve geri dönülemez şekilde birine öyle aşık oldum . İlginç bir tanışma ... İlginç bir kişilik İlginç bir hayat ... ... Bazen bir insana bağlanm...