22.Bölüm " Bebeğimizi kurtar . "

2.5K 120 20
                                    

21.Bölüm'den Kesit

Destiny'nin odasına girdiğimde Destiny yoktu . Bütün eve baktım ama yoktu ! YOKTU !

Odasına tekrar girdim . Pencere açıktı . Yatağın üstünde bir not vardı .

Her şey için teşekkür ederim Justin . Ben gidiyorum . Sana haber vermediğim için bana kızacaksın belki ama gitmek zorundayım . Bebeğimin babasını buldum . Onunla mutlu bir hayatımız olacak . Anna'yla mutluluklar .

- Destiny

Bulmuş muydu ? İyide nasıl ? Bana haber vermeden gitmesi saçmaydı . Anna'yla mutluluklar da ne ?!

Üzülmüştüm . Neden üzülüyorum ki ? Beni kullandı işte . Bebeğin babasını bulur bulmaz gitti .

Kapı çalıyordu . Hemen aşağı indim . Merdivenlerden inerken buzlu camdan görmüştüm . - Kapının yanında buzlu cam var . Kapı merdivenden gözüküyor - Bir kızdı . Bavulu vardı . Umarım Destiny'dir . Kapıyı açtığımda ...

22.Bölüm

Kapıyı açtığımda Anna'yı gördüm . Ağlıyordu . Bana sarıldı . " Çok kötü şeyler oldu Justin . Sana ihtiyacım var . "

" Ne oldu ? "

" Ailem ve arkadaşlarım vampir olduğumu öğrendi . Kimse beni yanında istemiyor . Birkaç gün burada kalabilir miyim ? Lütfen ... "

" P-peki . Kalabilirsin . Anna bana , beni anlatman gerekiyor . Hiçbir şey bilmiyorum . "

" Eşyalarımı bırakayım , hemen geliyorum . "

Destiny hiç aklımdan çıkmıyordu . Ya o notu o yazmadıysa ya ona bir şey olduysa ? Ne saçmalıyorum ben ? Ne olabilir ki ?

Destiny'nin Gözünden

Uyandığımda boş bir depoda bir sandalyeye bağlıydım . Neler oluyor ?

" Kimse yok mu ?! Orada biri var mı ?! Hey ! " birkaç adam yanıma geldi .

" Uyanmışsın bebeğim . "

" Sen kimsin ? Benim ne işim var burada ? "

" Zaman bebeğim ... zaman . Her şeyi öğreneceksin . "

Justin'in Gözünden

Anna yanıma oturdu . " Siz Amy ile çok mutluydunuz Justin . Destiny olmasaydı belki hâlâ birlikte olacaktınız . "

" Nasıl yani ? "

" Destiny , Amy'yi öldürdü çünkü aşkınızı kıskanıyordu . Onu kendinden uzak tutmaya çalışsan bile uzak durmadı . "

" Sana inanmıyorum . Destiny böyle bir şey yapmaz . "

" Onu tanımıyorsun ki . "

" Seni de tanımıyorum . "

" Yalan söylemiyorum . "

" Bilmiyorum ama Destiny böyle bir şey yapmaz ! "

" Kimseye bu kadar güvenme . "

" Evet , sen dahil . "

Yukarı çıktım . Odama girdim ve yatağıma uzandım . Kafamı ellerimin arasına aldım . Anna kafamı karıştırıyordu . Kimseye güvenmiyordum . Güvenemezdim . Gözlerimi kapattım ...

Destiny'nin Gözünden

Gözlerimi açtığımda hâlâ bu iğrenç depodaydım . Bir çocuk geldi ve ayağımdaki , kolumdaki ipleri çözdü . Beni sürükleyerek başka bir odaya götürdü . Her yerim çizilmişti . Bir yere oturttu ve bana vurmaya başladılar . Ellerimle karnımı korumaya çalıştım . Tekrar sandalyeye bağladılar ve çıktılar . Konuşamıyordum bile . Ağzımı açacak halim yoktu .

Justin'in Gözünden

Uyandığımda hemen duş aldım ve aşağı indim . Evden çıktım . Tam arabaya biniyordum ki biri sarışın , diğeri sarışına göre kısa ve kumral çocuk geliyordu .

" Justin ! " diye bağırdı kumral olan .

Onları bir yerden hatırlıyordum .

" Sonunda bulduk seni dostum . " dedi uzun ve sarışın olan . Anlamadım ? Bunlar da mı hatırlamadığım hayatımdan .

" Sizin gücünüzle boyut değiştirdiğimiz için unutmuş olmalısınız . Bu çok etkili ve böyle garip yan etkileri oluyor . Seni ve Destiny'yi tanıyoruz , hemde çok yakından . Birlikte yaşıyorduk dostum . Son zamanlarda eskiye dair bir şeyler hatırlıyorsun değil mi ? "

" Hiçbir şey anlamıyorum gerçekten ama birkaç gün önce hastanede aklıma bir anı geldi . "

" Bu iyiye işaret dostum . Şimdi Destiny'yi bulmalıyız . "

" Bebeğinin babasını bulmuş ve gitti . " Çok şaşırmıştı .

" Ne ?! Saçmalık ! Buna inandın mı? Onu hemen bulmalıyız . " Ne diyordu bunlar ?

Destiny'nin Gözünden

Benden ne istiyorlar ?

Yeter artık !

Kapı açıldı ...

Yine o adamlar geldi .

" Ne istiyorsunuz ? "

" Hiçbir şey hatırlamaman ne kadar kötü . Son bir yılını kaybetmedin sen Justin'i kaybettin ve o Anna ile yaşamaya başladı bile. "

Gözümden bir damla yaş aktı . Bana bir fotoğraf gösterdi . Anna kapıdaydı ve Justin ile sarılıyorlardı . Yüzümdeki yaralar tuzlu yaşlarla doldu . Acıyordu ama kalbim kadar değil .

Onu seviyordum ...

Justin'in Gözünden

" Nereye gidiyoruz ? Onları nerede bulacağız ? "

" Onlar mı ? Destiny bebeğinin babasını falan bulmadı . Bu imkansız . Gideceği hiçbir yer yok . Tehlikede olabilir . "

" Sevgilisi öldü mü ? " Nasıl imkansız olabilirdi ki ?

" Boşver daha sonra zaten öğreneceksin . "

" Depolara bakalım . Kaçırıldıysa orada olabilir . "

Destiny'nin Gözünden

Karnıma tekme atmıştı . Onu koruyamamıştım . Çığlık atıyordum . Kan ... hayır ! O ölemez ! Hayır o ölemez !

" Lütfen yardım edin , o ölmemeli . " Boğuk sesimle yalvarıyordum .

Hepsi odadan çıktı .

Justin'in Gözünden

Tüm depolara bakmıştık . Bir tane kalmıştı . İçerde birileri vardı . Biri bizi fark etti . Tam diğerlerine haber verecekken onu öldürdüm . Diğerlerine görünmeden bütün odalara baktım .

Y-y-erde kanlar içinde Destiny yatıyordu .

" J-j-ustin , onu kurtar . Bebeğimizi kurtar . " Bebeğimiz mi dedi o ?

You Belong To Me ( Justin Bieber Fan Fiction ) // #Eniyikitapwatty2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin