Chapter #33 This Is My Responsibility

521 12 2
                                    

Chapter #33 This Is My Responsibility

Joshua: Now, will you excuse us? Barbie, halika na.

Raymond: Kayo kasi, dapat kinikilala niyo ang taong iniinis at iniinsulto niyo. Hindi niyo alam, baka kayo pa ang matalo sa game na sinimulan at inakala niyong kayo ang mananalo. Kayo na lang maglaro, bbye! (sabay para ng taxi)

Dinala ni Joshua c Barbie sakay ang motorsiklo niya.

Barbie: Marunong ka palang magmaneho ng motor. 

Joshua: Oo, ngaun lng kc ako pinahintulutan ni Papa na gumamit ng motor eh. Noon, di pa niya ako pinagkakatiwalaan.

Barbie: Ibig sabihin, ngayon ko lang nalaman to?

Joshua: Uhmm. Oo.

Barbie: Kita mo na, nka gain na ako ng bagong memories and facts about you.

Joshua: (bumulong sa sarili) oo nga nmn.

Barbie: Uie, may ice cream. (hinipo ang bulsa) nkuh! nkalimutan ko ang wallet ko! nakakainis. wala pa akong pamasahe pauwi. (umupo na lng sa may bench)

Joshua: Kuya, isa nga po. (kinuha ang ice cream at nilapitan c Barbie) Barbie oh, may ice cream kna! (pa cute na boses)

Barbie: Nkuh nmn. Hahahaha, thanks Joshua.

Minutes have passed, may nakita c Barbie, isang girl na kinakausap ang isang lalaki. Ngunit, sa kasawiang palad, sumakay sa kotse at iniwan ang babae.

Barbie: (bumulong sa sarili) "ba't familiar yung situation na yun? ano ba yan, sumasakit ang ulo ko and nahihirapan akong huminga." Joshua, san ba yung public cr dito sa park?

Joshua: Nasa may likod lng natin oh.

Barbie: Thanks.

Hinay hinay na naglakad c Barbie patungo sa CR ng biglang..

Tao: Ay yung babae!

Joshua: (tumingin sa kanyang likod) Barbie!! (tumakbo at sinalo ang dalaga) Barbie, ano bang nangyayari sa'yo?

Barbie: (minulat ang mga mata) nahihirapan akong huminga eh, sumasakit din ang ulo ko.

Joshua: Cgeh, iuuwi na kita.

Habang nasa tricycle ang dalawa, biglang na flat ang gulong. Dahil unexpected ang nangyari, medyo tumalsik ang dalawa. Unang tumalsik c Joshua, sinalo niya c Barbie nang mahulog ito mla sa motorcycle.

Joshua: Barbie, Barbie, okay ka lng? Kaya nmn pala, hindi ako pwedeng gumamit ng motor eh.

Barbie: Okay lng ako. (hinawakan ang ulo) nako, gumagabi na. (biglang bumuhos ang ulan)

Joshua: (hinila c Barbie) Halika dito.

Barbie: Nko nmn, ang lamig! 

Joshua: (hinubad ang vest) kahit papano, baka uminit ang feeling mo dian.

Barbie: Nko wag na, yun pa rn nmn eh, malamig pa rn.

Joshua: Upo ka mna, pagod ka eh. (umupo clang dalawa, niyakap ni Joshua c Barbie) Eh yan, okay na?

Barbie: Salamat Joshua. (sumandal sa balikat ng binata) Ba't ba ang bait'2 mo. Samantalang ako, di ko kayang alalahanin ang lahat about sa'tin. At ikaw, nahihirapan kna.

Joshua: Ano ba, wag mo nang isip yan. Mahalaga ka sa'ken kaya kita inaalagaan ng ganito. Kaya please, wag mong isipin na pinapahirapan kita, okay?

Barbie: (tinakpan ang mukha gamit ang mga kamay niya)

Joshua: (sinubukang kunin ang mukha ni Barbie) Ano ba Barbie!

Barbie: Ayokong nakikita mo akong umiiyak.

Joshua: (kinuha ang dalawang kamay ni Barbie) noon, palagi mo akong iniiyakan. kaya ngayon, please, wag kang mahiya. Barbie nmn oh, bilang lalakeng nagmamahal sa'yo at pinagkatiwalaan mo ng feelings mo, responsibilidad kong alagaan ka. 

Barbie: Pero--

Joshua: Wala nang pero'2. Barbie, I'm willing to give everything. At kahit, di mo pa naaalala ang lahat. At leastm unti-unti mo nang nakukuha ang pieces ng puzzle ng memory mo dba?

Natapos rin ang ulan, dinala mna ni Joshua c Barbie sa kanila.

Joshua: Ma, I'm home!

Mrs. Dionisio: Oh Joshua, is she you girlfriend?

Joshua and Barbie: *nagblush* HINDI POOO!

Mrs. Dionisio: Nko nmn, nagbibiro lng nmn ako eh.

Joshua: BTW, ma, my damit po ba kayong kasya sa kaibigan ko?

Mrs. Dionisio: Kaibigan lng nga ba?

Joshua: Ma!

Mrs. Dionisio: Oo nmn, di nmn ako ganoong kalaki no! In fact, baka ka size ko lng yang girl friend, i mean friend mo :)

Joshua: Hahaha! Tawagan ko lang mama mo ah? Sabihin ko na lang na dito ka matutulog ah?

Barbie: Ano? Dito ako matutulog?

Joshua: Hello, Reanne. Pwede ba makausap mama mo?

Kinausap ni Joshua ang mama ni Barbie..

Joshua: Opo, gabi na kasi eh and dala ni daddy yung kotse. Delikado na umuwi. Andito po mommy ko! Hindi, ibang kwarto kaming dalawa! Tita nmn eh! Cgeh po, bye!

Barbie: Joshua, nakakahiya nm--

Joshua: Barbie, wag kang mahiya. Once, magiging tayo na, bahay mo na to. In fact, this is your home. Okay? (inakbayan c Barbie) dalhin na kita sa guest room.  

A Puzzled Love StoryWhere stories live. Discover now