SonGün; Psikopat Mafya

özledim

Songül :ilk zamanlar bana ne kadar kötü davranmıştın..Beni şey yerine koymuştun!

Güney :onlar geçmişte oldu..sevmiyordum seni ama şimdi deli gibi aşığım sana!

Songül :hiçbir zaman normal olmayan biriyle mi evlendim ben şimdi..!

Güney :hayır..Songül geçmişi karıştırma...

Songül :nasıl tanıştık biz ? İnsan evlendiği adamla tanışmasını unutur mu, yaşadığı kötü anları!

Sesi yüksek çıktığında Güney ona doğru yaklaştı.

Güney :sana geçmişi hatılatacak hiçbirşey yok ki..

Songül yatağın üstünde emekleyen Savaş'ı gösterdi.

Songül :emin misin?!

Güney :o..o kötü birşey değil Songül! Sen hep aynı şeyleri anlatıyorsun bana.!

Songül :ne..bizim yaşadığımız başka birşey mi var?

Güney kafasını çevirdi.

Güney :yok..ama olacaktı. Böyle yapmasaydın olacaktı.

Songül :ne yaptım ki ben..herşeyi yapan sensin! Senin yüzünden..anlıyor musun,senin yüzünden!

...

Güney korkuyla uyandı.Karşısındaki yatakta uyuyan Songül 'e bakıp gözlerini ovdu.

Güney :ben bilerek yapmadım...

Odadan çıktığında doktorun odasına gitti.

Güney :hani uyanacaktı?!

Doktor :tedaviye yanıt vermiyor Güney Bey..size söyledim. Beklemeliyiz.

Güney :hergün rüyalarıma giriyor.Dayanamıyorum!

Doktor :psikoloktan yardım alabilirsiniz..

Güney :onu uyandıracaksın doktor!

Diyerek odadan çıktı. Telefonunu alıp evi aradı.

Güney :Savaş nasıl ?..Ağlıyor mu? Öğleden sonra gelirim..

Diyerek kapattı. İki haftadır Savaş için bakıcı tutmuştu. Doktor Songül 'ün uyanacağını söylemişti ama hâlâ tepki vermemişti..
Güney 'de Songül 'ün yanından hiç ayrılmamıştı tabii ki...

...

Güney :sen ne güzelsin ya..iyi ki benimsin lan.

Diyerek Songül 'e sarıldı. Songül dengede durmaya çalışarak  yürümeye devam ettiler.

Songül :bende seni çok seviyorum.

Güney :seni hiç bırakmayacağım..

Songül :söz mü?

Güney :söz...

...

Songül yavaşça gözlerini açtığında etrafı bulanık gördü.

Songül :Güney...

Güney eve gitmişti,kimse yoktu odada.

Songül etrafta gözünü gezdirdi.Kimseyi göremeyince gözünden yaş geldi.

Songül :bıraktın mı beni..

...

Güney eve girdiğinde Savaş 'ın ağlama seslerini duydu. Hızla üst kata çıkıp Savaş'ın odasına girdi. Yalnız olduğunu görünce sinirle seslendi.

Güney :Damla nerdesin!

Damla :geliyorum..

Diye bağırdığında Güney, Savaş'ı kucağına aldı.

Güney :şş..ağlama.

Damla gömleğinin düğmesini kapatırken Güney 'e baktı.

Damla :şey ben-

Güney :ben seni Savaş 'a bakman için tuttum..bir süreliğine!

Damla :ama-

Güney :kovuldun!

Damla sinirle gözlerini Güney 'e dikti.

Damla :karın yok bana şükret!

Güney :ne diyorsun lan sen! Kaybol!

Damla sinirle eşyalarını alıp odadan çıktı. Güney Savaş'ı giydirip hastaneye gitmek için arabaya bindiler.

...

Güney hastaneye geldiğinde hemşireye Savaş 'ı verip Songül 'ün odasına girdi.

Güney :ne zaman uyanacaksın sevgilim...

Diyerek Songül 'ün elini tuttu. Odanın içinde göz gezdirirken masada duran suyun azaldığını farketti.İlk Songül 'e sonra kapıya baktı.

"Bunu kim içti ki!"

Güney hızla odadan çıkıp bir hemşireyi durdurdu.

Güney :şey..bu odaya kimse giremiyor değil mi?

Hemşire :beyefendi işim var lütfen.

Diyerek gitmişti. Güney hızla doktorun odasına geldi.

Güney :Songül..uyandı galiba. Masadaki su azalmış.

Doktor :odada sizden başka biri yok muydu?

Güney :hayır..ben eve gitmiştim.

Doktor gülümseyerek ayağa kalktı ve Songül 'ün olduğu odaya girdiler.Doktor Songül 'ü incelerken Songül kıpırdayıp bir süre sonra gözlerini açtı.

Songül :Güney..gitti mi?

Doktor kafasını olumsuz anlamda sallayıp geri çekildi. Güney, Songül 'ü görünce hemen yanına oturdu ve elini tuttu.

Güney :çok özledim seni..nasıl bırakayım?!

Songül :bende..

Songül 'ün gözleri kapanmaya başladığında Güney alnına öpücük bıraktı.

Doktor :bir saat kadar dinlensin..durumu gayet iyi.

Diyerek odadan çıktı.

Güney :hep iyi ol sevgilim.

...

Çok uzun bir aradan sonra kısa da olsa yazdım .Okullar falan derken durum böyle oluyor :/

İyi geceler ❤🌼