Bloody Nights (Askiya alindi)

4. Bölüm: Kac, kac, kac

Voteler artmadikca yeni bölüm gelmeyecektir. Sonucta saatlerce yazmak icin ugrasiyorum. En azindan emegimin karsiligini verin.

   Boynumda bir nefes hissettim. Sirtimi diklestirmekten baska bir tepki vermedim. Kesin yine bas belasi Jack'di.

   "Buradaki bütün vampirlere aciyorum. Ne büyüsü yaptiysan gercekten ise yaramis gibi görünüyor." Nefesini vererek gülümsedi.

     "Peki ya sen, Blake?"

    Bir kac saniyede gözlerini bütün vücudumda dolastirdi ve sonra gözlerimle bulustu. Anlamini cözemedigim sekilde bakiyordu. Sonra elindeki ickisini barin üzerine birakti ve yanimda ki tabureye oturdu.

    "Gizemli yaratiklar dikkat cekicidir. Ama ne oldugu bilinen seyler güvenlidir. Sen ise..." Ickisinden bir yudum aldi ve yüzüme gelen bir tutam saci yavasca kulagimin arkasinda sikistirdi. Isaret ve orta parmagini tersiyle kulagimdan ceneme kadar bütün yanagimda yol aldi. Ceneme gelince bir anlik duraksamanin ardindan elini yüzümden cekti. Bense nefesimi tuttugumum bile farkinda degildim. Tekrar nefes alinca beyin hücrelerimde calismaya basladi.

    "Ben, ne?"

    "Sende görünenden fazlasi var. Zararli seyler, sanki."

    Kahkahama engel olamadim. Gercekten dedikleri cok sacmaydi. Bu sadece bendim iste, bildigimiz Lara Stone. Benden kime zarar gelirdi ki. Bu adam kesinlikle ucmus.

    "Özür dilerim ama beni hic tanimiyorsun ve bu ön yarginin sebebini anlamadim. Tanimadigin insanlara hep böyle mi yaklasirsin?"

    "Insanlara, evet. Ama senin insanligina süphem var."

   Son cümlesine umursamaz görünmeye calistim. Ickimle ilgilenmeye devam ettim bir süre. Yüzüne bakmamaya calisiyordum. Onunla konusma konusunda cok istekli görünmemeliydim. Ama bu cok zordu. Gözleri, tipki okyanus derinliklerinde kaybolmak gibi...

    "Buraya sik sik gelir misiniz, Bay Salvatore?"

    "Genellikle. Bundan sonra sik sik karsilasacagiz demek oluyor bu."

     "Buna memnun olmadigini düsünüyorum."

    "Nereden böyle bir kaniya vardin?"

    "Karsilastigimiz ilk andan beri bana ön yargili davraniyorsun. Yoksa benden korkuyor musun?"

    Bakislarini karsi tarafa dikti. Dudaklarinin bir tarafi yukari kivrilmis etrafi süzüyordu. Bense onu,,, Sonra gözlerimiz tekrar birlesti.

    "Normal bir insan vampirlerin dikkatini bu derece üzerine cekemez. Senden korkmuyorum ama onlar korkmalilar."

   Hakli olabilirdi aslinda. Cünkü bende etrafima biraz dikkat edince ne demek istedigini anlamistim.

    "Ilk defa vampirlerin arasinda bulunuyorum. Bugün ilk is günüm ve ben daha önce insandan farkli hic bir yaratikla tek kelime dahi etmedim. O yüzden neden onlarda böyle bir etki yarattigimi bilmiyorum."

     Yüzümü astim. Cünkü ben buraya ne icin gelmistim ve elime sadece ne gecmisti. Göya Blake'den Sofia hakkinda bir seyler ögrenecektim. Ama Blake beni ters köse yapiyordu. Aklimdaki her sey ucup gitti bir anda.

    "Lara!"

    Kafami sesin geldigi tarafa cevirdigimde Pam'in yanima yaklasmakta oldugunu gördüm. Iki adim daha atti ve Blake ile benim aramda durdu.

    "Ve Blake. Seni eglendirebiliyor muyuz bu gece?"

    "Bende,beni ne zaman görmemezlikten gelecegini merak ediyordum, Pam."