Part Time Gangster

CHAPTER 39: BLIND DATE

“Good evening, Ms. George Mendoza.” Bati niya sa kin at tumayo para ayusin ang upuan ko.

Bumuntong-hininga ako at umupo after niyang ayusin ang chair ko.

“Alam mo ba itong pinapasok mo?” Tanong ko sa kanya habang nakatingin sa kanya ng masama.

“Akala ko nakalimutan mo na ako.” Sabi niya habang nakatingin sa menu.

“You haven’t answered my question.” Pagtataray ko sa kanya.

“I know. I love it when you are feisty.” Pang-aasar niya sa akin.

“Hindi mo makukuha ang gusto mo. I can assure you that.” Kinuha ko na ang menu at nagsimulang mamili ng kakainin ko.

“Excuse me.” Tawag naman ng mokong na ito sa waiter na malapit lang sa amin.

“Yes, Sir? What are your orders?” Magalang na tanong ng waiter sa amin.

“I will have Baby Back Ribs in Cambodian Sauce, Java Rice, White Seafood Spaghetti, Mango Parfait and Bottomless Iced Tea.” Sabi ko agad sa waiter.

“How about you, Sir?” Tanong niya naman sa nilalang sa harap ko.

“I will have your Italian Pesto Spaghetti, Apple Cinnamon Toasted Bread, Melon and Chocolate Balls and Bottomless Iced Tea.” Ngiti niya sa waiter at humarap na agad sa akin.

“I will repeat you orders, Sir and Ma---“

“No need. You’ve already written it down and then you’re going to repeat it? I thought this is a high class restaurant?” Pagsusungit ko sa waiter habang matalim na nakatingin sa date ko.

“I am sorry, Ma’am.” Paghingi ng sorry ng waiter at umalis na.

“Let’s get this over with. I don’t have time for any fancy gimmicks or the likes. What do you want?” Walang kemeng tanong ko sa kanya.

“I want you to marry me.” Deretsong sagot niya sa akin.

“Are you insane? Marry you?” Halos tumawa ako ng malakas dahil sa sinabi niya.

“Not merely insane but I want you to be mine. I want you to be my wife.” Seryosong tingin niya sa akin.

“Marami na ang nagtanong sa akin niyan. Do you think I will say ‘Yes’ to you?” Nakataas kong kilay na tanong sa kanya.

“And what makes you think that I will take ‘No’ for an answer?” Tanong niya din sa akin.

Aba loko ito ahh!

“Do you think you can rise up to the challenge?” Tusong tanong ko sa kanya.

“What makes you think that I will surrender you?” Pabalik na tanong niya sa akin.

 “Ma’am. Sir.” Dala na pala ng waiter ang orders namin. Hindi ko siya napansin.

“This is on your tab right?” Tanong ko ulit sa kanya habang nakatingin sa pagkain.

“Yep.” Sabay tango niya.

Tumayo na ako. Kailangan ko nang umalis dito. Kailangan ko nang umuwi at magresearch tungkol sa tao na ito.

Biglang may humawak sa braso ko…

“Where do you think you’re doing?” Masamang tingin niya sa akin.

“Getting out of here. Nakaka-suffocate kang kasama. Lahat ng tanong ko puro tanong din ang sagot mo.” Sabay bawi ko sa braso ko.

“You are not going home, are you?” Masama pa rin ang tingin niya sa akin.