LOVING ATTORNEY DELA VEGA

Chapter 2

As Chad sat down to the swivel chair he stressfully rubbed his hair using his fingers. Gently closing his tired eyes for a moment a open it again. It has been a long tiring and stressful day. He shook his head off and looked down the filing papers on his table.

"Karen, bring me coffee."

He pressed the intercom and spoke up. It was connected to his secretary's table outside. The door wide open, Karen inter holding a cup of coffee.

"Your coffee, sir."

"Just put it down, thanks."

"Ah sir, tumawag nga pala si Miss-"

"Stop it Karen, don't mention her name. 'Pag tumawag ulit sabihin mong may ka-meeting ako sa labas."

"Yes, sir."

Bumuga ng marahas si Chad nang tumalikod si Karen. Nawala ang gana niya sa pag-inom ng kape. Iiling-iling na ibinalik niya ang paningin sa mga papeles. It boiled his blood every time she's trying to flirt him. It was his damn fault and t'was all started ng isama niya ito sa isang business party na sinundan pa ng marami.

Tinapunan niya ng tingin ang relong pambisig. Hindi niya namalayan ang mabilis na paglipas ng mga oras. It exactly 5:30 PM. Napaisip siya kung naroon na ba sa bahay ang asawa. Walang may nakakaalam na kasal siya, maliban sa mga magulang nila at ilang kamag-anak. Pati mga kaibigan niya ay walang alam na nagpatali na siya. Si Scarlett ay anak ng business partner ng kanyang ama. His parents requested to marry her at sinununod niya kahilingan ng mga magulang. He never saw Scarlett even before until the day they got married. She's simply beautiful, quite and reluctant. Sa tuwing ninanakawan niya ito ng sulyap, parating nasa malayo ang tingin. They seldom saw each other inside their house. He sighed. Kinuha niya ang jacket na nakapatong sa upuan.

Tahimik ang paligid nang lumabas siya ng opisina. Wala na rin si Karen sa mesa nito, which give him a relief. He rode the lift going through the ground of the building where the parking area was located. When he reached the car he slipped in himself and drove away.

As usual as he went out from the car. The peaceful view of the house welcomed him. Nakakabinging katahimikan ang sumalubong sa kanya pagkapasok ng bahay. Hinagis niya ang suitcase sa sofa at dumiretso s bar.

IPINARADA ni Scarlett ang sasakyan, pagkatapos matanggal ng seatbelt ay umibis na siya. Diretsong tinungo niya ang pinto at sumalubong sa kanya ang kadiliman sa loob ng bahay. Alam niyang naroon na ang kasama dahil nasa grahe ang sasakyan nito.

"When will you learn to follow me?"

Tumigil siya sa paghakbang. Heto na naman sila, oh! Kailan pa ba natuto ang kasama na pakialaman siya? Sa apat na buwan na pagiging housemate nila wala silang paki-alaman.

"Why would I follow you, you tell me?" Pinagkros niya ang braso sa dibdib.

"Because I'm your husband!"

"I don't care if you're my husband! In the first place, hindi kita gustong pakasalan! Sinunod ko lamang ang utos ng ama ko dahil wala akong magawa! Ayokong isumbat niya sa akin; na wala akong kwentang anak; na wala akong utang na loob!"

Bahagyang natigilan si Chad, lihim na ikinuyom ang kamao, "Tigilan mo ang pagiging matigas mo Scarlett. Sumusobra kana!"

"I'm just telling you the truth!"

"Truth? Then tell me some more truth Scarlett. Bakit laging gabi kana kung umuwi? Saan ka naggagaling at bakit tila lagi kang pagod at lasing? Are you secretly seeing someone behind my back? Are you enjoying his company? Iyon ba ang dahilan kung bakit gina-gabi ka palagi?"

Nakita ni Chad ang dumaang sakit sa mukha ni Scarlett. Tumalikod ito at mabilis na pumanhik sa itaas. Humigpit ang hawak niya baso, inisang lagok ang natirang inumin.