Haunted School

Hoofdstuk 2

"Ben je nou nog niet klaar? Ik doe de lamp zo uit hoor!" Riep Claire geërgerd. "Jwa. Bwijnah" antwoorde Luna die haar tandpasta uitspuugde. Ze legde de tandenborstel in het bakje en liep naar haar bed en kroop erin. "Welterusten!" Riep Claire. Ze knipte het lampje uit. Het beef een tijdje stil. Tot Luna en Claire muziek hoorden. Claire ging boos rechtop zitten. "Elis, zet nu die muziek uit!" Luna had nog nooit de liedjes van Elis gehoord, maar het klonk heel saai, beetje eng zelfs. Elis legde haar mp3 weg en ging liggen. Claire zuchtte diep en ging weer liggen. Weer was het stil. Tot er opeens weer muziek klonk. Luna werd er wakker van. "Elis doe je muziek uit." Zei ze slaperig. De muziek bleef doorspelen. "Elis?!" Luna knipte haar nachtlampje aan en keek Elis' kant op.  Elis sliep. Waar kwam die muziek dan weg? Luna luisterde. Het kwam uit de hal. Ze zuchtte, ze had geen zin om op te staan. Ze knipte haar nachtlampje uit en probeerde te slapen. Maar zonder succes. Geïrriteerd knipte ze het lampje weer aan. Ze sloeg de deken van haar af, deed haar badjas aan en haar sloffen en slenterde naar de deur. Zachtjes deed ze de deur open en stapte ze naar buiten. Luna keek nog even achterom om te kijken of Claire toevallig nog wakker was geworden. Helaas. Die sliep als een roosje. De hal was donker. Luna pakte nog snel even haar zaklamp uit het nachtkastje. Die had je wel nodig, wilde je niet je teen ergens tegen stoten. Ze liep verder de hal in en knipte de zaklamp uit. Ze stond even stil om te kijken waar de muziek vandaan kwam.  Het leek van achterin de hal vandaan te komen. Ze sloop er naartoe. De muziek kwam haar zó bekend voor. Maar ze kon het niet plaatsen. Had ze het in haar jeug gehoord? Ze wist het echt niet. Ze scheen in de hoek. Ze zag niks. Het enigste wat ze zag was een deur die er niet eerder was. Luna's hart maakte een sprong. Die deur. Was er nooit. Maar de muziek leek er vandaan te komen. Met knikkende knieën sloop ze naar de deur en deed het zachtjes open. Het was een donkere kamer met een stenen wenteltrap naa beneden. Ze liep de stenen trap af. Maar toen flikkerde haar zaklamp en ging het uit. "Shit" ze sloeg er tegen. Maar het deed niks. Toen hoorde ze een bonk. Ze keek omhoog
De deur was dicht.
Haar hart klopte in haar keel. De muziek was nog steeds bezig. Maar hoe verder ze de trap afliep. Hoe harder het werd. Aan het einde van de wenteltrap kwam er flikkerend licht. Luna liep nog langzamer de trap af en keek om het hoekje.
Niemand
Het eerste wat haar opviel waren de 3 kaarsen die in een driehoek in de kamer stonden. Ze liep er dichter naar toe. Er was een driehoek op de grond met 4 circkels erbij. Er lag een boekje in het binnen met een spiegel. Op dat moment stopte de muziek en vlogen de kaarsen uit. Luna raakte nu helemaal in paniek. Ze wilde terug naar haar kamer. Bij Claire. En Elis. Zelfs Elis. Ze probeerde per tast de wenteltrap terug te vinden. Voorzichtig stapte ze op de stenen treden met de hoop dat ze er niet naast viel. Ze zag een lichtspleet boven haar. Dat zou de deur wel zijn. Het was hier immers veel donkerder dan in de hal naar haar kamer. Bijna was ze er. Nog een paar stappen. "Yes!" Luna zuchtte van opluchting en draaide de klink omlaag en stapte de gang in. Toen maakte haar hart een sprong.
Er stond iemand aan het einde van de gang.
Luna was vastgenageld aan de grond. Zo voelde het tenminste. Ze wilde niet terug. Ze wist niet waarom. Maar ze had beneden al het gevoel dat ze niet alleen was. Opeens vloog de zaklamp aan. Daar stond Claire met een krijtwit gezicht. Luna zuchtte. "Claire je liet me schrikken!" "Ik werd wakker en zag dat je bed leeg was, ik dacht dat je ontvoerd was ofzoiets, ik heb overal gezocht! En Elis is ook nog weg."
Elis! Dat was het! Die muziek! Elis speelde dat af! "En wat is die deur?! Die zat er toch niet?!" Claire leek verward. "Kom mee Claire, naar onze kamer. Ik leg je alles uit. Maar ik denk niet dat dit het laatste vreemde geval zou zijn. Dit is denkik pas het begin"