Fanfiception-hayatta kalanlar ve yeni dünya

Bölüm 1

Amy endişeli bir şekilde volta atmaya başlamıştı. Böyle bir belayı hiç istemezdi ama görünüşe göre bodoslama dalması gerekecekti. Normalde bir yere girip etrafı kelimenin tam manasıyla dağıttığı birçok görev almış olmasına rağmen bunun diğer görevlerden farklı olarak güç seviyesi ve vakit darlığı canını sıkıyordu.

Karen, Yeşil Kan lakaplı bu askerin böyle endişeli olmasını anlayabiliyordu. Öğrencilerini korumak adına kendisini tehlikeye atması asil bir davranıştı. Hatta bu yüzden onunla birlikte bu işe kalkışmıştı. Ancak bu işte yalnız olmaları işin tehlikesini bir kat daha arttırıyordu. En azından pis işleri bilen güçlü biri daha kendileriyle olsaydı hiç olmazsa ne yapacaklarını bilirlerdi. Birden düşüncelerini sesli bir şekilde dile getirdi.

-Bu işleri bilen biri daha olsaydı...

Amy birden durdu ve yakışıklı çocuğa doğru döndü. Gözlerinde bir fikir, yüzünde bu fikrin getirdiği risklerin endişesi vardı. Sonra birden hayır manasında kafasını sallayarak bu riskleri alamayacağına karar verdi. Amy'nin dolgun kahverengi saçları çocukça sallanırken Karen devreye girmesi gerektiğini düşündü.

-Ne oldu?

Aslında saçma bir soruydu. Açıkça fikrini sormak yerine daha samimi bir yol seçmiş olsa da her türlü riski ve fikri açıkça değerlendirmeleri gerektiği aşikardı. Amy'ye doğru bir adım attı ve sıkacakmış gibi elini uzatarak onu cesaretlendirmek istedi.

"Bu nasıl bir fikir ki Yeşil Kan için bile dehşet verici olsun" diye düşündü.

Amy kötü anılarının depreştiğini saklamak ister gibi gözlerini sol alta doğru üzgünce kaydırdı ve "olmaz" dedi. Ancak Karen bütün sevimliliğini takınıp gülümseyerek ısrarına devam etti.

-Hadi ama ne kadar kötü olabilir ki...

Amy "tahmin bile edemezsin" manasında kafasını kaldırıp biraz da öfkeli bir şekilde Karen'ın gözlerinin içine baktı.

-Aklımda biri var ama o...Öngörülemez

-Şu an işin bu kısmına gelene kadar yeterince problemimiz olduğunu düşünüyorum.

Pek çok problemleri olduğu doğruydu ancak en önemli sorun en ileri teknoloji ve ya en güçlü yetenekle bile çözülemeyecek kadar mutlaktı. Zaman

Rotalarından şaşmak bir yana en fazla yol üstünde ki yakın bir yere uğrayabilirlerdi. Karen bunu bilmese de Amy bu ısrarın süreceğini anlamıştı ve bu yüzden yaşadığı anılardan sıyrılıp 180 derecelik bir dönüş yaparak karşılık verdi.

-Hah, öyle mi Bay Ukala? Kim olduğunu duyunca da bu kadar iğneleyici olabilecek misiniz acaba?

Karen kendisini en kötüsüne hazırlayıp ısrarını sürdürdü, alaycı bir tonla devam etti.

-Baş edebileceğime emi-

Amy Karen'ın cümlesini tamamlamasına izin vermeden damdan düşer gibi o iki kelimelik kod adı söyledi. Karen bir an donakaldı.

-S-sen...ciddi misin?

Amy alaycı tavrı kaybolan delikanlıya onun gibi iğneleyici bir karşılık vermek için ağzını açtı. Ancak durumun ehemmiyeti karşısında vazgeçti.

Karen sersemliği geçinceye kadar öylece kaldı. Kendisini en kötüye hazırlamasına rağmen bu kadar kötü bir ihtimal beklemiyordu. Sonra seçeneklerin zaten bu kadar riskli olacağını yavaşça kabullendikten sonra ciddi bir ifadeyle boğazını temizleyerek devam etti.