Furious Force (Dutch)

Transport

                                 1 jaar geleden
'Evan, Evan! Word wakker! Schreeuwt Tata. Tata kijkt om haar heen. Ze zijn in een soort trein. Maar zonder ramen en kinderen op de grond onder de modder. Het zijn er minstens 30. Tata is de enige die wakker is naast haar broer die wakker wordt. 'Wat wil je?' Ik zei je toch, mama zei dat alles goed komt ze hebben de wereld onder contr..'. Evan schrikt van de koude ledematen tegen zich aan. 'Kijk Evan, Ik heb een gleuf gevonden in de muur' 'wat is dit voor plek? Waar is Mama? Waar is ons huis?' 'Evan, dat zoeken we later wel uit, kom nou eens kijken'. Evan probeert bij zijn zusje te komen zonder een van de andere kinderen aan te raken. 'Kijk! Ik denk dat we in een tunnel zijn..' 'Ja je hebt gelijk. Wacht.. Waarom noem je me Evan?' 'Ik werd wakker van een droom die zei dat ik in mijn linker broekzak moest kijken, en daar vond ik deze foto van onschuldige  met op de achterkant "vind deze jongen, hij is je broer. Blijf bij elkaar. Ik hou van jullie, Mama"'. Evan kijkt dan ook in zijn linker en rechter broekzak. Hij haalt een verfrommeld papiertje uit zijn linker broekzak met alleen de letters en getallen: 07QJ- 13ZK. Hij laat het niet aan zijn zus zien, het slaat toch nergens op. Evan kijkt verward door de gleuf heen. Uit het niets springt er een eng wezen op de gleuf waar Evan doorheen kijkt. Het maakt grommende geluiden. Evan springt weg maar valt en struikelt over een kind. Hij kruipt naar de andere kant van de trein. 'W..Wat was dat Evan?' 'I.. Ik weet het niet'. Evan is verlamd van angst en Tata verbergt haar gezicht in haar knieën. Ze huilt. Heel zachtjes.

'We zitten hier al voor mijn gevoel 2 dagen. De anderen zijn nog steeds niet wakker.. Zouden ze dood zijn?' 'Ik weet het niet, maar ik ga het ook niet controleren..'. Plotseling worden er drie wakker. 'Waar zijn we' vraagt een donker meisje. 'Nou, mijn broer en ik denken dat we in een trein zitten. Maar dat weten we niet zeker aangezien er amper licht is, haha' 'klinkt logisch..' Terwijl het meisje rondkijkt. 'Wat is je naam?' 'Mijn naam is uh.. Ik denk dat ik dat niet weet.. Weten jullie je namen?' 'Ja, Ik ben Tata en hij daar is mijn broer en tweeling Evan. Evan wist zijn naam ook niet maar ik kreeg deze foto met onze namen achterop' 'Raar, maar leuk jullie te ontmoeten'. De andere twee ontwaakten zaten stil naast elkaar tegen de muur aan. Een van hen is een jongen met een Aziatisch uiterlijk en de ander is een meisje met blond haar. 'Kennen jullie elkaar?' 'Nee'. Tata wilt nog een vraag stellen maar plotseling begint de trein langzamer te rijden en uiteindelijk stopt. De kinderen die wakker waren verstopten zich snel achter grote houten dozen achterin de trein. de achterkant van de trein werd opengemaakt en zes zwaarbewapende mannen waarvan je hun gezicht niet kon zien begonnen de lichamen van alle kinderen in een gepantserde wagen te leggen. Het blonde meisje glijdt uit en valt tegen een doos wat een hard geluid maakt. 2 mannen kwamen naar de dozen toe lopen en vonden ons. Beide mannen pakten een injectie naald met neon roze spul erin. Het blonde meisje raakt in paniek en begint weg te rennen, zo snel als ze kon. 'LIGGEN' schreeuwt een van de mannen als hij haar neerschiet. Tata was te bang om te huilen. Evan werd boos. De Aziatische jongen en het donkere meisje schreeuwde zelfs een beetje. Allemaal keken ze geschrokt naar het lichaam van het meisje, niet oplettend want de twee mannen injecteren hun met het roze spul. Het werd zwart voor hun ogen