Yýl 1967 eylül ayý gece saat 12 sularý. Dar bir sokaktan geçip evime gitmeyi planlýyordum. En kestirme yoldan. Evde karým ve çocuklarým beni bekliyorlardý. O dar sokaktan geçerken karþýma 20'li yaþlarda genç bir çocuk çýktý. Sen kimsin diyemeden çocuk bana saldýrdý. Çok güçlü bir çocuktu hatta yaþýtlarýnýn 2 katý kadardý. Soðuk havada nefesim dýþarý duman olarak çýkýyordu. Çocuk üstüme atladý. Onu ittirmeye çalýþýyordum ama nafile o cýlýz bedeni çok aðýrdý. Bu nasýl olabilir diye düþünürken zaten yorgun halimle güçsüz düþtüm ve kollarýmý býraktým. Çocuk direkt atardamarýma yöneldi. Kocaman bir ýsýrýk aldý. O'da yorulmuþtu anlaþýlan nefes almak için kafasýný kaldýrdýðý zaman yanýmdaki kazýðý yeni fark etmiþtim. Hýzlý ve tek bir hareketle kazýðý kapýp kalbinden geçirdim. Hemen ayaðý kalkmaya çalýþtým. Evim, karým, çocuklarým sadece bir blok ötedeydi. Gözümün önü kararýyordu çok fazla kan kaybetmiþtim. Birkaç adým attýktan sonra yere düþtüm ve gözlerim komple karardý.
