Sirius Black ~ Black and White 《Voltooid》

Hoofdstuk 7

'Hij was daar een tijdje geleden ook al. Misschien is hij nu volwassener?' stelde ik voor. Van binnen was ik toch wel trots op James. Hij had mijn advies goed opgevolgd.

'Er klopt hier iets niet, Lucy' zei Lily vastberaden. 'En ik ga het onderzoeken'. Ze stond op en liep terug naar het kasteel.

'Doe dat maar, Lily!' moedigde ik haar aan. 'Ga maar naar James!'.

'Hij heet Potter!' verbeterde ze me.

'Oké, mevrouw Potter! Veel succes!'. Ze draaide zich nog even om, om me vies aan te kijken, maar verdween al snel uit het zicht. Ik glimlachte en schudde mijn hoofd. Ik voelde met mijn hand op de plek naast me, waar mijn tas hoorde te liggen, maar de plek was leeg. Verbaasd keek ik om me heen. Ik had hem daar toch echt neergelegd. Plots hoorde ik iets hijgen achter me. Ik draaide me om en zag een grote zwarte hond met mijn tas in zijn bek. Voorzichtig kroop ik naar het beest toe en hield mijn handen omhoog.

'Rustig' fluisterde ik. 'Ik wil alleen mijn tas terug'. Ik reikte uit naar mijn tas, maar de hond draaide zich om en sprintte weg. 'Hee! Kom terug!' riep ik uit. Ik krabbelde zo snel als ik kon overeind en rende achter de hond aan. Iedere keer wanneer ik hem bijna had, week hij ineens uit en moest ik moeite doen om mijn evenwicht te bewaren. De hond rende naar het Forbidden Forest, maar ik bleef aan de rand staan. Verslagen keek ik naar het zwarte stipje dat tussen de bomen stilstond. Toen hij mij zag, jankte hij even en kwam hij een stukje terug.

'Ik mag daar niet in' zei ik tegen hem. 'Dat is gevaarlijk. Kom terug'. Vreemd genoeg luisterde de hond. Hij liet de tas voor mijn voeten vallen en ik raapte het op. 'Dank je'. Ik liep terug richting het kasteel, maar de hond blokkeerde mijn weg. Hij piepte zacht en ging voor me liggen.

'Wat is er?' fluisterde ik. Ik knielde naast hem neer en krabde hem achter zijn oren. 'Is er iets mis?'. De hond ging weer op zijn poten staan en likte over mijn gezicht. Snel veegde ik de nattigheid van mijn wang af.

'Oké, hond. Er zijn dus persoonlijke grenzen. Jij ging net een stap te ver' lachte ik. De hond keek me verwachtingsvol aan. Ik keek naar zijn nek en zocht naar een halsband.

'Heb jij geen baasje?' vroeg ik hem. De hond schudde zijn kop. Wacht? De hond... schudde zijn kop? 'Kun jij mij verstaan?'. De hond blafte twee keer en rende een rondje om me heen. 'Je bent een vreemde hond'. De hond blafte nogmaals en verdween toen in het bos. Ik keek hem nog even na, maar kon al snel niets meer zien. Ik liep terug naar het kasteel en besloot mezelf op te warmen bij het vuur in de Common Room.

~*~*~

'Ben je klaar voor de date?' grijnsde Lily. Ik keek voor de honderdste keer in de spiegel en trok aan mijn haar.

'Nee' zuchtte ik.

'Je ziet er prima uit' stelde ze me gerust. 'Maar we hebben wel wat regels'. Ik keek haar verbaasd aan.

'Wat dan?'.

'Zodra Potter me lastig valt, maak ik een vogelgeluidje en dan kom jij me redden, oké?'. Ik viel lachend achterover op mijn bed. Toen ik weer overeind kwam, zag ik dat Lily me serieus aan keek.

'Oh, je meende het' zei ik met grote ogen. 'Oké, dan'. Lily knikte goedkeurend en stak haar hand naar me uit. We liepen samen de trap naar de Common Room af en bukten door de opening van het schilderij. Christopher stond al op me te wachten met zijn handen in zijn jaszakken.

'Hee' zei ik verlegen.

'Hee' antwoordde hij. Ik zwaaide nog even naar Lily en liep toen aan Christopher's zijde richting Hogsmeade. De weg er naartoe was erg stil. Om de stilte te doorbreken besloot ik het gesprek op te starten.

'Bedankt dat je me nog een tweede kans gaf' zei ik terwijl ik naar de neuzen van mijn schoenen staarde, die zacht in de krakende sneeuw stapten.

'Geen probleem' antwoordde hij. 'Ik liep ineens door de hal en ik dacht: "Misschien bedoelde ze het helemaal niet zo met Black. Misschien wilde ze gewoon van hem af zijn? Om onze date een betere kans te geven?". Dus zo kwam ik op mijn beslissing'. Ik keek verbaasd op.

'Kwam je zelf op dat idee?' vroeg ik nieuwsgierig. Hij knikte en maakte een bevestigend geluid. Ik dacht diep na. Waarom zou Christopher niet zeggen dat Sirius hem dat verteld had? Denkt hij soms dat ik Sirius daardoor nobel en aantrekkelijk zou vinden? Maar dan nog, waarom zou hij liegen? Sirius verdient hier op zijn minst een beetje eer. Mijn gedachten dwaalden kort af naar Sirius, maar ik probeerde me zo goed mogelijk op Christopher's verhaal te focussen. Na een lange wandeling kwamen we in Hogsmeade aan. We gingen direct naar the Three Broomsticks, omdat het daar een stuk warmer was. We namen plaats aan een tafeltje in de hoek en schoven over de bank naar onze uiteindelijke zitplaats toe.

'Wacht maar hier' zei Christopher. 'Ik haal wel iets te drinken'. Ik knikte afwezig en trok mijn jas uit. Ik legde deze samen met mijn sjaal en muts op een hoopje naast me. In de verte zag ik Lily heel voorzichtig aan een tafeltje schuiven. Toen ze zag dat ik haar in de gaten had, zwaaide ze schaapachtig. Ze was duidelijk van plan om mijn date te bespioneren. Christopher kwam terug met twee glazen butterbeer en zette ze voor me neer.

'Alsjeblieft' zei hij. Ik glimlachte vriendelijk en stotterde een bedankje. Ik warmde mijn handen op door ze tussen mijn benen te klemmen.

'Heb je het koud?' vroeg Christopher voordat hij aan zijn glas butterbeer nipte.

'Beetje maar' glimlachte ik.

'Kom hier'. Hij hield een arm open en gebaarde dat ik tegen hem aan moest komen zitten. Ik volgde zijn voorstel ongemakkelijk op en ging wat dichterbij zitten. Hij sloeg zijn arm om me heen en gaf me het laatste zetje.

'Dus...' begon hij. 'Hoe vind je de date tot nu toe?'.

'Het is gezellig' loog ik deels. We hadden nog niet veel gepraat en nu we zo dicht bij elkaar zaten, voelde ik me totaal niet op mijn gemak.

'Mooi zo'. Ik voelde zijn ogen naar mijn gezicht staren en ik probeerde weg te kijken. 'Lucy' fluisterde hij. Ik keek op en zag dat hij dichterbij kwam met zijn lippen. Ik overwoog mijn acties, maar werd gered door het geluid van een vogel. Verschrikt keek ik op. De Marauders namen plaats aan Lily's tafel en ze seinde zo opvallend mogelijk naar mij. Ze was overigens niet de enige die keek. Sirius keek strak naar Christopher en mij. Ik keek van Sirius naar Chris, die nog steeds dichterbij kwam. Ik wierp nog één blik op Sirius en hij staarde nu direct naar mij. Alsof hij me vertelde dat ik het niet moest doen.

Ik kuchte zacht. Chris' ogen gingen open en hij hoestte vervolgens in zijn vuist.

'Dus...' begon ik.

'Dus...' herhaalde hij.

'Ik denk dat we het beste gewoon vrienden kunnen blijven' gaf ik eerlijk toe. Ik wilde hem namelijk niet aan het lijntje houden.

'Vrienden... juist ja' zuchtte hij. Hij stond op en ging bij zijn vriend aan de bar zitten. Ik verstopte mijn gezicht in mijn handen.

'Ik denk dat je het juiste gedaan hebt' zei Lily die snel bij me kwam zitten.

'Echt?' zuchtte ik.

'Ja, Chris deed een beetje vreemd'. Ik keek naar de deur van the Three Broomsticks en zag de Marauders wegglippen. Sirius draaide nog één keer om en gaf me een vette knipoog.

[A/N]

Oké, school is a bitch! Waar is mijn vrije tijd?! Niet hier, dat is duidelijk.

De date van Lucy en Chris was horrible! Ik voelde de awkward-heid tijdens het schrijven, aangezien ik deze date soort van zelf heb meegemaakt maar dan 20x zo erg. Vanaf dat moment had ik een real-life-jongens-fobie. Fictionele jongens zijn in orde! Trauma...

Ten slotte probeer ik vanaf nu Snape en Regulus in het verhaal te verwerken. Snape heeft al een kleine intro gehad, maar Regulus komt ook nog. Don't worry!

Welterusten iedereen! (Als je dit overdag leest... uhm...oeps)

Dikke kus,

ClementineCarson