More Than 5 Seconds of Summer 3 «Dutch 5SOS fanfiction»

Hoofdstuk 27

~Alexia~

De zon komt door het gordijn heen en verlicht ons appartement. Ik zucht geïrriteerd en draai me om. Ik haat het als er te veel licht binnen komt. Helaas werkt omdraaien ook niet heel erg, dus ik trek de lakens over me heen. Maar ja dan heb ik weer het probleem dat ik geen lucht krijg. Ik zucht en sla de dekens van me af. Slapen heeft nu al geen nut meer. Ik sta op uit mijn bed en pak een random shirt van de grond op. Ik trek het shirt over mijn hoofd heen en merk dat het Luke zijn shirt van gister is. Omdat ik geen zin heb om een ander shirt te pakken, zet ik maar koffie en doe ik mijn haar in een vage knot op mijn hoofd.

Het begint wel al warm te worden hierbinnen. Het zomer zonnetje doet goed zijn best wat ergens wel weer lekker is. Kunnen we gewoon weer onze korte broek aan. Vandaag gaan we Michelle ophalen van het vliegveld in verband met dat we haar nodig hebben voor de bruiloft. Volgende week gaan we met Zoë voor een jurk kijken samen met nog vier andere meiden. Beetje laat is het wel, maar Zoë is nooit van die overdreven dure jurken geweest en is al snel tevreden.

Ik pak mijn kop koffie en mijn huidige werkopdracht en ga in het raam zitten. Na er wat mee gepuzzeld te hebben leg ik mijn werk weg en drink ik mijn koffie, terwijl ik zie hoe de stad ontwaakt. Het is nog maar half negen op een zondag morgen en het begint al flink druk te worden op straat. Nog altijd vertrekken er mensen naar hun werk. Eigenlijk is op zondag werken heel normaal nu.

Als je je afvraagt waar Nacho is, Calum gaat elke ochtend vroeg een rondje met hem lopen. Door de week is dat altijd als ik vroeg op mijn werk moet zijn en Luke te lui is om op te staan, maar Calum doet het dus nu ook gewoon in het weekend. Zo leuk vindt hij het. Hij heeft onze sleutel dus hij kan Nacho gewoon elk weekend ophalen zonder ons wakker te maken.

Ik hoor gekraak achter me en kijk om. Ik zie dat Luke recht op is gaan zitten in bed en verdwaasd voor zich uitkijkt. "Goodmorning sunshine." Zeg ik plagend en ik neem nog een slok van mijn koffie. Hij kijkt me door bijna gesloten ogen aan en bromt iets dat lijkt op goedemorgen. "What's the time?" Vraagt hij terwijl hij zich uitrekt en opstaat. "Nine o'clock." Zeg ik terwijl ik opsta en hem een korte zoen geef. "Do you want coffee?" Vraag ik en ik loop naar de keuken. "Yes please." Zegt hij en hij wrijft over zijn gezicht om wakker te worden.

Ik zet voor hem een kop koffie en maak zelf een kopje thee. Ik heb wel weer genoeg cafeïne gehad voor één ochtend. Terwijl het water heet wordt smeer ik maar een paar broodjes. Goed ontbijten hoort er ook bij al hoewel dat soms wel eens vergeten wordt. Als ik me verslaap bijvoorbeeld, ahem.

Ik loop met een dienblad met de spullen erop naar de bank toe en plof neer op Luke zijn schoot, want waarom niet. Ik geef hem zijn koffie en neem zelfs alvast een broodje, want mijn thee is nog tering heet. En ik ben niet zo'n persoon die het zo heet kan drinken, tenzij ik blaren op mijn tong wil. In stilte genieten we van ons primitieve ontbijten om daarna te praten over helemaal niks zinnigs eigenlijk. "And then a lion came for me and I ran away. He was about to eat me when I woke up." Legt Luke zijn droom uit. Zie je, een gesprek waar je een bovengemiddeld IQ voor moet hebben.

"Pff that's nothing in comparison with mine. I literally dreamed that I was back in high school again. The first day of grammer school, and this time you were there and Zoë was there and randomly some guy I have seen once. I don't even know his name. But we're the best of buddies and did everything together. The next thing I know is that I'm at the house of Sarah, whom I haven't seen for a very long time, and you were her brother and Nacho was there too as her dog. We were going on a vacation and that random guy showed up again. You were suddenly gone and Austin Mango was there and we went skiing, but I ran into a tree so I had to be taken to the hospital by Santa in his sleigh. And after that everything is blurry." Leg ik mijn droom aan hem uit. Hij kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan.