BorderLinE

Chapter 1: My nightmare became real

~Zian's POV~

......urrg....huh?..

...asan ako?...

....bakit parang ang dilim...

...at...tumingin ako sa paligid....

Madaming taong nakahiga sa sahig.

......they are all covered with blood..

Syempre napadapa ako sa gulat dahil hindi lang basta mga tao ang andoon, pati ang mga schoolmates ko.

Pinipilit kong gisingin yung mga kilala ko ngunit, they're already dead.

Bakit ganito? Akala ko ba ay wala nang mamamatay ngayon sa taon na ito. Pero napaisip ako, hindi ko nakikita ang bestfriend ko at girlfriend ko dito.

I tried to call them but they didn't answer...

..akala ko mawawalan na ako ng pag-asa makita sili pero mayroon akong narinig na sumisigaw ng pangalan ko..

"..Zian!.."

"..ZIAAN!!!.."

Boses yun ng aking bestfriend ngunit I tried to yell too..there's no voice coming from my mouth...

I tried many times, pero wala talaga, then suddenly someone hit my head so hard.

"ARAAAY!!!"

Syempre napasigaw ako sa sakit. Hindi ko napansin na nakatulog pala ako sa klase...

"Hoy!! Anlakas ng loob mo matulog sa klase ko porket Top 1 ka lang sa campus na to!!"

Yan ang sigaw sa akin ng prof ko sa physics...well kakaantok naman talaga ang mga lessons nya eh...its making me sick...

"Sorry Prof.."

"Prof..pagpasensyahan nyo na po si Zian, hindi naman niya kayo dinidissapoint eh...maliban dito" depensang sagot ni Melvin sa Prof namin.

Si Melvin Reyes o mas kilala bilang Melvin. Siya ang aking bestfriend simula bata pa kami, nagtutulungan kami sa lahat kahit lovelife pa yan, tropa na kami nyan eh.

"....."

Hindi na nagsalita ang Prof namin at pumunta nalang siya sa harap. Speechless ka tuloy sa tropa ko!

"Nice one bro.."

Sinabi ko kay Melvin habang nakangiti tapos sinuntok nya ako sa braso at sinabi nya " Wag masyado makahilik kaya ka napansin ni prof na natutulog" napatawa sya ng konti nung sinabi nya sakin yun at nabatukan ko ng konti sya..

Tapos may nangbatok na naman sakin at pagkaharap ko nakita ko si Cass na galit na galit sa akin.

"Umayos ka nga! Hmph!!!"

Pagkatapos nya sabihin yun umalis din agad siya.

"Bumalik ka nga dito! Taraay!"

Sabi ko sa kanya habang papunta na sya sa kanyang upuan.

Si Cassandra Rodriguez o mas kilala sa pangalang Cass ay kababata ko pa simula bata pa kami pareho sila ni Melvin pero ngayon sya ay girlfriend ko.

"Pabayaan mo na yun si Cass alam mo naman yun pinapangalagaan nya pangalan mo dito sa campus sana maisip mo yun" Pangaral ni Melvin sakin.

"Alam ko pre, kaso kakaantok naman talaga ang lesson ng prof na yan alam ko na yan eh.." payabang na sagot ko sa kanya.

" Yabang mo talaga tol!"

Sabat nya sakin at sinuntok nya din ako sa braso.

Hindi ko muna sasabihin sa kanila tungkol sa napanaginipan ko kanina. That everyone in this campus will be died with the unknown cause of their death. Hindi ako makakalma tungkol dun. I don't know why pero parang may kutob akong mangyayari ito pero pinipilit kong burahin sa isip ko na hindi ito mangyayari... Zian! Panaginip mo lang yun wag mong kaseryosohin! Pilit kong sinasabi sa sarili ko.