Gölgemin düştüğü sokakta esen rüzgar saçlarımı savurmakla kalmayıp yerde ki sonbahar yapraklarını da kendisiyle sürüklüyordu . Kaldırımları takip ederken eve yaklaşmak üzereydim. İş hayatında zorlanıyordum hemde kitapları tek tek raflara koymak bir işkenceydi ama" bu hayat sadece kendine ". Bu dört kelimeyi asla aklımdan çıkarmadan yaşıyordum derken eve varmıştım. Hemen yukarıya çıkıp kapıyı açtıktan sonra odama gidip üstümü değiştirdim , hemen kendimi yatağa attım. Şuan kendimi 1 ay boyunca uyuyamamış ve sonunda uyuyacak yer bulmuş gibi hissediyordum ama mutluydum üzerimdeki ağırlık kalkmaya başlarken bende uykuya dalıyordum.
Sabah uyandığımda iş saatinin başlamasına 1 saatim kalmıştı.Saati gördüğüm anda yataktan firlamamla kıyafetlerimi giymem bir mucizeydi . Elimi yüzümü yıkadıktan sonra genç kız kahvaltısı olan yumurtayı pişirip yedim. Anahtarı alıp kapıyı kapattığım gibi yola koyuldum. Yeni tanıştığım patronun oğlu şuanda beni arıyordu. Telefonu açtığım anda " Nerede kaldın? raflara dizilmesi gereken kitaplar var . Çabuk ol Miranda !!! " dedi. Sakinleşmeye çalışarak " Louis sakin ol, yoldayım 5 dakika içinde orda olacağım." dedim. Louis kızgınlıkla "İyi edersin!" dedi. Telefonu kapattım hemen. Onun sinirli olmasını anlıyordum. Sonuçta ilk iş günüm ve geç kalıyordum. Onun gönlünü almalıydım diye düşünürken bir pastanenin önünden geçmiştim. Louis'nin gönlünü nasıl alacağını bulmuştum. Ona en sevdiği şey olan patatesli poğaça alacaktım.
Üst kata çıkınca karşımda onu masada otururken gördüm ve yanına gittim. Karşısındaki sandalyeyi çekerek elimdeki poşeti ona uzattım. Onu bir an şaşırken buldum. "Ne oldu?" dedim. Oda bana kaşlarını kaldırarak " Sen bana poğaça alır mıydın ?" Dedi. Ben neden olmasın diyecekken gözlerinin yakamdaki broşta olduğunu fark ettim. Tam bir sorun mu var diyecekken " Broşun çok güzelmiş." dedi. Bende teşekkür ederek masadan kalkıp bigisayar masasına geçtim.
Birkaç kitabı bilgisayara geçtikten sonra Louis'in poğaça yerken dalgın buldum. Merak edip yanına yaklaştım. Beni farketmeden tepesinde dikildim. Masada duran resimler dikkatimi çekti. Parlak bir şey gördüm ama tam olarak ne olduğunu anlamadan Louis resimleri bir anda çekti. Bana dönüp "Heyy! Çalışıyorsun sanmıştım." dedi. Bende ona " Çalışıyordum zaten. seni dalgın görünce yanına gelmek istedim . Noldu bir sorun mu var? " dedim. O da ayağa kalkarak dalga geçercesine " Eğer izin verirsen bugün sana öğle yemeği ısmarlamak istiyorum. " dedi . Bende sahte bir gülümsemeyle " tamam bugünkü öğle yemeği senden " dedim. Birden yanımdan geçerek telefonun yanına gidiyordu. Benim aklım, üzerinde parlak bir resim olan kâğıttaydı. O resimde ne vardı? Derken bir kız bilerekcesine omzuma çarpmıştı. Bende arkasından " Biraz dikkat etsene." dedim. Bana dönerekten " Ben zaten dikkatli biriyim canım!! " dedi. O konuştukça dahada sinirleniyordum bende sinirden " Eğer biraz dikkatli olsaydın çarpmazdın. " derken Louis yanımda belirdi, birden Louis " Biraz daha dikkatli yürüyebilirdin! Hemen kütüphaneden çık! " dedi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BROŞ
FantasyBen annesi aldatılmış babası bir daha beni sormayan , bir sokakta bir sokak satıcısının sattığı bir broş sayesinde kariyeri , hayatı ve bütün herşeyi değişen bir kızım. Ben Miranda, Broşun gerçek sahibiyim.
