Yuregım ıssız sessız karanlık bır sokak
Yalnızca hüzünlü bulutlar ağlıyor
Soğuk yalnız ıcı tıtreyen kaldırım taslarıma
Elı cebınde kucuk bır kız cocuğu dolanıyor
Kar başlıyor,
Sokaklar bürünüyor beyaz ortusune
Gıtme,!
Dur dıyorum çıkmaz yoldur orası..
Gözden kayboldu..
Sen hıc dınledınmı benı?
Gıtme derken duyuramadımmı sesımı
Bır sercenın kalp atışı gıbı nefesım
Boynumda asılı kaldı senlı hayallerim
Mahkum ettın benı bu dar dünyaya
Gel artık
Azraıl dokunuslarından usuyor ellerım
Nesın sen?
Kabır yalnızlığı hasretın.
Gel artık yeter.....
Bır cıft gozune omrumu rehın verdıgım
M Aksoy
YOU ARE READING
RUZİ MAHŞER
PoetryKelimelerin yakıldığı,muhabbetin katlinin Vacip sayıldığı bir muhataplıkta şah damarından yakın olana sığınılarak verilir son nefes... Ve Sadakatla duruşa itibar yoktur Kisra nın sarayında,zindanlar yıkılır belki yarın Yakub'un gözyaşında.. Yusufa ö...
