Yüreğimin vitrininde koşuyor çocukluğum
Akşam ezanı sesiyle toparlıyorum bir bir
Umutlarımı serdiğim taş kaldırımlardan
Yarı kırık parlayan hayallerimi
Sancılı bir gece çöküyor yine telaşla
Kanayan diz kapaklarımı unutturuyor
Omuzumdaki tufan savuran dağlar
Tozlu ellerimi delik ceplerimde ısıtıyorum
Adım adım ilerlerken ocağı sönmüş yuvama
Ruhum kaç diyor kaç gıt buralardan
Yırtsa bedenimden dikişini o an semada
Tahta merdivenler feryat figan ağırlıyor adımlarımı
Avluda boynu bükük karşılıyor beni
Yalnızlığı bürünmüş peygamber çiçeği
Oturduğun baş köşe soğuktan titriyor
Gidişine hep sustum ama hep dokundu kanıma
Yine bana senin emanetin diye ağlıyor birisi
Şükür etmem gerek böyle bir mirasa
Benim en çok yetimliğim benziyor baba sana
M Aksoy
YOU ARE READING
RUZİ MAHŞER
PoetryKelimelerin yakıldığı,muhabbetin katlinin Vacip sayıldığı bir muhataplıkta şah damarından yakın olana sığınılarak verilir son nefes... Ve Sadakatla duruşa itibar yoktur Kisra nın sarayında,zindanlar yıkılır belki yarın Yakub'un gözyaşında.. Yusufa ö...
