Finn;
Okuldan içeri girer girmez onu koridorda bana arkası dönük bir şekilde okulda ki tek arkadaşı emma ile konuşurken gördüm uzun dalgalı sarı saçları omuzundan aşağı salınıyordu o çok..güzeldi aslında güzel kelimesi bile yanında hafif kalırdı , şuan gidip onu dolaba yaslayıp öpmeyi o kadar çok istiyordum ki siktir yapamazdım işte. Ona hiç yazmamalıydım. kendimden nefret ediyorum onu sevmemeliydim. O çok güçlüydü lisenin başından beri yaptıkları eziyetlere karşı bir kez bile önlerinde ağlayıp onları tatmin etmedi. Ama biliyordum gidip tek başına bir köşede ağladığını izliyordum onu, her hareketini biliyordum, ezberlemiştim o güzelim yüzün. Kantine ilerlemek için hızlıca bana doğru döndüğün de ona bakarken yakalamıştı siktir! Göz göze geldik ya anlarsa? Sanmıyorum milyon sene geçse bile aklına gelmez kim olduğum.
Her neyse
Cebimdeki titreyen telefon sesiyle irkildim ve etrafıma Effy var mı diye bakındım onu göremeyince rahat bir şekilde telefonu cebimden çıkarıp gelen mesajı açtım.
Effy: AMNTANRM !!
Effy: sanırım kim olduğunu biliyorum desem finn? :*
İşte şimdi boku yedim
YOU ARE READING
feelings ||finn • {tamamlandı}
Short Storyeffy: sorun ne biliyor musun? effy: seni görmekten korkuyorum ama effy: seni görememekten daha çok korkuyorum [Tamamlandı.]
