Tarih bazen en ufak şeyde değişebilirdi. Ve öyle de oldu zaten. Mesela 2 sultanın yer değiştirdiğini düşünün ya da 1. Ahmed'in kafes sistemini yerine farklı bir sistem getirdiğini veyahut Genç Osman'ın 10 yıl fazla yaşadığını belki 3. Selim'in vahş...
Arkadaşlar büyük özürler diliyorum bölüm hazırdı ama internetim bitti ve yeni yüklete bildim beni affedin lütfennnnnnn :D :D 10 yorum 10 vote sınır
Bu arada kapak için @asitülay arkadaşımıza teşekkür ediyoruz. Başka kapaklar da bekliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu çalışma da @pembelimon2326 arkadaşımıza ait yarından itibaren yeni bi çalışma gelene kadar bu kapak fotosu olarak kalacak.
İyi okumalar inşAllah zevk alırsınız okurken
15. Bölüm
Doktorun kapısına gelince Behlül ağa kapıda kaldı. Esila ve Ayşe kalfa içeri girdi. İkiside fazlasıyla düşünceliydi. Ezgi onları görünce ayağa kalktı. Önce yapılması gereken testleri hazırladı ve ardından kan aldı. Aldığı kanları laboratuara gönderdikten sonra ultrasyona anca sıra gelmişti.
"Hadi şimdide bebeğin cinsiyetini öğrenelim"
"Hemen gösterir mi"
"Belli olmaz ama bu ay içinde kesin belli olur"
"Tamam"
"Hadi bakalım"
Esila sedyeye uzanırken Ezgi'de elinde ki jelin kapağını açarak genç kadının karnına sürdü. Esila önce jelin soğukluğuyla irkilse de hemen alışmıştı. Ezgi elinde ki aleti kızın bembeyaz karnında gezdirdi.
Odada herkes neefesini tutmuş yeni bebeğin cinsiyetini merak ediyordu. Ezgi gördüğü şeyden pek memnundu bunun için mükafatlandırılacağını biliyordu. Gülümseyerek odadaki kadınlara dönerek o sürprizi söyledi.
"..." (sürpriz biraz daha merak edin)
"Emin misin doktor"
"Eminim kalfa bak" diyerek parmağıyla ekranı gösterdi. Ayşe'yi derin bi nefes aldı. Gördüklerinin hayal olma olasılığı kaçtı. Emin olmak için ekrana tekrar baktı. Kalfanın yüzü şaşkınlığın yerini büyük bi gülümsemeye bıraktı. Odada derin bi sessizlik vardı. Kimse ne diyeceğini bilemiyordu. Ama bu sessizlik şere değil hayrdı.
...
Odadan çıkarken herkesin yüzünde büyük bi gülümseme vardı. (Biraz daha merak edin :D :D )
Şimdi ise Esila odasında dinleniyordu. Ayşe kalfa baş ucunda oturuyordu. Kimseden ses çıkmıyordu. Sessizlik büyük boyuttaydı ama rahatsız etmiyordu. Ayşe yarın olacakları düşünüyor kafasında kuruyordu. Esila ise hem mutluluk hem de hüzünü bi arada yaşıyordu. Aldığı sevinçli haber onu multlu etse de keşke bunu ilk annesine söyleyebilseydi. Annesinin anneanne olmak için genç olduğunu söylese babasının bunu kabullenmemesini hatta bunun için fazla erken olduğunu düşünmesini bunu Emre'nin yüzüne söylemesini istiyordu. Ama işte yoktu. Olsa da bunlar yine olmayacaktı ne onlar burada onunla beraber yaşayabilirlerdi ne de Emre babasının annesinin lafını dinlerdi. Ne kadar kendine iyi davransada sert olduğunu biliyordu. Kimse habersiz taht odasının önüne bile gidemezdi ki ailesi öyle mi saçma. Önce önden haber gönderilir sonra eğer kabul ederse odasına gidilirdi. Yani bunların hepsi anca koca bi hayaldi. İç çekerek Ayşe kalfaya döndü.
