Μια απλη μερα

35 1 1
                                    

Ηταν μια μερα οπως ολες οι αλλες,η Εβελινα σηκωθηκε απο το κρεβατι της,ετοιμαστηκε και πηγε στο σχολειο...Εκεινο το βραδυ,παλι ειχε δει εκεινο το ονειρο,το ονειρο που την ειχε παγιδεψει τοσες πολλες φορες,τοσες νυχτες...Ηταν το δικο της ονειρο,μια αγκαλια,ενα φιλι και μια συζητηση που θα οδηγουσε στη ζωη που παντα ονειρευοταν..Ηξερε μεσα της οτι δεν θα τον εβλεπε ποτε,αυτο το αγορι που τοσο πολυ αγαπουσε θα γινοταν μια καλη αναμνηση μετα απο λιγα χρονια,θα γινοταν μια αφισα σε ενα σκονισμενο κουτι,θα ηταν ξεχασμενο σε ενα απομερο σημειο στο σπιτι της.Το σπιτι της που τωρα πια θα ηταν γεματο με κορνιζες της οικογενειας της,του παιδιου της και του ανδρα της...θα ηταν ενα τιποτα πια για εκεινη...

Σ'αγαπησα Κι Ακομα Σ'αγαπωWhere stories live. Discover now