Da's Mijn Naam

Hoofdstuk 3.1

'Wil jij aanbellen?' vraagt papa aan mij.

'Ja, is goed,' antwoord ik terug

Ik druk op de bel.

Ik schrik.

'Wat een gekke bel,' zeg ik tegen mijn ouders.

En we schieten alle drietjes in de lach.

Guus doet open.

'Wat leuk, dat jullie komen,' zegt hij enthousiast.

'Idee van Lea,' zegt papa.

'Willen jullie komen eten? Ik heb genoeg!' vraagt Guus.

'We hadden het al wel verwacht hoor,' zegt mijn vader.

We lopen naar binnen.

'Lea, kan jij misschien oppassen?' vraagt de vrouw van Guus.

'Wanneer?' vraag ik snel.

'In het weekend.. En wanneer Guus en ik allebei moeten werken,' antwoordt ze terug.

'Ehmm... Ik vraag het even aan mijn moeder,' zeg ik.

Ik loop naar mama toe.

'Mam, mag ik oppassen?' vraag ik.

'Tuurlijk, maar ik wil niet dat je in de problemen komt met je huiswerk,' antwoordt ze terug.

'Ja is goed! Dus het mag,' zeg ik.

'Ja, maar zal ik het even bespreken?' vraagt ze.

'Geen probleem.'

En ze beginnen te praten.

Papa en Guus zitten samen te koken.

'Guus, waar zijn jou kinderen?' vraag ik.

'Die zijn boven, als je wilt kan je even naar ze toe,' antwoordt hij terug.

'Oke.'

Ik loop naar boven.

Op de muur hangen allemaal leuke foto's.

Opeens zie ik een foto.. Het was een foto die in de kerstvakantie is gemaakt.

Ik loop verder naar boven,.

De deur staat open.

Ze zitten te spelen.

'Lea!' roept er eentje vrolijk.

'Mag ik mee spelen?' vraag ik.

'Tuurlijk mag dat.'

Ik ga bij hun zitten.

'Ken jij mijn nog?'

'Ehm.. Een van jullie heet..Charr.. Charlotte,' zeg ik.

'Ja, dat ben ik.'

De mooiste.. Oke, ik ben echt gewoon gemeen.

'En ik dan?'

'Jij heet toch Dana?' vraag ik.

'Ja!' antwoordt ze vrolijk.

Ik hoor iemand naar boven lopen.

'Lea, zo te zien heb je al kennis gemaakt met je oppas kinderen,' zegt de vrouw van Guus.

'Zijn dit mijn oppas kinderen?'

'Ja, maar Lea kan jij even met mijn even meekomen?' vraagt ze.

'Is goed,' antwoord ik terug.

En we lopen een kamer binnen. Het lijkt wel een kantoor.