Hoofdstuk 3. Roos.

320 13 2
                                    

POV Roos.

Ik loop naar mijn voordeur en open die
'Hey!' Zeg ik en ik geef gu een kus
'Hi.' Zegt hij en hij legt zijn jas neer en loopt voor me uit naar mijn bank
'Wil je wat drinken?'
'Uh, nee dank je.' Zegt hij en ik loop ook de trap op
'Ik moet zo wel naar de studio.' Zeg ik en hij knikt
'Ik weet het.' Zegt hij 'daarom ben ik er nu, omdat jij om 10 uur vanavond pas klaar bent.' Ik knik
'Waar.' Ik pak mijn ontbijt 'vertel.' Zeg ik
'Ik ga het contract accepteren en ze hebben nog een plek vrij voor na de zomer, dus je kan er nog bij.'
'Ik denk dat ik tot minstens de zomer hier wil blijven' zeg ik
'Maar dan kunnen we samen dansen.'
'En ik heb hier een contract.' Zeg ik
'Maar daar ook.' Zegt hij
'Nee, nog niet.' Zeg ik
'Maar dat krijg je daar wel.'
'Maar ik wil eigenlijk gewoon in new york blijven, ik heb hier mijn leven en mijn werk' zeg ik
'Maar...'
'Man, denk je alleen maar aan jezelf? Of nog wel iets aan een ander?' Roep ik 'ik wil gewoon hier blijven voor dit jaar, ik heb hier een leven, ik zit in een groep van 32, we hebben een fucking show vanavond.' Roep ik uit
'Maar.'
'Ga toch je eigen leven lijden, ik hoef je even niet meer te zien.' Roep ik 'nu wegwezen!' Roep ik en hij staat rustig op 'doorlopen!' Gil ik uit 'ga weg!' Hij pakt zijn jas op en loopt mijn deur door maar laat doodleuk de deur open staan.
Ik barst in tranen uit en zak naast de deur neer...

'Hey?' Hoor ik naast me en een oudere vrouw staat naast me en ik kijk naar boven 'gaat alles goed?' Ik schud huilend mijn hoofd 'kom' zegt ze en ze steekt haar hand uit en helpt me overeind. En ze begeleid me naar mijn bank en pakt daarna een glaasje water 'vertel.' Zegt ze lief en ik begin bij het begin van het verhaal en vertel snikkend het verhaal.

'maar...' begin ik wanneer ik haar het hele verhaal verteld heb
'je moet gaan he?' ik knik
'ja, moet er over 20 minuten zijn.' zeg ik en ze knikt
'is goed, ik ga weg. bel je aan als er iets is?' ik knik
'zal ik doen.' ze staat op en geeft me een knuffel en verlaat daarna mijn appartement.

ik pak gauw mijn spullen in, poets mijn tanden en heb absoluut geen tijd meer voor make-up, ik pak mijn make-up in wat ik nodig heb voor de show van vanavond.

Ik verlaat snel mijn appartement en trek in de lift mijn jas pas aan en loop snel naar de studio waar ik me direct begin met opwarmen terwijl ik mijn spitzen aan het aantrekken ben en me daarna haast naar de barre om te beginnen.

'nog 1 keer, vanaf het begin!' roept peter door de zaal 'en roos, kan je even komen?' ik knik en loop naar hem toe 'ik zou graag willen dat je nog voordat je het podium opgaat vanavond naar meneer groenen gaat.' Zegt hij en ik frons
'hoezo?'
'omdat ik bang ben dat je nog niet volledig fit bent.'
'maar ik dans hier al 4 maanden.' Zeg ik
'dat klopt, maar ik heb een afspraak voor je om half 1.' Zegt hij
'dat is over een kwartier al!' zeg ik en hij knikt
'ga maar.' Ik knik langzaam en loop naar de deur en pak gauw mijn tas en loop de zaal uit, op naar de arts, gelukkig zit hij hier in het gebouw.

Voor de kamer ga ik op de stoelen zitten en trek ik mijn spitzen uit, nog voordat ik mijn sokken aan kan trekken gaat de deur open
'roos.' Zegt hij en ik knik en stop mijn spitzen in mijn tas en sta op 'hallo, dokter groenen.' Zegt hij
'roos styles.' Zeg ik
'kom binnen.' Zegt hij en ik loop naar binnen met een gespannen kriebel in mijn buik, zou ik vanavond de show wel mogen dansen van peter martins? Bah... 'vertel.' Zegt hij wanneer ik zit
'ik kom vanwege een hamstring blessure die ik heb opgelopen vorig zomer, ik heb er niet erg vaak last van, wel eens, maar ben door meneer peter martins hier naartoe gestuurd.' Zeg ik en hij knikt
'oke, want je hebt last van je hamstring?' ik knik 'sinds juli vorig jaar?' weer knik ik 'en dat is vooral tijdens de spanningen?' ik knik weer 'zoals de point en flex?'
'klopt.' Zeg ik om toch wat te zeggen haha
'zal ik even mogen kijken?' vraagt hij en ik knik en sta op en trek mijn maillot omhoog en hij bekijkt alles grondig nadat ik op 'ben je vorig jaar getaped?' ik knik 'hielp dat?' weer knik ik
'in die tijd mocht ik er ook niks mee.' Zeg ik en hij knikt
'denk je dat dat zal helpen voor de show van vanavond?'
'neu, ik denk het niet, want ik doe alle trainingen al zonder.' Zeg ik en hij knikt
'oke, ik ga zo even overleggen met meneer peter martins, zou je over een uur terug kunnen komen?' ik knik
'ik zal er zijn.' Zeg ik
'fijn, tot dan.' Zegt hij en ik geef hem een hand en pak mijn tas en loop de kamer uit, uiteindelijk ben ik er een half uurtje geweest en ik loop naar de catering om lunch te pakken en daarna aan tafel erbij te gaan zitten

'waar was je?'
'dokter groenen.' Zeg ik
'ah oke, wat bijzonders?'
'hoor ik over een uurtje, ik weet alleen niet wat.' Zeg ik en ze knikken
'gaat alles wel goed?'
'jahoor, alles oke.' Zeg ik
'weet je al wat gu gaat doen?' ik schud mijn hoofd en pak mijn telefoon nadat ik een hap heb genomen.
'nee, geen idee.' Zeg ik en verder laat ik het gesprek langs me heen gaan.

'ga je ook mee roos?' vraagt mayumi aan me wanneer iedereen opstaat en ik knik wanneer ik op de klok kijk 1 uur, nu tot 6 repetities, we kijken en dansen volledig, maakt niet uit in welk blok je zit, maar dit is omdat we vanavond dus de show hebben.

Ik loop de studio in en ga vast op de grond zitten terwijl er nog barre worden teruggezet tegen de muren en de gordijnen worden gesloten omdat we niet in de spiegels meer kunnen kijken omdat we het moeten weten.
'roos, wacht maar met je spitzen, we gaan nu wel even naar groenen.' Zegt peter en ik knik en stop mijn spitzen weer terug in mijn tas en loop naar het kantoor van dokter groenen met peter martins.

'hey roos, hey peter.' Zegt hij wanneer we binnenkomen
'uhm, roos, ga even zitten.' zegt peter En ik ga op de behandeltafel zitten en de mannen gaan voor me op een stoel zitten 'luister.' Begint hij, dat klinkt al niet goed 'ik heb misschien wel slecht nieuws voor je.' Begint hij en ik frons mijn voorhoofd 'wij denken dat je het niet aankan om vanavond de show al te dansen.' Zegt hij
'h-hoezo niet?' stotter ik
'omdat we denken dat je nog te veel last hebt van je spier, en daarom gaan we een traject met je starten dat je halve ballet techniek lessen doet en halve fysio uren.' Zegt hij 'zodat je over een maand volledig terug bent en dat je dan wel de shows zou kunnen dansen.' Zegt hij
'oke.' Zeg ik zacht
'ik snap dat dit vervelend is.' Zegt hij 'kom gewoon lekker kijken bij de repetitie nu, leg even je been omhoog zodat die iets kan rusten en kom vanavond lekker kijken vanuit de zaal.' Ik knik
'is goed.' Zeg ik 'bedankt.'
'je mag gaan, ik kom zo naar de zaal.' Zegt peter en ik knik en sta op en verlaat de kamer waar ik het accepteer en de tranen beginnen te rollen, het eerste wat ik doe is naar de wc gaan om even uit te huilen voordat ik terug ga naar de zaal.
'Kan mijn dag nog erger?!' zucht ik en ik kijk naar mezelf in de spiegel, betraande ogen, geen make-up, kut leven dit...

Ik besluit terug te lopen naar de zaal en daar mijn tas te pakken en een stoel te nemen voor de spiegel en mijn been op een stoel ernaast te leggen
'hey, ga je niet meedoen?' vraagt silas die naar me toe komt
'nee, mijn spier is te slap, ik mag de show niet dansen.' Zeg ik en hij knikt
'balen man...' zegt hij
'ga het rocken oke, voor mij.' Zeg ik en hij knikt en geeft me een knuffel en gaat door.

Ik kijk 5 uur lang naar de repetitie en eet daarna met de groep en vertrek daarna naar mijn appartement om me om te kleden en daarna naar het theater te gaan om te kijken, eigenlijk heb ik niet z'n zin omdat ik het liefste er zelf op wil staan. Ik hoor mijn telefoon overgaan: alec staat er
'alec!' zeg ik vrolijk
'heeyy rooss!!!'
'hii!!'
'we hadden een vraag, vanuit DE afdeling.'
'vertel. Of naja vraag!' grinnik ik
'dans jij vanavond?'
'nee... mayumi wel.' Zeg ik
'ah oke, ga je kijken?'
'zeker weten!'
'wij alle 10 gaan kijken, zullen we samen kijken?'
'sure, er zijn geen plaatsen gereserveerd, dus wees snel oke? Half 8 daar?'
'sure, komt goed! Zie je dan! Liefs!'
'byee!!" hoor ik ze aan de andere kant roepen 'oke, hurry up.' Hoor ik daarna en ik grinnik, ik zet mijn muziek iets harder dan normaal en zoek mijn outfit bij elkaar en doe eerst mijn make up en daarna mijn haren en trek daarna een zwarte jumpsuit aan met mijn zwarte hakken, nu maakt mij die hamstring geen bal meer uit. ik doe een armbandje om en een ketting en pak daarna wat spulletjes in mijn tasje in en pak mijn telefoon en sleutels en verlaat daarna mijn appartement.

 ik doe een armbandje om en een ketting en pak daarna wat spulletjes in mijn tasje in en pak mijn telefoon en sleutels en verlaat daarna mijn appartement

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dance Like Nobody's Watching - Laura-aa - 1D Fanfic - VervolgWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu