Karanlık odaya hakimdi. Genç kız gözlerini tavana dikmiş boş boş bakıyordu. Tüm o zihnindeki düşenceleriyle bir savaş içerisindeydi. Boş bakışları birden parladı. İşte yine o gelmişti. Birden yerinden zıpladı be karşısındaki yeşil gözlü adama gülümsemesiyle baktı.
"Hoşgeldin" dedi heyecanlı bir ses tonuyla. Yeşil gözlü adam konuşmuyordu. Bu, kızı hep sinirlendiriyordu.
Kız oturduğu yerden hızla kalktı ve ayağını yere vurarak bağırdı
"Konuşsana!"
Yeşil gözlü adam birden yok oldu. Kız bağırmaya başladı. Düşüncelerinden sıyrılmıştı. Karanlık oda bir kat daha karardı. Bu odadan hemen çıkmalıydı. Çığlıklarını savuruyordu. Karanlığın karanlığı üzerindeydi. Hiçbir şey umrunda değildi. O, yeşil gözlü adamı istiyordu. O'nun varlığına, sesine ihtiyacı vardı. Birden içeri bir kadın girdi ve ışığı açtı. Genç kız bir çığlık atıp ellerini gözlerine siper etti. Kadın üzerine geliyordu. Genç kız ne olacağını biliyordu. Onu uyuşturacaklardı. Kadın elindeki iğneyi kenara koydu. Kızı yatağa yatırmaya çalışıyordu. Ama genç kız buna direniyordu.
Kadın bağırıp yardım istedi ve hemen iki kişi yardıma koştu.
Genç kız ne kadar dirensede o iğneden kaçamamıştı.
Tekrardan karanlığa teslim olmadan önce zihninde bir çift yeşil göz vardı.
YOU ARE READING
ÖZGÜR RUH
Teen Fiction"Ben siyahtan daha çok senin gözlerindeki Yeşil'i sevdim." Demiştim. O'nun için kendi karanlığımdan vazgeçmiştim.
