Yaz akşamı, çatı katı oda, tavanım üçgen, küçük bir göz camım birde ahşap duvarlarım. Tavana gözlerimi dikmiş, bedenim yatakta sabit yatış sitili ve kulaklarım çatıma çarpan yaz yağmurlarında. Boş olan tek şeyim beynim var olmayan tek şeyde düşüncelerim. Günüm sanırım kötü geçmişti, okulum kötüydü bugün. İnsanlarla pek anlaşamıyorum. Düşüncesiz bir şekilde uyuya kalmışım. Bugün günlerden salı 08.00 de kalkmam gerek ama bugün 5 de kalktım ve bu bir mucize, uykuya çok düşkün olduğumu söyleye bilirim ^.^
Kalktım bir bardak sudan sonra geri yatağıma yzandığımda kulağıma gelen sesler; Araba sesleri, kuş sesleri, sabah erken yola çıkıp işe giderken yüksek sesle sohbet eden insanlar ve aşşağı kattaki bireylerin karı koca yanlız kalabilmek için akşam yemeğinden önce yatırdıkları çocuklarının sabah açım açım diye uyandırma çabaları. Gözlerimi bir türlü kapatamıyordum.
