The Bitch Knelt Down

Chapter 4- Facing the Troye

SORRY FOR TYPOS AND WRONG CONSTRUCTION OF SENTENCE/ GRAMMAR BUT I USUALLY EDIT MY STORIES AFTER I FINISHED THE WHOLE STORY SO BARE WITH ME. NOT A FAN FICTION, TI JUST USE THEM TO PORTRAY MY CHARACTERS :)

Hello everyone, BlueBeach here. Hope you support this story :)

Also please join my fb group : BlueBeach's Stories tahnk you for reading.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"About yesterday, I want to clarify few things. Number one what I did and what I said was pure intentional and sincere. I do like you from the moment na naamoy ko your fake sweet temptation victoria secret perfume."Oh my gosh my heart beat, wait mas mabilis pa sa pag-iwan ng lalaki sa babae yung tibok ng puso ko, pero muli akong humugot ng malalim na paghinga at muling nagsalita. Nakanganga lang siya at nakatingin saakin na parang isa akong Dyosa, how I wish. He's just processing my delusion.

"Number two I am that desperate. Number three I know that your girlfriend did not allow me to have you." I smiled bitterly. "Sino nga bang hahayaang makaalis ang isang tulad mo? Wala lang ata sa tamang pag-iisip ang gagawa 'non. To be honest I always watch you sa mga cctv recorder pati oras ng pag ihi mo pinarecord ko kung pwede lang maglagay ng cctv sa cr ng male ginawa ko na kaso baka iba makita ko." wait, biglang umawkward, pati siya na awkwardan sa sinabi ko. I shook my head.

" I am n-not a stalker, more on I'm just supervising you." I stuttered while defensing my statement which is useless. "Anyway, ehem, as I was saying nobody wants to let go someone like you Mr. Kaintal that's why my decision is to disapprove your resignation letter because I am not accpeting an unreasonable statement from you." sinabi niyang dahil saakin? Am I going to believe that kasi pakiramdam ko sinasabi niya lang yan para di ako masaktan. Yan ang dahilan kung bakit ko nasabing he was looking down on me.

"Pero ma'am, di niyo ba nakikita may fb ba kayo? Kalat na po sa facebook pati sa youtube yung nangyari kahapon ma'am." medyo tumataas tono ng boses niya. "Pero may fb ka po?" tanong niya. Tumango ako pero naguguluhan. Tumango lang din siya.

"I don't need any form and kind of your pity. You are looking down upon me Mr. Kaintal." seryoso kong sambit sa kaniya. Umiling ito at nagsalita muli.

"Hindi po ma'am, ang saakin lang hindi maganda itong nangyayari sa inyo. Hindi niyo po deserve ang lahat ng mga pinagsasabi nila. Nakagraduate po ako dahil sa inyo, nakapagpakain ng isang kapatid dahil sa inyo. Ma'am di ko po makakalimutan---" i raise my palm.

"Don't po me, malaswa sa pandinig ko." feeling ko antanda ko na talaga eh!

"Hindi ko makakalimutan yung ginawa mong pagtulong saakin." my earse heat up, bakit ang hot pakinggan?

"Please use 'po' na lang pala." tumikhim ako at umupo ng maayos.

"Hindi ko---" I raise my palm ulit.

"Hindi mo kailangang ulitin." binigyan niya ako ng tingin na parang 'anong pinagsasasabi nito?'

"Hindi ko po uulitin, ang sasabihin ko hindi ko nasabi sa inyo na nung araw na yun ay naaksidente sa jeep yung magulang ko." ay, I thought he will repeat what he said. But, really? Sabi ko sa inyo mabait ako eh. "Malaki ang utang na loob ko sa inyo kaya kung maari lang sana hayaan niyo akong umalis kasi kapag nanatili ako dito malamang na yung mga tao sa paligid natin iba na ang iisipin." pakikiusap niya. Tinitigan ko lang siya habang matapang siyang nakatingin saakin.

"This is why I like you, you are so kind, you are so soft how can I let go someone like you?" Nanghihinayang at malumanay na saad ko. Nalungkot ang mukha niya.