BABAMIN VASIYETI 1 (KİTAP OLDU) #Wattys2019

-68-

"Ayşe, her şeyin çok güzel durmasını istiyorum, özellikle sofranın. Gelen misafirler çok önemli kişiler, kuş sütü dahil! Anladın mı?"

"Anladım, siz hiç merak etmeyin."

"Tamam o zaman, ben dışarıya çıkıyorum. Buğra odasında, rahatsız etmeyin, iş için hazırlaması gereken bir evrak var. "

" Merak etmeyin, annem şimdi pazardan gelir ve yemekleri hazırlarız. Buğra bey'de evraklarını rahat rahat hazırlar. "

"Bip Bip"

Korna sesini duyar duymaz, aynada son kez kontrol edip dışarı çıktım. Didem evin önünde beni bekliyordu. Arabaya binip çantamı arka koltuğa attım.

"Merhaba tatlım! " dedim ve Didem'i yanaklarından öptüm.

" Merhaba güzelim, nasılsın? " dedi ve arabayı mağazaya doğru sürmeye başladı.

" İyiyim, bugün işte az stresli bir gün. Sizde gelsenize yemeğe?"

"Yok biz gelmeyelim bence, iyi böyle. "

" Siz barışmadınız mı hala?" dedim şaşkınca.

"Onunla hemen barışmayı düşünmüyorum Yağmur, bana bu eve gelen ilk kez sen olacaksın dedi, yani yalan söyledi! Baksana demek kaç tane getirmiş ki, babası öyle dedi.

"Didem, sen hiç Emir'i dinledin mi?  Belki yanlış anlaşılma vardır? Bence fazla üstüne gitme, sonuçta bunlar senden önce olmuş olaylar."

"Yagmur, benim içim öyle bir açıyor ki. Şu an bu acının tarifi bile yok."

"Seni çok iyi anlıyorum tatlım, ama arayı yine fazla açma derim. "

"Sinirimin geçmesini bekliyorum. Şimdilik burnu biraz sürtsün."

AVM' ye gelir gelmez, mağaza mağaza dolandık. Almanya'da o kadar çok alışveriş yapmamıza rağmen, bugün için uygun bir kıyafet bulamamıştım.

"Yağmur! Şu elbiseyi denesene bir! Gerçekten sana çok yakışacak bu! "

Didem elime beyaz bir elbise sıkıştırdı ve beni soyunma kabinine postaladı.

Üstümü çıkarıp, Didemin verdiği elbiseyi üstüme geçirdim. Güzeldi aslında yemeğe uygun. Saçlarıma düz bir fön çeksem tamamdı aslında.

Kabinden çıktığım gibi, Didem'in gözleri parladı.

"Yağmur bu elbiseyi almazsan, sana zorla aldırırım! Muhteşem görünüyorsun! "

" Benimde hoşuma gitti canım. Sanırım bundan iyisini bulamam. " dedim ve tekrardan kabine girip elbiseyi çıkardım ve günlük kıyafetimi giyindim.

Buğra'nın bakış açısı..

Yağmur Didem ile birlikte alışverişe gitmişken, kalan bazı evrakları tamamlamaya başladım . Başımıza gelen onca olaydan sonra, işe odaklanacak pek bir vaktim yoktu.
Yaklaşık on dakika sonra, çalışma odamın kapısı tıklanmadan açıldı ve Ayşe elinde bir fincan kahve ile içeri girdi.

"Kapı çalma adetin yok mu senin? Çık dışarı! "

" Sana kahve getirdim, bol köpüklü. "

" Sana çık dışarı dedim! "

" Ne o? Benden korkuyor musun? " dedi gülerek ve elini omzuma attı."

Ayşeyi hafif geriye iterken, hazırladığı kahve üstüme döküldü.

" Yandım, lanet olsun! Çık dışarı, gözüm görmesin seni! "

" Olur mu hiç? Şu gömleğinin haline bak. Dur çıkarayım. " dedi gülerek ve gömleğimi çıkarmaya çalıştı.