Sonun başlangıcı

Bölüm 1

Hayat bazen o kadar kötü vede acı oluyor ki...

Hiç yaşanmamış gibi ötüp giden maziler. Hiç ötmemiş gibi olan anılar... Bazen zorluk çektiğimde başımı sokacak bir delik bile bulamıyordum. O, kadar yaşanmamışlık vardı ki hayatımda...
Misal, annemin hiç bir zaman bana alamadığı elbiseler, babamın beni hiç götürmediği luna park, annemin ben hasta olurken yapamadığı ve bana zorla içiremediği çorba, babamın alamadığı oyuncaklar...
Hayat bazen yarım kalır. Olduğu çürük bir yerden kopar ve hiç olmamış ve hiç olmayacakmış gibi gider. Vede olmaz...

O kadar sormuştum ki kendime...
Neden ben?
Neden böyle bir hayat?
Neden acılar?
Annesiz büyümek biliyormusun ne kadar zor?
Canım annem benim...
Hiç bırakırmıydı beni..
Bırakmazdı ki...
Bırakamazdı...
Yüzünü bile zar zor hatırlıyordum...
Ay yüzlü güzel sözlü annem benim. Hiç var olmamış gibi giderken arkalarında benim gibi bir enkaz bırakmışlardı. Sahi giderken babam hiç mi beni düşünmemişti? Babası tarafından istenmeyen birini kim isterdi ki? Tıpkı hiç kimseciklerin evlat edinmeyi istemeyişleri gibi... Onları çok seviyordum... Evet evet babam beni bırakıp gitse de hayatta olup olmamasının o kadar da önemi yoktu. Ben onları seviyordum Kalbimde taşıyordum.
Tam 16 yıl önce kayb etmişim annemi. Zaten babamın bizi birakıp gittiği söyleniyordu. Annemin yüzünü bile zar zor hatırlıyordum...

Merhaba Ben Damla 21 yaşıma yeni girdim. Annem basit bir qıda zehirlenmesi sonucu rahmetli olmuştu... Peki ya babam? Bizi, annemi ve beni terk edipgitmişti daha ben doğmadan. Nereye gittiğini kimse bilmiyordu. Acaba beni merak ediyor mu diye çok düşünmüştüm. Tek cocuktum zaten 5 yıllık evliymişler. Annemle babamı hep resimlerde gördüm bazende çoçuk aklıyla bi kaç parça şey hatırlaya biliyordum. . Bir kolyem var içinde Annemle Babamın resimlerini taşıyorum. Yanı geçmişte cocuk aklımda kalanları hatırlıyorum. Annem ölünce beni hiç kimse evlat edinmek istememiş...
Dedem yada baba anne ve ya anne annem...
Hiç biri beni istememiş. Hangi bir dede torununu istemezdi ki? Ya babam? Annemle büyük aşk yaşayarak kaçtıktan sonra neden çekip gitmişti, annemi yüz üstü bırakmıştı ki?
Annem ve babam kaçıp evlendikleri için akrabalarıma yüz karası bir bebek olarak kalmışım...
Annemin uzak bir akrabası Alihan amca beni evlat edindi.
Edinmez olaydı o zamanlar anlamamıştım çocuk aklıyla kara günlerimin ileride olduğunu. Karısı Suat teyze iyi biriydi. Alihan amca hep somurtsa da iyi biri gibi tanıyordum. Bana karşı iyi olmasa da kötü de değildi. Zaman zaman Suat teyzenin kolundakı morluklar dudağının kenarının patlaması her şeyi gözler önüne seriyordu. Suat abla gittiği 7 yıl oluyordu. O gittikten sonra her şey tersine dönmüştü. Hayatında içki içmeyen içtiğini görmediğim Alihan amca içip içip eve gelir bana vurur küfr ederdi. Bense ondan kat kat gücsüz olduğum için hep susar kaderime boyun eğerdim. 

Suat teyzenin neden gittiğini o gittikten sonra anlamıştım. Alihan amca tam bir pislikti. Belki de çoçuk aklıyla olanları anlamamıştım. Beni çoçukları olmadığı için evlat edinmiş olmalılardı.

Ama olmamıştı. Karısını sevmeyen koca ancak bu kadarını yapa biliyormuş demek...

Bazen iyiki de çoçukları olmamış diyordum. Böyle bir kocayla baş etmek ne yazık ki mümkün değildi. Alihan amca Suat teyzeni çok aramışdı. Ama kadın sanki yer yarılmışta içine girmişti. Hiç bir haber alınamamıştı o günden. 

15 yaşımda bir kafede bulaşık yıkama işine girdim. Alihan amca durmadan içiyor içki parasını da benim kazanmamı istiyodu. Üniversite okumak en büyük hayalimdi. Gizlin çalışıyor boş vakit bulduğumda onu okumakla değerlendiriyordum. Yani hep mimar olmak isterdim. Küçükken hep doktor olmayı diliyordum Annemi kurtaramamıştım. Zaman zaman mimarlığa artan hevesim artık Alihan amcanın boyunduruğu altından çıkmam gerektiğini söylüyordu. Bunu bu yılkı sınavda başarmağı umuyordum.