41.bölüm Süpriz Misafir

7.8K 266 130
                                    


Sabah yeni odamda mutlu ve huzurlu (!) olarak yataktan kalktım.Banyayo ilerleyip rutin işlerimi halledip üzerimi değiştirdim.

Dizlerimin üzerinde biten beyaz bir elbise altina siyah bir babet saçlarımı her zaman ki gibi açık bırakıp sağ omuzumda topladım ve işte hazırdım.Şimdi ise aşağı inip aileme neler olduğunu açıklamam gerekiyordu.

İlk olarak Damlayı aramalıydım onları anlatmalı ve bir an önce İstanbula gelmeliydi.Tatillerini maf edecektim ama bu kadarı yeterliydi.Daha fazlası zararlıydı.

Hem onlar için hem benim için...

Damlayı aradığımda 2 kez çaldığında açıldı.Bir süre Damla ile konuşup onları anlattım.Hafiften gözüm yaşarmışta olsa aldırış etmeden herşeyi anlattım.O da beni anlayışla karşıladı ve bir güzel sevgili(!) hocacığına saydırdı.Telefon konuşmamızın ardından kapatıp aşağıya indim.

Babam ve annem beni kahvaltı masasında bekliyorlardı.Mutlu bir ses tonuyla "Günaydın" dedim ve masada ki yerimi aldım.

Babam ve annem bana şaşkın şaşkın bakarken ben tabağımı doldurmak ile meşguldum.

"Kızım iyi misin?" Annemin naif sesi ile çatalımı masaya bırakıp anneme döndüm.

Yüzüme ne kadarda gerçek olmasada bir gülümseme yerleştirdim ve konuşmaya başladım.

"İyiyim (!) anneciğim hemde çok iyiyim(!) odamı değiştirdiğime kızdınız mı? Size haber vermeliydim üzgünüm."

Babam o gür sesi ile konuşmaya başladı.

"Hayır prensesim kızmadık sadece merak etttik.Hem sen istediğini yapacak yaştasın.Sadece şaşırdık ve biraz korktuk madem sen böyle mutluyum diyorsan bizim için sıkıntı olmaz."

Babamın yüzüne bakınca sıcakkanlılığı huzuru,mutluluğu,şevkati gördüm.Sanırım evlenene kadar benim sevdiğim adam BABAM olacaktı.Sanırım çoğu kızın bu böyle...

"Ben sizinle mutluyum baba,sizi çok seviyorum."dedim ve oturduğum yerden kalkıp babama sarıldım.

Annem gözü yaşlı bir şekilde ayağa kalkıp yanımıza geldi ve o da bize sarılmaya başladı.

"Bizde seni çok seviyoruz kızım." Annemin boğuk sesi ile gülerken babam bize sıkıca sarılıp konuşmaya başladı.

"Hayatımın en güzel iki hediyesi,bir tanelerim,sizi çok seviyorum" babamın bu sözleri üzerine gözlerimde ki yaşlara engel olmadan akmalarını sağladım.

Babam kollarından bizi ayırıp o gür sesi ile konuşmaya başladı.

"Aaa yeter canım bu ne hal salya sümük ağlıyorsunuz hadi kahvaltımızı yapalım işlerim var."Babamın bu sözleri benim gülümsememi sağladı.

Tekrardan kahvaltı masasına oturup kahvaltımızı yapmaya başladık.Tabi bu güzel olaydan sonra kimse ağzını açmadan kahvaltısını yaptı.Kahvaltıda ki tek ses çatal ve bıçakların sesiydi.

Damla ile tatilimizin erken bitmesini babam ve annem pek dert etmedi.Bu yüzden herhangi bir açıklama gereği duymadım.Lakin akşamın bir vakti oda yenileme fikri ile ilgili bir açıklama yaptım doğal olarak...

Kahvaltının ardından annem ile baş başa kahve keyfi yaptık.Uzun zamandır annem ile hatta ailem ile vakit geçirmiyorum diyebilirim.

Kahvelerimizin ardından babam yanımıza geldi ve akşam için misafirimiz olduğunu söyledi.Bende bu sırada odama çıkıp havlumu ve mayomu alıp denize girdim.

Öğretmenim Bana Aşık Where stories live. Discover now