Looking for Mister Perfect(LizQuen-KathNiel-JaDine)

CHAPTER 15: Try

The long long wait is gone. Hi guys! sorry po talaga. tagal kong naging inactive sa Wattpad. sorryyyyyy.... anyway, i hope this update was worth the wait. Like/comment guys. I wanna see your reactions about this update. lovelots!❤❤

***********

Stacey's POV

"Stacey?"
Shoot! it's dad! Nakko nakko palapit na sila!
"Hide in my closet."  bulong ko kay Yan. and thank God, bago pa pumasok sila Papa naka tago na siya. phew~

"Aalis na si Slater. magpapaalam lang siya." sabi ni Dad.
"Ganun po ba? Ahy sige then Slater. Thank you nga pala. ingat pag uwi."
I'm trying to talk nice & slow baka madulas pa dila ko at aksidente kong masabi yung tungkol kay Yan.  Be very, very careful Stacey. Anyway, back to reality....

Slater nodded his head then said,"Thanks rin. mag ingat ka lagi. don't worry, I'll always be your knight in shiny armor." then he winked.
O___O  okay, what did just happened? bakit nga pala ganun siya magsalita? SA AKIN? at mismo sa harap ni Dad. arghhh 

"Sige Slater, uwi ka na dahil baka hinahanap ka na. salamat sa oras mo." sabi ni Dad. then.... may binulong siya kay Slater. ano naman yun? after niyang magbulong ngumiti si Slater. Wow ah, mukhang close na rin sila ni Dad. mabuti naman.

"Sige anak, ako na ang mag hatid kay Slater palabas."

"Okay Dad. thanks. Bye Slater!" I waved at him. and he waved back & smiled. something is going on in here.. may narararamdaman akong kakaiba. may nag abduct kaya kay Slater? the "REAL" Slater? He seems different. of course, Para naman may maipapakita siyang respeto kina Mama pero sa'kin, he's acting different.

WHY THE HELL AM I THINKING SO MUCH?

"Pst!" 

oo nga pala, muntik ko na makalimutan si Yan, kaya bumalik na ako sa loob at pumunta ako sa closet ko kung san siya naka tago.

pag bukas ko ng closet door...

*INHALES*EXHALES*INHALES*EXHALES*

yep, he's catching he's breath.
"Grabe, nakita mo lang yung boyfriend mo kinalimutan mo na ako. Ikaw kaya mag stay dito ng matagal. Nakaka suffocate mga damit mo!!!" Anoraw??? Boyfriend?? Hah. As if.

"sino nagsabing boyfriend ko yun???"
"Ahy.... hindi ba? s-sorry naman!"
ayan nanaman siya eh. naninigaw. onti nalang masasapak ko siya. -_-
"sino ba yun? yung---- uhm..Sl.. Slater. oh yun! Slater. sino yun? ka-ano ano mo?"
Hayyy. ano ba yan.  "kaklase ko siya." yan lang sinagot ko.

"kaklase mo lang??? akala ko naman friend or best friend. pero paano naman sila naging 'close' na ng Dad mo?"  Friend ko nga ba talaga siya? or pinaglalaruan lang niya ako? argh! napapaisip nanaman ako.

"nag uusap sila sa baba kanina. malay mo they have some things in common kaya, yun."
Oh God, may klase nanaman bukas. wait, oo nga pala-- " Bry, saang school ka then  naka enroll?" tanong ko sa kanya. "Sasama ako sayo syempre, mas safe pa ako at least kasama ko pinsan ko." nakko, sasama siya bukas. Hayy babysitting.  sabagay, ako lang naman ang pinagkakatiwalaan niya ngayon eh. "paano pag may ibang nakakakilala sayo or may nakakita sayo na andito ka sa Pinas?" dapat parin namin iprioritize ang security at lalong lalo na ang identity niya.

"don't you worry, pinaayos ko na lahat ng iyan sa close ko na secretary ni Mommy. Wahahahah!"  Hayy kahit kailan talaga itong si Bryan. at least di siya nagbago. Tomorrow is gonna be another long day...

------------

Slater's POV

Pagkalabas ko ng bahay nina Stacey, sumakay na ako agad sa car ko para na rin makauwi ko kaagad.