Sa mundong ito, walang imposible.
Lahat p'wedeng mangyari basta may pera at impluwensiya.
Pagkain
Pag-ibig
Paggalang
Maging kapalaran
Basta paghihirapan, lahat p'wedeng makamtan.
Maria Clara De Dios believed that nothing can't be gained if you have...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Atty. Gabe, may sore eyes kayo?" Nanlalaki ang mata ng babae at bahagyang humakbang paatras na tila ba ayaw mahawa ng viral infection sa mata.
Tinanggal niya ang sunglasses na suot upang patunayan dito na wala itong dapat ipag-alala, "Stop being funny Paula and follow me."
"Oh, sa'n kayo pupunta boss?"
"At saan pa ako pupunta? Eh, 'di sa loob ng aking opisina!"
"Sorry naman! Ke aga eh, ka sungit. I just thought na magbe-vacation leave kayo."
"Vacation leave? Wala pa nga akong kalahating taon sa kumpanya, magbabakasyon na ako kaagad? Kung anu-ano naiisip mo. Go get me my morning fix and my briefer so I can get started!"
Bago siya tuluyang lamunin ng malapad na wooden sliding door papasok sa kanyang opisina ay narinig niya pa ang litanya ng sekretaryang minana pa niya sa kanyang ama...
"Dal'hin niyo ba naman ang dalawang malaking maleta sa ilalim ng mata niyo, 'kala ko tuloy makikipagtanan kayo..."
"Bawal sa iyo ang magkape, dehydrated ka kaya mag tubig na lang kayo..."
Ang kanyang sekretaryang si Paula ay sadyang palabiro. Marahil kung hindi lang ito sharp witted at kamukha ni Dina Bonnavie noong kabataan pa ay puwedeng puwede itong maging clown sa circus.
Para lang kasing kabarkada kung kausapin siya nito, palibhasa ay mas matanda ito ng dalawa o tatlong taon sa kanya at matagal na niyang kakilala kahit noong hindi pa siya empleyado ng R.L. Corporation.
Hindi niya kailangang tumingin sa salamin para malaman kung ga'no kalaki ang eye bags niya. Sigurado ang binata na ga-maleta na nga marahil ito dahil sa stress at kakulangan sa tulog.
Matapos siyang hainan ng isang bote ng mineral water at hatiran ng 'sandamakmak na papirmahang papeles ay walang imik na iniwan siya ni Paula.
Mabuti naman at naisipan nitong huwag siyang uriratin ng husto dahil wala siya sa mood. Ang dami niyang iniisip at kailangang desisyunan ngayong araw na ito.
May dalawang linggo na ang nakakalipas simula ng 'makatakas' siya sa bahay na pinagdalahan sa kanya ni Claire. And ever since that day, ay hindi na siya matahimik.
Maraming tanong ang naglalaro sa kanyang isip.
All he could remember was having a huge and heavy boner between his legs while being sexually assaulted by that woman in her office...
He remembered the pin up photographs, the shinny scissor against his neck, and the wedding invitation...
He remembered passing out...
And waking up being slapped by Claire's soft hands with his wrist and limbs handcuffed to the bed posts while laying on his back on a bed inside a room he didn't recognized.
