Με δυο βλέμματα

47. Χωρις αναστολες

"Λοιπον θα βγούμε για ποτό τωρα που φτιαχτήκαμε ή θα μιζεριασουμε εδω μεσα;" πεταξε η Κριστίν. ΧαχαΧα. Πραγματικά μου φαινόταν αστεία. Μας εκανε οτι ήθελε. Και εμεις σαν στρατιωτάκια βαρουσαμε προσοχή για να μην στεναχωρήσουμε την Αμαντα. Δεν ξερω κατα ποσο θα μπορουσα να συνεχίσω να παίζω αυτο το θέατρο.

"Δεν εχω πολυ ορεξ..." πήγα να πω αλλα με διέκοψαν τα λογια του Στέφανου.

"Ναι ναι ναι !!!" ειπε ενθουσιασμένα ο κολλητός μου. "Επιτελους βρέθηκε ενα άτομο να θελει να παρταρει περα απο εμενα. Αμαντα νομιζω θα σου κλέψω την κολλητή" συνέχισε και κοίταξε την Αμαντα και σκασανε στα γέλια οι δυο τους.

"Θα μας παει ο σοφέρ σου; " ειπε η Κριστίν και με κοίταξε με ικανοποίηση καθως έπαιρνε αυτο που ήθελε. "Δε χρειαζεται και πολυ μυαλό για να καταλάβω οτι σιγουρα θα εχεις και προσωπικό σοφέρ" συνέχισε κοιτάζοντας το τεράστιο χώρο που βρισκόταν γύρω μας. "Αμαντα, χτυπήσες καλο γκομενακι κολλητή" ειπε και της έκλεισε το μάτι.

Η Αμαντα με κοίταξε με ενα στραβό χαμογελακι. Τα ματια της γυάλιζαν. Είχε πιει. Αυτο μπορουσα να το καταλάβω απο χιλιόμετρα. Σχεδον ολοι τους ηταν πιωμένοι εκτος απο εμενα. Την <ξενερωτη> της παρέας. Σωστα.

"Μπορεις να οδηγήσεις;" μου ειπε χαμηλόφωνα η Αμαντα κοιτάζοντας με μια στα μάτια και μια στα χείλη.

"Δεν ξερω αν θελω να βγω" της απάντησα στον ίδιο τόνο.

"Ξεκολλά μωρη" πετάχτηκε ο Στεφανος. "Έχουμε να βγούμε απο την εποχή του Νώε" ειπε και σηκώθηκε για να βάλει τα παπούτσια του λες και η απόφαση ειχε ήδη παρθεί.

Απο πισω τον ακολούθησε η Κριστίν. Λιγο πριν εξαφανιστεί απο μπροστά μου, μου έριξε ενα αινιγματικό βλέμμα. Σαν να με προκαλούσε. Οπως εκανε ολη την βραδια.

"Εχει δίκιο" συμφώνησε και η Ρανια. "Έχουμε μιζεριασει. Μια έξοδος δεν θα μας κανει και τοσο κακό"  ειπε γλυκά η κολλητή μου και ακολούθησε τα αλλα παιδια.

Και έμεινα εγω με την Αμαντα στο σαλόνι. Δεν ηθελα να βγω. Νομιζα οτι θα μαζευόμασταν στο σπίτι μου και θα περνούσαμε ενα ήρεμο και χαλαρό Παρασκευοβραδο. Οχι ξενύχτι και αλκοόλ.  Αλλα ηταν ήδη αργά . Οι περισσότεροι είχαν ήδη πιει και εγω τους το χαλούσα.

Ξενερωτη Μεγκαν.

Σηκώθηκα όρθια και έπιασα το κεφαλι μου προσπαθώντας να σκεφτώ τι πρεπει να κανω. Δεν μου αρεζε καθόλου η ιδεα να βγούμε ολοι μαζι με την Κριστίν. Η κοπέλα ηταν απρόβλεπτη. Ικανή για ολα. Και η Αμαντα εθελοτυφλούσε και δεν έβλεπε τίποτα.
Πριν προλάβω να γυρισω και να πω στην Αμαντα οτι δεν θελω να βγούμε με τα παιδια ένιωσα τα δυο της χερια να με αγκαλιάζουν απο πισω. Εγω ημουν όρθια και αυτη απο πισω μου. Nice. Εκανε στα πλαγια τα μαλλιά μου απο την μια πλευρά και χωρις να πει τίποτα έβαλε το πρόσωπο της κοντά στον λαιμό μου. Ολη η πλάτη μου ένιωθε το κορμι της πανω μου ενώ ο λαιμός μου ανατριχιαζε απο την ζέστη της ανάσα. Πηγα να πω κατι αλλα η μίλια μου κοπήκε οταν ένιωσα τα απαλά της χείλη πανω στο δέρμα του λαιμού μου, ενω τα χερια της ηταν γαντζωμένα στην μέση μου απο πισω. Δεν ξερω αν έφταιγε το αλκοόλ που ειχε μεσα της αλλα άρχισε να με φιλάει κατα μήκος του λαιμού μου, αργά και αισθησιακά σε οποιο σημείο ηταν ακάλυπτο απο την μπλούζα μου.