"Γιατί τσακωνόμαστε όλη την ώρα;" φώναξε εκείνη αγανακτισμένη κοιτάζοντας τον έτοιμη να δακρύσει.
"Γιατί είσαι τρελή! Κι εγώ τρελός για σένα!" της φώναξε εκείνος με τη σειρά του πριν τα χείλη του πέσουν με ορμή πάνω στα δικά της.
...
«Κι αν... κι αν δε θέλει να με ξαναδεί παππού; Αν δε με ακούσει; Αν δεν τον προλάβω και τον χάσω για πάντα;» του είπε ενώ νέα δάκρυα κυλούσαν από τα μάτια της, με την αμφιβολία και τον φόβο να έχουν ριζώσει μέσα της για τα καλά.
«Θα τον βρεις! Όπου κι αν είναι θα πας και θα τον βρεις και θα τον αναγκάσεις να σε ακούσει! Αν μετά από αυτό δε θέλει να σε συγχωρήσει και να σε δεχτεί πίσω τότε θα κλάψεις, θα πονέσεις μα θα σταθεις και πάλι στα πόδια σου! Αν τα πράγματα γίνουν έτσι τότε δεν άξιζε ούτε τα δάκρυα σου, ούτε τη θυσία σου! Είμαι σίγουρος όμως πως ο μικρός σ'αγαπάει και δε θα αφήσει τον εγωισμό του να σας διαλύσει οριστικα.» τη συμβούλευσε ο κυρ Μιχάλης και η Νανσυ ένιωσε την καρδιά της να χτυπά πιο γρήγορα. Ήθελε να τρέξει, να τον βρει και να του τα πει όλα! Να του πει πως τον αγαπάει, να του πει πως δεν ήθελε να φύγει μακριά του.
«Παππού ήμουν άδικη, σκληρή και φέρθηκα τόσο εγωιστικά... Έκανα τόσα πολλά λάθη... Πως θα με συγχωρήσει; Πως θα με εμπιστευτεί ξανά; Εκείνος μου άνοιξε την καρδιά του κι εγώ τον πρόδωσα, έφυγα... Τον πόνεσα τόσο πολύ...» του εξομολογήθηκε για ακόμα μια φορά κι έκρυψε το πρόσωπο της μέσα στα χέρια της απελπισμένη.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
«Η αγάπη όλα τα συγχωρει κόρη μου... Όλα!» της είπε εκείνος και φίλησε την κορφή του κεφαλιού της.
«Και με τον Γιώργο τι θα κάνω; Παππού τον φοβάμαι... Αν τον βρει και του κάνει κακό; Οταν δεν παιρνει αυτο που θελει γινεται επικινδυνος... Μήπως πρέπει να τον αφήσω να φύγει; Όσο πιο μακριά μου είναι τόσο πιο ασφαλής θα είναι απο εκεινον...» του είπε και τον κοίταξε διχασμένη.
«Νανσυ πρέπει να μάθεις κάτι... Σήμερα το πρωί μου τηλεφώνησε ο Φίλιππος... και μου είπε πως είδε σήμερα το πρωί τον Γιώργο να βγαίνει από την πολυκατοικία σας... Κόρη μου νομίζω πως αν δεν θες να χάσεις τον Ανδρέα θα πρέπει να κινηθείς γρήγορα! Κάτι μου λέει πως έχει βάλει κι εκείνος το χέρι του στην φυγή του Ανδρέα...» της είπε και η Νανσυ ένιωσε τη γη να ανοίγει κάτω από τα πόδια της.
