Tepede bağıra bağıra koşan çocuklar, bir o kadarda anne vardı. Aralarından biri de bendim. Aslında ben o kadar bağırıyordum. Belki birazcık bağırmışımdır. Çok az..
Ama uçurtmalarımız uçsun diye o kadar çok koşuyorduk ki yorgunluktan yavaşlıyorduk. Birimiz koşarken diğerleri ona "Koş!"diye bağırırdı. Bu şekilde koca günü geçirirdik. Uçurtma uçurtmayı daha yeni öğreniyorduk. Ben aralarından en beceriksiz olanı değildim ama çok iyide yaptığım söylenemez.
Uçurtmam bir uçak şeklinde. Onu o kadar çok seviyorum ki. Şimdi onu elime almış yine hayal kurmaya başlayacaktım ki annem sesleniyor. " Hayal neredesin kızım? Mantı yaptım. Hadi uçurtmanı bırakıp ellerini yıka sonra da masaya gel. "
Sofrada yine anneme uçurtmamdan söz ediyorum ve hemen ardından hayallerime geçiyorum. Birden "Anne ben pilot olmak istiyorum." Annemin birden yüzü kireç gibi oldu. "Ama kızım o kadar meslek arasından neden pilot?" Annem de tabi içinden geçiriyor daha 10 yaşında elbet fikri değişir diye. Ama ona göre düşünmek bile kötü geliyor. Ben devam ediyorum "Ben havada uçurtma gibi sürülmek istiyorum." Küçük olmamın verdiği masumiyetle.
Annem işte tam o zamandan beri benim pilotluk hayalimi değiştirmek istiyor. Babam ise hayalimi duyduğunda bir şey demeden gidiyor. Sanki ben bir hayalet o da beni görmeyen bir insan gibi yanımdan geçip gidiyor. Aklımda bir soru var. Soru: NEDEN ?
Neden bu hayalime bu kadar soğuklar. Bunun cevabını öğrenmek düşündüğüm kadar kolay olmadı. Anneme bir gün mutfakta sormaya karar verdim. Mutfak kapısının önünde 15 dk durdum. "Derin derin nefes al Hayal. Başarabilirsin. Sor şu soruyu hadi!!"
Mutfaktan içeri giriyorum ve annem çorbayı elindeki o tahta kaşıkla karıştırıyor. Sanki bir şey düşünüyor gibi dalmış gitmiş pencereden o güzel yeşillik manzarasına. Yanına yaklaşıyorum. Bütün gücümü toplayıp annemin yanına gittim. " Anne sana bir şey sorabilir miyim?" Annem güler yüzü ile "Sor kuzum sor" "Benim neden pilot olmamı istemiyorsunuz? Hem abimde pilot değil mi? Ben de olsam olmaz mı? " Annem biraz durdu. Sonra cevabını verir gibi oldu gözleri parladı ama babam geldi. Babamın anneme bakışı biraz tuhaftı annem "Sen biraz bekle burada çorbayı karıştırır mısın?" dedi. Bende başımla onayladım.
Umarım kitabımın ilk bölümünü beğenirsiniz. Bu bölüm tanıtım amaçlı bu yüzden asıl karmaşa ikinci bölümde sizleri bekliyor olacak.
Yorumlarınızı bekliyorum
ВЫ ЧИТАЕТЕ
PİLOT
Подростковая литератураBir küçük kızın pilot olma hayalini gerçekleştirmek için verdiği mücadele... Azmin önünde duramayan koca duvarlar..
