Different| L.S

Hoofdstuk 14

POV: Louis
De laatste tijd is het alleen maar onrustig in het hoofdkwartier. Ik word met de dag sterker en hoe sterker ik word, hoe eerder de strijd kan beginnen. Daarnaast zegt Alfonso steeds vaker tegen ons dat het maar goed is dat we met hart en ziel voor de strijd leven en dat liefde niet van toepassing is. Dat maakt me erg verdrietig want ik moet liegen. Ik moet liegen dat ik niet verliefd ben terwijl ik dat wel ben. En niet zo'n klein beetje ook. Ik houd echt superveel van Harry en hij van mij. Alleen omdat Alfonso het verbied mag het niet. Dat laat mijn bloed soms koken van woede. Volgens Harry moeten we het hem niet kwalijk nemen omdat hij zelf verliefd op Eva is geweest en dat daardoor zijn hart gebroken is. Dat kan ik ook wel begrijpen maar sta dan ons geluk niet in de weg. Niall snapt mijn woede en daarom ga ik ook meestal naar hem toe met dit soort dingen. Harry ziet Alfonso als een soort god. Zeker omdat hij degene is die hem gered heeft.

'Hoe gaat het met trainen?' Vraagt Niall als we bij Complememta zitten. 'Best wel goed, volgens Harry ben ik er bijna klaar voor' zeg ik. 'Voel jij ook alsof je er klaar voor bent?'. Ik knik. 'Ja als ik me concentreer moet het lukken' zeg ik. 'Complementa is er ook klaar voor, dat zegt ze tegen me, in gedachten' zegt Niall. Ik spits mijn oren en kijk Complememta recht in haar ogen. Nu hoor ik haar ook spreken. 'Ja ze is er klaar voor, maar toch hoor ik onzekerheid in haar stem' zeg ik. 'Ja ik weet ook niet wat dat is, en ze wil het maar niet uitleggen' zegt Niall. Ik haal mijn schouders op en aai haar over haar schubbige blauwe huid. 'En ben je nog steeds verliefd op Harry?'. 'Ja echt heel erg, elke keer als ik naar hem kijk voel ik mijn hart bonzen en als ik hem aanraak voel ik kippenvel over mijn hele lichaam' zeg ik. 'Dat klinkt inderdaad heel verliefd' lacht Niall. 'Het punt is alleen dat ik het niet mag laten zien' zeg ik zuchtend. Niall legt een hand op mijn bovenbeen. 'Nog even doorbijten Lou, als de strijd voorbij is kan je lekker verliefd zijn' zegt Niall. Ik kijk hem dankbaar aan en sta dan op. 'Ik ga maar eens naar Harry toe, ik had belooft om langs te komen' zeg ik. 'Is goed Louis, ik zie je vanavond wel weer' zegt Niall voordat ik de kamer verlaat.

Als ik de deur ben uitgelopen zie ik Alfonso staan. Ik verwacht dat hij me gedag zegt maar hij blijft me aanstaren. 'Is er iets Alfonso?' Vraag ik. Zonder iets te zeggen draait hij me ruw om en drukt een hand op mijn mond. 'Meekomen en niet schreeuwen of ik doe je wat!' Sist hij in mijn oor. Ik schrik van zijn reactie maar knik toch. Hij haalt zijn hand van mijn mond weg en pakt me stevig vast bij mijn bovenarm. Hij trekt me mee naar zijn kantoor en ik kan niks doen. Want Alfonso is immers ook bloedgroep zwart en even sterk als ik. Hij duwt me zijn kamer ik, loopt zelf naar binnen en doet de deur op slot. 'Wat is er aan de hand?' Vraag ik verbaasd. 'Ik heb toevallig net het gesprek gehoord tussen jou en Niall' zegt hij. Ik slik hardop en voel hoe er blinde paniek naar mijn hoofd stijgt. 'M-maar h-hoe..'. 'Ik heb alles gehoord wat je over Harry te zeggen had' onderbreekt hij mij. Ik sluit mijn ogen even en bijt op mijn onderlip. 'Alfonso.. Het is niet wat het lijkt.. Of ja.. Eigenlijk wel' zeg ik zacht. Hij schud zuchtend zijn hoofd. 'Louis toch.. Je weet toch dat verliefd zijn alleen maar een soort illusie is?' Zegt Alfonso. 'Nee'. 'Wat nee?'. 'Nee dat is het niet.. Verliefd zijn is iets heel moois.. Het brengt mensen tot elkaar en laten ze voelen wat echt geluk is.. Jij weet niet wat liefde is Alfonso.. Ik wel.. En ik ben verliefd op Harry' zeg ik vastberaden. Het kan me niks meer schelen wat hij vind. Dit had ik al veel eerder moeten zeggen. Zijn gezichtsuitdrukking verandert en hij loopt met grote passen naar me toe. 'Luister jij eens heel goed naar mij.. Liefde is niet iets moois.. Het is een ware kwelling.. Net als je denkt gelukkig te zijn word dat verwoest door een zwarte emotie vol verdriet.. En daarom wil ik dat je het uitmaakt met Harry' zegt hij. 'Ik moet wat?!' Schreeuw ik. 'Je hebt me gehoord, je moet doen wat juist is'. 'Nee dat doe ik niet hoor je! NIET!' Schreeuw ik kwaad. 'Als je dat niet doet zorg ik er wel voor dat Harry het doet' zegt Alfonso vals. 'Dat durf je niet' fluister ik met ingehouden woede. 'Dan ken je mij nog niet goed genoeg.. Jullie verliefdheid is morgen voorbij, punt uit' zegt Alfonso. Ik schud met tranen in mijn ogen mijn hoofd. 'Alsjeblieft doe ons dit niet aan' zeg ik. 'Ik moet wel Louis, voor jullie eigen bestwil' zegt hij. Voor ik iets kan terug zeggen duwt hij mij weer zijn kamer uit waardoor ik op de grond val. 'Denk aan onze afspraak Louis' zegt hij voordat hij de deur dicht doet. Ik krop me op tot een bolletje en blijf doelloos voor de deur liggen. Terwijl ik mijn tranen hun weg vinden over mijn wangen.
---------------------------------------------------
LoveYouu ❤️❤️❤️