Dispareo (PUBLISHED UNDER PSICOM)

IX : A promise to keep

"Malay ko bang na-expose yun sa sobrang chlorine noong bata pa. Sino bang matino ang papayag sa photoshoot na ganun? Yayakap ng bote ng tubig na parang timang." Pagpapasaring pa ni Gino habang hawak ang sikmura niyang makailang ulit nang siniko ni Pinky.

Napabuntong-hininga na lamang si Pinky at kahit naiilang man, pinilit niyang tumingin kay Axel, "Th-that girl... Yung may blue scarf mukhang kailangan ka niya ngayon." May ngiti man ang mukha, bakas ang kalungkutan sa boses ni Pinky bagay na agad napansin ni Gino.

Napatingin si Axel sa direksyon ng nakababatang kapatid at nakita itong umiiyak parin.

"Pre, kami na bahala sa utol mo. Baka nakakalimutan mo, medic ako noong high school." Pagmamayabang ni Gino.

"Ako yung part ng medic noong highschool." Pagtatama ni Pinky at nang muli sana niyang sisikuhin si Gino ay dali-daling nakailag ang binata at naglabas ng dila bilang pagmamayabang.

Napabuntong hininga na lamang si Axel at nagsimulang maglakad palabas ng silid ngunit sa isang iglap ay bigla siyang nahinto, muling napabuntong-hininga at naglakad pabalik sa direksyon ni Wena. Wala mang pinapakawalang salita, niyakap ni Axel ng mahigpit si Wena at hinalikan ito sa noo bagay na lalo pang ikinaiyak ni Wena na agad yumakap pabalik sa kapatid.

Kung kanina ay nagtatalo, nagkatinginan sina Gino at Pinky at nagpalitan ng ngiti. Hindi pinalampas ni Gino ang pagkakataong inisin si Pinky kaya naman agad niya itong kinindatan.

"Inaatake ka na ba ng Epilepsy?" Pasimpleng pasaring na lamang ni Pinky bilang ganti.

"You make my heart Epileptic." Pagbibiro ni Gino at mas binilisan pa ang pagkindat.

"Masira sana mata mo gago." Ganting muli ni Pinky.

"Mas sira ang mata mo." Pasaring pa ni Gino na patuloy parin sa pagkindat at pagngisi sa dalaga.

*****

Hindi maiwasan ni Axel na makaramdam ng matinding awa kay Cielo nang madatnan niya itong nakatulala lamang habang nakaupo sa sahig, sa harap ng katawan ni Dana na wala na namang buhay; nakalubog ang katawan nito sa isang bath tub na puno ng malamig na tubig na nagmula sa mga yelong nagsitunaw na mula sa cooler. Nakatulala man, hawak-hawak ni Cielo ang kamay ng kaibigan.

"Kailangan mo ring magpahinga." Napabuntong-hininga si Axel at naupo sa tabi ni Cielo. Pinagmasdan niya ang mukha ni Cielo at marahang hinawi ang buhok na humaharang na sa mukha nito.

"Her brain is intelligent but her heart isn't... Why would she even do that? She was alive again, she would've seen her parents again. " Walang kaemo-emosyong sambit ni Cielo kaya napatingin si Axel sa direksyon ng bangkay ni Dana.

"Minsan may mga desisyon tayong ginagawa na kailanma'y walang magiging katumbas na rasong maiintindihan ng kahit na sino, minsan may mga rasong kailanma'y hindi matutumbasan ng kahit na anong salita... Yung pagsasakripisiyo ni Dana, desisyon niya 'yon." Paliwanag ni Axel at muling napalingon sa direksyon ni Cielo.

Nanaig ang katahimikan sa pagitan nila, hindi kumikibo ang labis paring nanlulumong si Cielo kaya napabuntong-hininga na lamang ulit si Axel at hinawakan ang kamay nito. Pinagmasdan niyang muli ang animo'y bato nang mukha ng dalaga.