~2

16 2 7
                                    

Ik loop naar de fietsen stalling, eindelijk vrij van school. Gabe staat bij mijn fiets te wachten: 'Wat doe jij hier, dit is jou school niet,' zeg ik lachend. Ik begroet hem met een handdruk. Ik stap op mijn fiets, achter mij hoor ik wat geroezemoes. Ik kijk achter om: 'Het is weer zover hoor.' Ik fiets terug het schoolplein op en gooi mijn fiets in de fietsenrekken.
'Ey, laat haar met rust!'
Die jongens kijken verbaasd om, al snel veranderd die blik in afschuwing. Ik ga voor het meisje staan.
'Ga weg!'

'Nee, dit meisje heeft jullie niks aangedaan.'

'Ja dus.'

'Ja dus laat haar met rust!'
De jongens lopen weg. De 'baas' kijkt nog een keer om met een boze blik. Ik besteed er geen aandacht en en draai me om naar het meisje, ze kijkt naar beneden met beide handen voor haar gezicht.
'Gaat het een beetje'
Kort knikt ze, ze haalt haar handen weg. Ik zie een paar tranen naar beneden vallen.
'Kijk mij is aan'
Rustig heft ze haar hoofd omhoog. Haar schrammen en blauwe oog komen te voorschijn. Geschrokken kijk ik haar aan.
'Ben je met de fiets?'
'Lopend,' zegt ze half snikkend.
'Ik kan je anders wel even brengen.'
Rustig knikt ze. Ik pak haar rustig bij haar arm. 'Ey, het komt allemaal goed' er verschijnt een hele kleine glimlach op haar gezicht. Ik loop met haar naar mijn fiets. Ze nestelt haarzelf achter op mijn fiets. Ik loop uit de poort, Gabe staat er nog. In stilte stappen ik en Gabe op de fiets. Onderweg wijst ze me de weg. Als we aangekomen zijn, stapt ze af en gaat voor me staan: 'dankjewel.'
'Hoe heet je eigelijk?'
'Elaïne'
'Mooie naam,' zeg ik met een glimlach.
Haar glimlach wordt nu nog iets groter. Snel draait ze zich om en loopt naar de deur. Ik stap weer op de fiets en fiets in volle snelheid naar huis. Als ik thuis aankom plaats ik mijn fiets tegen het huis en loop naar binnen.
'Nicholas, kan je even komen?'
'Uhm...jaa...'
'Ik en je vader moeten voor 3 weken op een zakenreis. Moeten wij je bij oma afzetten of blijf je hier thuis?'
'Uhm...ik blijf wel thuis'
'Weet je het zeker, want 3 weken is wel lang he'
'Ja ik weet het zeker en als het niet gaat ga ik wel naar oma'
'Okee wij vertrekken morgen om 6 uur 's ochtends.'
Kort knik ik en loop naar boven. Daar ben ik weer mijn dierbaar bed. Ik plof op bed, pak me laptop en ga wat dingen doen. 'Wat zullen we eens gaan doen' ik ga maar weer wat filmpjes kijken en kijken of ik nog up-to-date ben.
'Eten!' Roept mam.
Ik sluit de computer af en zwiep beide benen over de bedrand. Gelijk loop ik naar beneden en als ik midden op de trap sta ruik ik het eten, pasta. Als ik uit de deuropening kom ga ik aan tafel zitten. Ik schep mijn eten op en werk dit gulzig naar binnen. Mijn zus Jara kijkt awkward naar mij. Ik ben nu heel sloom aan het kauwen en tegelijkertijd kijk ik haar aan. Als ze weer verder gaat met haar eten begin ik weer sneller te kauwen.
'Mam, ik ga weer naar boven.'
'Ruim je wel je bord even op'
Zuchtend sta ik op en breng ik mijn bord naar de aanrecht. In grote stappen loop ik naar boven. Ik pak een random pyjama uit de kast en trek deze aan. 'Hallo bed, daar ben ik weer.'
Ik ga op bed liggen en pak mijn telefoon. Ik kijk wat op mijn twitter. Mijn ogenleden beginnen zwaarder te worden en voor ik het weet val ik in slaap.

Heey mensen, jaja hoofdstuk 2 is er al. Heb namelijk best veel inspiratie. Er komt helaas niet elke dag een nieuw hoofdstuk want ben ook bezig met My Life As A Zombie.

Vote
Comment
Share

Lya xx Ava ❤️😘

The Boy With The Blue EyesΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα