Breathless (RaStro)(Lesbian Romance)

Chapter 37- Revealed

LUNA's POV

Gusto ko din malaman ang katotohanan at panig mo Rhian... Gusto kitang pakinggan... bakit nga ba ganun ang panaginip ko... bakit tinawag ko sya...

*flashback*

GIRL: Bumalik ka na...miss na miss na kita... wag mo akong iwan... wag ka ng umalis hirap na hirap na akong wala ka... gusto kitang makasama...

LUNA: Sino ka ba... bakit hindi kita maalala... sabihin mo..

GIRL: Panda.....

LUNA: Rhiannnnnnnnnnn!!!

*end of flashback*

LUNA: Ughhhh.... Ang ulo ko.... Ughhhh ang sakit... what the.... Ahhhhhh...

TAXI DRIVER: Lasing ka ba...magdrive ka ng maayos...

LUNA: Ahhh sorry manong... pasensya na po...

TAXI DRIVER: Ayy Miss.. babae pala kayo... ingat sa susunod hah... baka mapano ka...

LUNA: Ahhh sige po pasenya na...heto...para po sa damage baka po kasi may ipapaayos kayo sa sasakyan...

TAXI DRIVER: Salamat Miss ah...

Umalis na ako at hinanap si Rhian... nakita ko syang nakaupo sa isang bench malapit sa office...

LUNA: Kanina ka pa ba...

RHIAN; Luna... andito ka na...

I wanted to hug her pero ang dami pa ring gumugulo sa isip ko... she attempted to hug me pero...

LUNA: Rhian.. nandito ako para pakinggan ka... I want to know everything...

RHIAN; Ahhh... sige...

LUNA: Sino ba talaga si Glaiza... I only knew her records ... pero sino ba sya sayo...

RHIAN: Glaiza is someone that made my personality grow as a person... pinakilala nya sa akin ang mundong di ko pa iniisip pasukin... I met her because of an interview... she was intimidating at katulad mo malalim din syang tumingin... pero iba si Glaiza sayo...ibang iba...

LUNA: Kung ano ang pagkakaiba namin...

RHIAN; Glaiza is secretive... dark... and ruthless... pero sa kabila ng pinapakita nyang masama she was suffering inside... would you believe na nagkaroon ako ng temporary loss sa first day of school ko pa sa college

LUNA: Memory loss..? Selective amnesia..?

RHIAN: Oo ... two weeks akong naospital na bundol ako ng kotse...pero I was not aware na meron akong nakalimutan... I was supposed to meet up with Kuya Kyle nung first day of school kaso naaksidente ako... and that person na nasa kotse ay si Glaiza...

LUNA: Wohhh kakaiba... tapos...

RHIAN: At ang isa pang revelation dun...Glaiza was my childhood friend... she was the sweetest kid na nakilala ko... iniligtas nya ako...noon... hindi ko alam kung bakit naging iba ang ugali nya... Kuya Kyle said she suffered from trauma ng mawala ang parents nya...

LUNA: So destiny brought you together... so girlfriend ka nya?

RHIAN; Hindi... walang official na relationship... she was hesitating to give my love back... she was scared of things in the past...and she felt that she's not worthy to be with me... noong una hindi ko maintindihan kung bakit kinailangan nyang lumayo...pero habang nagiging malinaw sa akin ang lahat ng issues nya... naisip ko... Glaiza wanted to carry all the burden for herself... I wished to help her...pero hindi...iniwan nya pa rin ako...she chose to let me go...ilang taon sinubukan kong mamuhay ng wala sya sa tabi ko...pero hindi pa rin nagpipigil ang puso ko...