Second Chance (sa pangalawang pagkakataon)

"Kaya Ko Pa Ba?"

"Jeong??Ano toh?Why?"

Di ako makaiyak.....

Wala akong maramdaman.....

Di ako makagalaw.....

Wala akong ibang nararamdaman kung di........

Kirot ......

Sakit.......

Di ko inaasahan na mangyayari toh.....

Dahil alam ko na isa kming masayang pamilya......

Wala akong nagawang mali....

Di ako naniniwala sa mga naririnig ko.....

Marmi na ngsasabi pero ayaw ko maniwala....

Dahil may tiwala ako......

Hindi nya kayang saktan ako......

Hindi nya gagawin na umiyak ako at masaktan kmi ng anak nya.....

Pero...........

Naging malinaw ang lahat ng nakita ko.....

Parang gumuho ang mundo ko.....

Habang nakikita ko sila na masaya habang yakap yakap ang isat isa......

Si ''JIMIN'' koreana......

Laking Amerika.....Magaling din sya mag tagalog...dahil sa nag karoon sya ng business sa Pinas.....Kaya di ako nahirapan mkipag usap saknya...

Isa sya sa mga nagturo saakin mamuhay sa korea ng mga unang araw ko dito.....

Sakanya ako nagsasabi pag may gusto ako malaman...

At kung may problema ako.....

Sya ang naging kaibigan ko at kausap ko ng mga panahon na Nangangapa ako.....

Nagtiwala ako dahil 

Kaibigan sya ni jeong......

Isang malapit na kaibigan.......

Yun lang ang alam ko....

Kung may mas malalim pa ......

Di ko na alam ..........

Hindi simpleng gawain ng mag kaibigan ang nakita ko.....

Madaming tumatakbo sa isipan ko ng mga oras na yun.....

"kelan pa ngumpisa toh?"

"bakit nila nagwa saakin toh?"

"matagal na ba nila akong niloloko?"

"bakit sya pa?"

"nagkulang ba ako?"

"may nagawa ba akong mali?"

At lahat ng katanungan ko sa sarili ko ay di ko masagot.....

Mahal ko sya.......

Alam ko namang mahal nya ako....

Pero bakit????

Bakit nya nagawa to??

Jeong: Honey....No no.....Mali ang iniisip mo....

Nag uusap lang kami.....Nagkaroon lang ng problem si jimin kaya sinamahan ko lang sya....

mali yang natakbo sa isip mo honey...