ร่างบางพ่นควันบุหรี่ล่องลอยออกไปในอากาศของคืนวันหยุดสุดสัปดาห์ ดวงตาสวยทั้งสองมองตามกลุ่มควันนั้นไปเรื่อยๆ ผ่านตรอกหลังร้านที่เขาเพิ่งจะซัดเบียร์ไปเกือบโหล มันค่อยๆลอยสูงขึ้นจนออกไปถึงถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนที่ออกจากบ้านมาเพื่อเที่ยวแสงสียามค่ำคืน มันลอยออกไปสักพัก.. ไม่นานก็จางหายไปไร้วี่แวว
เหมือนกับแฟนของเขา..ที่ไม่ได้เจอกันเกือบสองอาทิตย์
บางครั้งยุนฮยองก็เบื่อแฟนของเขา ทั้งกวน ยียวน บางครั้งก็ดูเป็นเด็ก แต่จริงๆแล้วโตยิ่งกว่าเขาเสียอีก ความรักสี่ปีที่บ่มมา หลายครั้งก็ทำให้เขารู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาเสียดื้อๆ จนกระทั่งก่อนแต่งงาน เขาก็ยังมีความลังเลอยู่ข้างใน
"พี่คิดอะไรอยู่ พี่ยุนฮยอง" ชายตาเรียวผมสีดำเงา เอ่ยที่กกหูเล็ก ก่อนจะเริ่มกดจูบไล้ไปตามคอเรียวขาว
"นายเมาแล้วจุนฮเว" ไม่พูดเปล่า มือบางจิกลงในกลุ่มผมดำมันเงาแล้วออกแรงดึงเบาๆให้ใบหน้าคมนั้นออกจากต้นคอของตน
"พี่คิดว่าผมเมาจริงๆหรอ" ร่างบางมองใบหน้าที่เหมือนจะไม่ค่อยอยากควบคุมตัวเองของคนข้างหน้า และเขาค่อนข้างมั่นใจ
"อื้ม" ถึงจะตอบไปอย่างนั้น แต่ก็ยังลังเล
"พี่อาจจะคิดผิดก็ได้นะ"
"แล้วสรุปนายเมามั้ย จุนฮเว" จุนฮเวไม่ตอบ เขาเอาแต่ยิ้มแล้วรวบเอวบางแนบกับตัว พาเดินตัดออกไปทางถนนอีกฝั่งที่ไร้ผู้คนไปตามทางกลับบ้านที่คุ้นเคย