When the Broken-hearted Meets The Man (COMPLETED)

CHAPTER31: Daddy

Ar talagang itinatanong niya sa akin yan? Oh come on Whill. Dont play tricks!

"Eh bakit ka ganyan? we must be enjoying the party tas ikaw nagmumukmok dito? ano ba naman yan!"- asik niya.

"Tanga ka ba o talagang manhid ka lang? kung ikaw nakukuha mong makipagsayahan dun habang pinaplano ang muling pagkikita niyo ni Irene, pwes ako hindi!"- naiiyak ko ng sabi.

"Ang saya saya mo pa nga nung malaman mong nakabalik na siya. I heard eveything Whill. Hindi ako tanga!"- di ko na napigilan ang sarili ko.

"Look baby, it was just nothing. Pinapakisamahan ko lang sila. Ayoki naman magmukhang bastos sa harapan nila. Im sorry. Wala naman talaga akong planong makipag kira kay Irene eh. Please, baby believe me."- pagsusumamo niya sa akin.

"Just please next time, dont do things that will hurt me."-nakapikit kong sabi at agad ko siyang niyakap.

"I wont. I promise."- he assured me.

4 years later***

"Mommy where's daddy? I haven't seen him for a week already."- sabi ni Shan.

Kita niyo, 4 years old palang very talkative at englishera na. Ganyan namin siya pinalaki. Dapat, alam ng bata habang maliit pa ito.

"Darling, daddy's at work"- explain ko sa kanya.

"Yes mom I know, but doesnt he gain time for us? He is so workaholic."- pagmamaktol niya.

"Alam mo, you must understand your dad. He is doing this for us. For your future."- hay naku mag nonosebleed na talaga ako nito.

"Mom! I want daddy!"- iyak nito at tumakbo na patungo sa kwarto niya.

Tsk. Ito na naman kami. Di ko naman kasi siya masisisi eh. Bata palang siya nandyan na si Whill sa tabi niya. I mean, bihira lang sa mga daddy ang so close sa anak nila. But Whill is very caring. Lumaki si Shan sa pag aalaga naming dalawa. No nanny. Ngayon lang mayroon, because di sa lahat ng oras mababantayan namin siya.

Tamang tama naman tumunog ang telepono. Agad ko itong sinagot.

"Hello?"- sabi ko.

(Babe, I cant go home now. Ang dami binilin ni daddy eh)-frustrated niyang sabi.

"Alam mo, you should gain time for Shan. She's crying upstairs na. She missed her daddy so much. Ako din miss na kita."- sabi ko sa kanya.

(I also missed the both of you. So much, pero di talaga pwede ehh. I'll be home soon sweetie. Take care. Bye, I love you both)- and then he hang up.

Ang tagal naman yati. Sabi niya nun 3 days lang siya sa Macau. Then ngayon 1 week na. Kailan ba siya uuwi. Nag aalala na ako kay Shan.

2 months later***

2 months ng hindi umuuwi si Whill. At nagtatampona si Shan sa kanya. Pati sa akin, hindi niya na ako gaanong kinakausap. Nag uusap naman kami ni Whill through the use of internet, but 1 month ko na siyang dinedecline. Nakakatampo din kasi eh. I already told daddy about it, but wala siyang magagawa dahil nasa desisyon ni Whill yun kung kailan siya uuwi.

**dingdong**

May nag doorbell sa labas kaya napatigila ako sa pagmumuni muni. Ako na mismo ang tumingin dahil busy ang mg katulong. Pagbukas ko bg gate, I was so shocked dahil sa nakita ko.

"W-whill?"- tanging nasambit ko.

"Haha, is that how you welcome me babe after ng 2 months plus tayong hindi nagkita?"- he chuckled and immediately give me a hug.

"Why are you not answering my calls?"- sabi niya.

"Why did you not made your promise that you'd be back after 3 days?"- pabalik kong tanong.

"Babe, andun na ko eh. Hindi ko naman alam na aabot ng ganun, and mas mabuti ng tapusin ko na lahat para hindi na ako magpabalik-balik."- he explained.

"Okay."- tipid kong sabi at pumasok na.

I heard him sighed at sumunod na sa akin.

"Manang, paki sabi kay Shan na bumaba siya."- utos ko kay manang Meyang.

"Sige po mam."- sagot niya at umakyat na.

After ng ilang sandali ay buhat buhat na ni Liza si Shan. Shan's nanny.

"Come here baby."- sabi ko kay Shan at lumapit siya sa akin.

"Daddy's home"- sabi ko sa kanya.

Agad naman siyang napadako ng tingin sa pwesto ni Whill. Hindi niya pala ito napansin kanina. Halata naman na nabigla siya sa nakita niya.

"Hey princess, daddy's here na. I wont leave you and mommy again."- sabi ni Whill.

Agad namang tumakbo si Shan sa daddy niya at niyakap ito. Kahit masama ang loob niya, hindi naman siya nagtatanim ng tampo o galit. We raise her properly.

"Daddy I missed you si much. Dont you know hoe hard for me not to see you."- naiiyak na sabi ni Shan.

"I missed you too princess, thats why daddy's sorry. Hush now"- papatahan niya dito.l

After namin kumain ay nagbonding lang kami. Coping up the times that we wasted while Whill is not around.

efgie17♡