When the Broken-hearted Meets The Man (COMPLETED)

CHAPTER13: Graduation

Justine's P.O.V

Ang bilis lumipas ng araw. Parang kahapon lang, naghihirap kami sa pag-aaral, pero ngayon narito kami at handa ng umakyat ng entablado. Ang bilis lumipas ng araw. So far wala naman akong ma irereklamo.

"Good Morning ladies and gentlemen.. THE PROCESSIONAL!"-anunsyo ng aming emcee.

Kaya dahan dahan kaming nag lakad sa center aisle, habang tumutugtog ang graduation hymn. Hanggang sa matapos at nagsiupuan na kami.

"Please all rise for the doxology to be lead by the selected graduate students, to be followed by the Phillipine National Anthem and please do remain standing for the singing of Villa University Hmyn."-emcee.

.
.
.

DOXOLOGY.

PHILIPPINE NATIONAL ANTHEM.

VILLA UNIVERSITY HYMN.

Pagkatapos nun ay sunod aunod na ang flow, at nag speech din si Whill. Yeah. Siya ang batch rank 1 namin. Ouch saklap pumangalawa lang ako. Kaya ayun the program went well hanggang sa matapos.

Alam niyo bang Whill got 57 gold and exellence medals? Grabe nuh. Di ko akalain yun. Maski siya hindi niya inaasahan na ganun kadami ng medals niya. Samantalang ako, 45 lang. With silver pa. Pero its okay. Ayus nga ehh. Haha. Atleast diba. Yung iba nga mahinirapan kumuha ng ganito karami.

After ng graduation namin ayun picture taking na. Selfie dito, selfie doon.

"Hey congrats!"-sabi sakin ng boyfriend ko. Eh sino pa nga ba? Edi si Whill. Mula nun naging official na kami. Wala kaming naging problema. Trumiple pa yata ang pagiging sweet at caring niya sa akin. Wala na akong mahihiling pa.

"Thanks!, ikaw din congrats"-sabay yakap ko sa kanya.

I heard him chuckle naman, kaya kumalas ako.

"What?"-tanong ko.

"Wala naman. I just find you so cute"-sabi niya.

"Your blushing heart"- dagdag niya. At heart pala endearment namin readers. Pero sometimes he calls me baby, or babe. Tsk. Bipolar talaga. Haha.

"Haha, Im not."-ako.

"Ako ang nakakakita so I know."-siya.

Di nalang ako nakipagtalo sa kanya.

"Hey heart, I just want you too meet someone."-sabi ni Whill, sabay hawak sa kamay ng isang di pa katandaang babae. Napakaganda niya.

"Meet my mommy. Mmy, my girlfriend Justine. Heart my mother Courtney."-saad niya.

"Hello hija. So your the girl na kinababaliwan ng anak ko"-sabay tawa.

"A-ahh..hehe opo mam? I think so."-ako. God nakakahiya.

"Oh no no. Tita nalang. Total your part of the family na naman."-sabi ni tita.

"Ahh okay po. T-tita."-ako.

"Ang cute mo naman hija. Your blushing. Anyway please come to our house later ha for dinner. John, you pick her up."-tita.

"O-okay po. Sige."-ako. Wow John ha. Haha.

"Mom stop calling me that."-rinig kong bulong ni Whill.

"Whats the problem? Its your first name anyway."-tita.

"Tss."-Whill.

"Ahmm excuse me?, can we excuse our princess first hijo?"-tanong ni daddy kay Whill. Botong boto nga sila kay Whill eh. Dahil daw sa kanya bumalik ang dating ako. Hayy..echus.

"Oh sure no problem tito."-Whill^_______^

"Uhmm tita, I have to go."-ako.

"Okay hija. See tonight."-sabay halik sa pisngi ko. Tumango nalang ako bilang tugon.

"Heart, Gotta go"-sabi ko.

"K baby. Take care I love you."-bulong niya sakin habang yakap ako.

"I love you too."-ako. At kumalas na. Pumunta na ako kung nasaan sila dad at mom.

"Congratulations baby girl"-mommy.

"Mom, im not a baby anymore."-ako.

"But still. Ikaw parin ang princess namin."-mommy.

"Oh sige na. Tara na. Naghihintay na ang mga bisita sa bahay."-daddy.

And then umalis na kami. Pagdating namin sa bahay, I was so shocked dahil akala ko simple celebration lang. But I was mistaken. Napaka laking handaan pala.

"Mom diba family celebration lang?"-ako

"No, I want it to be more special."-mommy.

Ang the party went well naman so far. Malapit na mag 6 kaya nandito ako sa kwarto nagbibihis. Hindi pa rin ako tinitext ni Whill. Pero alam ko namang susunduin niya ako.

Text ko na kaya. Hmm.

To: Heart💞

Heart I'll be waiting ayt'?. wait lang ako dito. Bihis muna ako, I love you. Tsup.

Message sent!

Ayan! Tapos na ako magbihis. But di parin nagrereply si Whill.

"Young lady?"-tawag ni butler sa akin.

"Nandyan na po ang sundo niyo"-saad niya.

"Okay I'll be down"-sabi ko.

Kaya dali dali ko nang inayos ang mga gamit ko. Tsk. Ito talagang si Whill di man lang nagtext o tumawag.

Bumaba na ako ng kwarto ko at nagpaalam kina mom at dad, pati nadin sa mga bisita. Di pa kasi natapos eh nagkakasiyahan pa. Dumeretso na ako sa sasakya at pumasok.

"Maam okay lang naman po kung sa passengers seat kayo umupo tutal driver naman ako nila sir."-nagulat ako sa nagsalita.

"A-ahh akala ko si Whill. Geh okay lang tara na. Nasan pala ang sir mo?"-ako.

"Nasa bahay po. Ako nalang po ang pinasundo sa inyo."-manong driver.

"Ahh okay"-ako.

Hindi na ako nagsalita. Eto talagang si Whill, nakakapagtampo minsan.

After15 minutes.

"Mam nandito na po tayo."-manong driver.

Di ko na hinintay na pagbuksan niya ako. Bumaba na ako kaagad. Sinalubong naman ako ni tita na napaka laki ang ngiti.

"Buti nakarating ka hija. Welcome!"-tita.

"Ahh opo. Ahmm nasan po pala si Whill. Hindi po kasi siya ang sumundo sakin."-ako.

"Oh about that he's here. Puntahan mo lang don."-sabay turo sakjn ni tita sa banda ng mga nakukumpulang  tao.

Dumiretso ako doon. Yes nakakahiya. Ni isa wala akong kakilala. Di ko namalayan na nasa harapan na pala ako sa table nila. Nag angat ako ng tingin at nakita si Whill na may babaeng nakakapit sa kanyang braso.

Ano gagawin ko. Umalis? Tumakbo? Umiyak? Naku!

"H-hey heart.'-sabay tanggal sa braso ng babae sa kanya at nilapitan ako at hinalikan sa pisngi. Di ako umimik at nanatiling nakayuko.

"Restroom muna ako."-sabi ko sabay talikod.

At tuluyan ng bumagsak ang piniligilan kong mga luha. Pagpasok ko ng cr ay tuluyan na akong humagulhol. Di ko kaya. Bakit ang sakit?, yun ba ang dahilan kung bakit di niya ako sinundo at di man lang naisipang tumawag or mag text man lang? Pero kailangan kong makisama.

Pinunasan ko ang mga nagbabadyang luha sa mga mata ko at lumabas na. Pero napahinto ako ng makita ko si Whill sa labas ng restroom na nakasandal sa may hallway. At mukhang napansin niya ang presensiya ko kaya nilapitan niya ako. Nag iwas nalang ako ng tingin.

efgie17♡