SARAH

680 22 8
                                    

Ik loop door de voordeur en draai me even om. Vanaf vandaag ben ik geen enigskind meer. Mijn moeder en ik gaan een kind adopteren.

'Klaar voor?' Mijn moeder, sanne, haalt me uit gedachten. Ik knik enhousiast. Ik heb alleen een moeder, mijn vader is overleden aan longkanker. Ik mis hem niet heel erg, ik ben nu gewend om alleen met een moeder te zijn.

'Heb je er eigenlijk al over nagedacht wat je wilt,' zeg ik. 'Een jongen of een meisje?' Ze knikt. 'Ik zou een meisje wel leuk vinden,' zegt ze. 'Dan heb je een zusje. Wat vind jij?' 'Mij maakt het niet veel uit.' Zucht ik. 'Oké, we zien wel!' Zegt ze.

We lopen door de poort van de schutting en sluiten hem achter ons. We lopen naar de parkeerplekken verder op. Na 3 minuten staan we voor de auto. Mijn moeder klikt op het knopje van vergrendeling van de auto. Ik open het portier en stap in. Ik doe alvast mijn gordel om.

Ze vergrendelt de handrem en ze rijdt uit het parkeervlak. Ze geeft gas en rijdt richting de openbare weg. 'Shit,' zegt ze ineens. 'Ik ben mijn telefoon vergeten!' Ik zucht. Niet alweer..

'Rij even terug naar huis, dan haal ik hem voor je.' Zucht ik. Wat ben ik toch weer lief. Ik grinnik in mezelf. 'Wat is er?' M'n moeder kijkt me aan. 'Niks.' Lach ik. 'Komop,' dringt ze aan. 'Vertel!' Ik ga nog harder lachen. 'Je vergeet gewoon altijd je telefoon!' Ik gier het uit. Ik weet niet waarom ik het zo grappig vind, maar ik lach me dood. Door die gedachte ga ik nog harder lachen. Mijn moeder grinnikt zachtjes.

We zijn inmiddels weer bij ons huis en mijn moeder parkeert de auto aan de overkant. We stappen allebei uit. 'Wat ga jij doen? Ik zou hem toch halen?'  Vraag ik. 'Ik ga even een sigaretje doen, maar ga nou snel, dan kunnen we weer terug rijden richting het weeshuis!' Antwoord ze. 'Oké.' Zeg ik.

Ja, mijn moeder rookt. Wat ik totaal niet snap. Ik zou nooit roken! Nooit! Ik snap ook gewoon niet waarom ik zou roken. Het is hartstikke slecht voor je longen en-

Een harde schreeuw dringt mijn oren binnen, ik draai me om. Wie schreeuwde er zo? Ik loop weer verder en hoor een hardere schreeuw. 'Kijk uit!' zegt het.
Ik weet echt niet tegen wie de schreeuw he-

Een harde klap raakt mijn hoofd een ik val op de stenen. Ik hoor nog wat geschreeuw en een luide claxon. Ik knipper met mijn ogen en daarna val ik weg..

Two boys, one girl. #1 VOLTOOIDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu