BEING YOURS

CHAPTER 3~SUSPECIOUS

Isipin ko palang ay parang pinapatay na sa sakit ang puso ko.

Oo aaminin ko naman.

Sa kanya na naka dipende ang buhay ko. Sa kanya na umiikot ang buhay ko. At...

'Sa kanya na tumitibok ang puso ko.'

Pero ganito ba talaga ang buhay?

Yung inakala mong sa Wattpad at tele serye lang nagyayari ay puwede palang maganap sa tunay na buhay?

Ang sakit naman.

Sa dinami naman nang tao, bakit ako? Bakit pati ako na hanay pa? Napaka sharp shooter naman pala nang tadhana na nagawa pang ako ang tamaan nang kamalasan kahit anong gawin kong iwas at takbo...

"Listen." a niya bigla nang nasa kuwarto na kami.

Siyempre napa tingin ako sa kanya. Baka may pag asa pa e. Malay natin?

Pero gumuho ang maliit na pag asang nakikita ko nang mag salita siya.

"Kailangan mo nang umalis dito. Hindi ka na puwede dito." sabi niya.

.....

His P.O.V.

Sabi ni Diane, positive yun kung nakikita ko ang mga ganoong sintomas gaya sa sinabi niya kahapon nang tumawag ako sa kanya so I decided to bring her to Diane's Clinic para ma Siguro.

I'm so excited to know the result.

Nang nasa loob na kamk ay agad na inasikaso kami.

Naramdaman kong nag Vibrate ang cellphone ko kaya tinignan ko.

[Sir. we have to be alert. Pinakalat ko nang ang mga tao ko sa area niyo. May naka kita kay Albano na lumiligid sa Mansiyon.] sabi sa mensahe.

Agad kong tinext ang sekretarya ko na mag padala nang choper sa mansiyon.
Tahimik kaming umuwi dahil sa takot.

'Fuck!' this is not supposed to be like this. Hindi ito ang pinlano ko. Dapat masaya kami.

I close my fist dahil sa pigil kong galit. Kahit na anong mangyari ay hindi niya makukuha si Kia sa akin. Magka matayan na. Pero wala siyang mapapala at kapag nag pilit siya ay sinisiguro ko aa kanya na ipadadala ko siya sa impiyerno!

She's quiet and I know what she's thinking. Ramdam ko pero kailangan kong mag madali.

Wala siyang Idea kung gaano ko ka gusto na yakapin siya at mag celebrate ay hindi puwede.

Ang isipin na nasa panganib ang mag ina ko ay parang sinisilihan ang puwit ko. Kailangan kong ilayo siya mula dito. At sigurado akong nandiyan lang yun sa tabi-tabi at nag mamatyag.

Hindi ako mapakali until we reach the mansiyon.

"Listen." I said. That was the cue at tumingin siya sa mga mata ko.

"Kailangan mo nang umalis dito. Hindi ka na puwede dito." sabi ko at saka siya hinatak papunta sa tuktok nang mansiyon kung saan nag hihintay ang Choper.

....

Binalot ako nang kalituhan nang dahin niya ako sa roof top at matagpuan ang naka himpil na Chopper doon. Sa itsura niyon at nang piloto ay mukhang kadarating pa lamang nito dito.

Nilingon ko si Uriel na ngayon ay abala sa pag kausap sa mga tauhan niya ngunit kakaiba ang mga ito. Hindi ita bantay nang mansion. They are wearing fatigue and the are armed well. Naka ramdam ako nang kaba.

"You need to report every detail to me. Kung ano na ang progress lalo na kapag na kuha niyo na siya. Haharapin ko siya nang personal." sabi ni Uriel sa kausap. Kanina pa sila magka usap at yan lang ang na rinig ko't na intindihan.

"Uriel... Ano bang nangyayari?" tanong ko sa nag aalalang tono.

"Wala ito baby. I just wanted you to get relax. Susunod ako doon kapag maayos na ang laha..."

A loud bang suddeny invade.

Na alerto ang lahat sa narinig.

Kahit malaki ang mansiyon at nasa tuktok kami ay may naririnig akong mga mumunting tunog na mula aa kung saan.

Parang may gulo.

"Ano yun? Uriel! Ano ba yun?!" I instanly panic.

"Fuck! Move!" he said as he grab me in one snap at hindi ko alam kung paano niya ako nabuhat patungo sa taas nang chopper na ganoon nalang.

"You have to leave baby. Susunod nalang ako sayo doon at ipaliliwanag ang lahat." a niya bago ko pa man ibuka ang bibig para sana mag tanong.

"Uriel please! Sabihin mo sakin kung anong nangyaya..."

"Sir! Nasa labas ang grupo ni Albano at mukhang marami sila." putol nang biglang nag salita sa sinasabi ni ko.

This is mind blowing.

Si kuya? "Anong kailangan niya? Anong ginagawa niya dito?" sabi ko. Pero sa halip na sagutin ay bumaba siya.

Kinutuban ako..

"Uriel!" sigaw ko. Parang slow motion ang lahat.

Hindi ako papayag.

Hindi niya ako iiwan.

na iintidihan ko na.

"Kia! Hindi!" sigaw na huli kong narinig bago mag dilim ang lahat.

......

His P.O.V.

Things gets fucking worst and I can't contain what's going on.

Nayanig nang takot ang mundo ko nang iharang ni Kia ang sarili sa balang para sana sa akin.

Kitang kita ko kung paano binutas nang bala ang likod niya.

"Kia! Hindi!" sigaw ko. Pati ang mga ugat sa leeg ko ay humihiyaw din.

Agad na rumesponde ang mga tauhan ko sa akin at binuhat nila si Kia pasakay nang Chopper at binaril ang lalakeng kasamahan ni Albano na siyang bumaril kay Kia.

This can't be!

Pag babayaran nila ito!

"Hanapin niyo ang Albano na yun at huwag kayong titigil habang hindi niyo siya nahuhuli! Buhay man o patay. Dalhin niyo siya sa akin!" galit kong utos.

Nilabas ko ang baril na naka sukbit sa bewang ko. Makikipag sabayan na ako.

.....