Ara's P.O.V
"미안해! (Sorry!), boss im really sorry!.. im caught on a traffic"
sagot ko sa kabilang linya ng telepono, kasalukuyan akong naghihintay dito sa loob ng taxi habang iniintay na humupa ang traffic sa labas.
"Ugh.. you are 15 minutes late Ms. Choi.. Hurry up before i replace you with someone else!"
tila nag-echo ang mga sinabi ng boss ko at halata sa boses nito ang pagkadismaya. Pagkatapos niya yung sabihin ay ibinaba na niya ang telepono habang ako naman ay naiwang tulala sa aking kinauupuan.
Napabuga nalang ako ng hininga kasabay ng pagbagsak ng aking mga balikat.
'Masama 'to.. kailangan ko ng bilisan alang-alang sa trabaho at sa future ko'
bulong ko sa aking sarili habang pinagmamasdan ang traffic sa labas.. hanggang sa...
Isang ideya ang pumasok sa aking isipan.
Bumaba ako ng taxi at nagmadaling magbayad.
"감사함니다! (Thank you!) Manong! keep the change!"
sigaw ko at nagmadaling tumakbo.
Medyo malapit na rin naman yung building ng pinagtatrabahuan ko kaya nag desisyon nakong tumakbo. Yeah. Go for it. Takbo pa more. *Run playing in the background*
Kasalukuyan akong nagtatrabaho sa BigHit agency o mas kilalang BigHit entertainment bilang isang Producer/Personal assistant/Composer, and yes, marami talaga akong role dun, ang dahilan naman kaya pinagmamadali ako ng boss ko e dahil dun sa bagong trainee, kailangan ko daw asikasuhin kaya ayun.
Finally naman, nasa entrance nako ng building namin. Sa pagmamadali kong pumasok aksidenteng nabunggo ko ang isang matangkad na lalaki na naka-mask na papasok na rin sana sa loob ng building. Dahil sa lakas ng pagkakabunggo namin sa isa't-isa muntik pang mapaupo yung lalaki.
"Ah!! im sorry!!" bigla akong nag-panick at nag-bow para humingi ng tawad
"No, its okay" rinig kong sabi nung lalaki at lumapit sakin ng konti, itinaas ko ang tingin ko at saktong nag-tama ang mga mata namin. Parang tumigil ang mundo ko ng makita ko ang mga mata nito.
'Pamilyar sakin ang mga matang yan.. parang nakita ko na yan dati'
Natigilan ako ng maalala ko kung bakit nagmamadali ako.
"Im really sorry again" sabi ko at nag-bow. Patakbo na sana akong papasok sa loob ng building ng higitin nito ang kamay ko at naging dahilan ng pagkabangga ko sa matipunong dibdib nito. Inangat ko ang tingin ko at muling tumingin sa mga mata nito.
Without knowing, nasa pisngi ko na pala ang mga kamay niya.
"What are you doing, Mr.?" napabulong ako sa kanya, hinimas niya ang pisngi ko and stared deeply into my eyes.
"I missed you" bulong nito sakin. Humiwalay ako sa kanya at seryosong tumingin dito.
"Im sorry but i do not know you, if you may excuse, im in a hurry" After kong sabihin yun nagmadali nako pumasok sa building na hindi na tumingin sa nasa likod ko, i almost fell on the floor dahil sa pagmamadali ko. I sigh deeply ng sa wakas nakapasok nako sa elevator papunta sa office ng boss ko.
V's P.O.V
'Di ako maaring magkamali.. that's HER.. pero bakit hindi niya ako nakikilala?'
I looked at her back as she leave me behind. Kagaya parin siya ng dati, i smiled as i watch her go.
'I missed you... Ara Choi..'
Ara's P.O.V
I pressed the 4th button and the elevator goes up. Naka-focus lang ako dun sa arrow na nakaturo sa taas kaya hindi ko namalayan kung sino yung mga kasabay ko sa loob ng elevator. I moved to the right side of the elevator and accidentally bump into someone... again
I gulp nervously and look up at the guy and immediately met his eyes, eye-level lang niya ako kaya mata niya agad ang bumungad sakin. Dahil sa sobrang close namin i can feel his hot breath against my cheeks, i immediately step aside and bow slightly.
"미안해 (Sorry)" sabi ko but he just stared at me without saying anything, with a last glance i immediately look at his whole face and my eyes went wide.
"Min Yoongi?" i ask habang nakatingin sa kanya with a still shocked face, grabe hindi ko siya agad namukhaan dahil sa hair color niya which is blonde white!
"Yes?" sagot naman niya with a raised eyebrow, i smiled ear to ear and lightly punch his shoulder
"It's me!!" sabi ko excitedly and pinch his cheeks lightly, his cheeks suddenly turned pink
"PD Choi?" he ask and tilted his head to the side, i clap my hands together and nooded multiple times
"I told you to just call me Ara! di ka pa rin talaga nagbabago Yoongi-oppa" sabi ko sa kanya and giggled. A sudden clear throat got the attention of the both of us, i look at my back and met someone's chest, i look up at him and met those cute eyes of none other than Kim Namjoon.
"Namjoonie!!" i squealed and hug his waist tigthly, aww.. How i miss this big bear!!
"How are you doing? I can see that your still beautiful as ever, you haven't change at all" he said and chuckled patting my head, i smiled at him
"So to you" sabi ko and let go of his waist looking at him with a smile, he smiled back
The elevator's door suddenly opened, we all step outside the elevator
"Its nice to see you again Namjoon-oppa, Yoongi-oppa.. Gusto ko sanang makausap pa kayo ng matagal, but im in a hurry.. So i guess ill just see you around" i said then bow at the both of them
"Its also nice seeing you again PD- i mean Ara" Yoongi said and smiled
"See you around" dugtong naman ni Namjoon and waved his hands
"Bye guys!! Sorry if i can't stay any longer!" I shout while running, waving goodbye at the both of them
