A/N:
Readers sorry kasi hindi ako nakapag update ng sobrang tagal.
Thank you na din sa pag vote, comment at nagbasa ng story na ito. I'm so happy because finally there's someone's reading My story, and that someone is you, the one reading this.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•
Arianne's POV
"Hmmm" nagising ako dahil tinatapik ni Brian pisngi ko.
"Uyyy Arianne gising na. Nandito na tayo sa Haunted mansion." sabi ni Brian kaya gumising na ako.
"Tara na Brian baka iwan nila tayo eh. Nasa Haunted Mansion pa naman tayo papunta."sabi ko sa kanya kaya napa-ismirk siya.
"Sus aminin mo natatakot ka lang eh"sabi niya sa akin
"Hindi kaya. Baka ikaw yung takot at hindi ako."sabi ko sa kanya habang naglalakad kami papunta sa mga classmate namin.
Pagkarating namin sa mga classmates namin ay doon lang niya sinagot yung sinabi ko.
"Hindi ako takot nuh. Ano ako bakla?"sabi niya.
"Hmm. Pwede rin."sabi ko sa kanya na ikinainis naman niya kaya napangiti ako.
"Aish bahala ka na nga"sabi niya sa akin tapos tumingin na lang sa harapan.
"okay class papasok kayo sa loob ng Mansion with your partners tapos papasok kayo sa isang kwarto na may base and second floor tapos itry niyong kausapin ang multo na makikita niyo. Okay ba yun?. Kapag hindi niyo ginawa sinabi ko ibabagsak ko kayong lahat sa mga subjects niyo dahil dito natin mate-test ang tapang niyo"sabi ni mam
"YES MAM"sabi namin lahat.
Binuksan na ni mam ang gate ng mansion tapos bawat estudyante binibigyan niya ng mga papel na may number. Siguro yun yung room na papasukan namin. Hanggang sa kami na. Paalala lang mga readers itong activity namin dito sa haunted mansion ay isa lamang ilusyon.
"Eto number niyo."
"okay po mam" pumasok na kami sa loob ng mansion. Third floor kami. Room 13.
Pagkapasok namin sa loob nakakita ako ng isang basag na salamin na punong puno ng dugo na para bang may pinatay. Naglakad-lakad pa kami ni Brian hanggang sa makarating kami sa tapat ng isang pinto. May nakasulat dito gamit ang dugo " DO NOT ENTER" yan ang nakasulat sa pinto.
Hahawakan na sana ni Brian ang pinto ng bigla ko siyang pinigilan.
"Brian natatakot ako (´･_･')"sabi ko sa kanya
"Wag kang mag alala. Nandito naman ako eh（＾_＾）" sabi niya sa akin with a comforting smile.
"Okay and thank you for comforting me"sabi ko sa kanya
Binuksan na ni Brian ang pinto at muntikan na akong sumigaw kasi nakakita kami ng tao na nakabitin at mukhang tinadtad ng bala nung nabubuhay pa ito.
Lumapit kami sa katawan niya. Maramdaman ko na parang may humahawak sa buhok ko. Napakapit ako bigla kay Brian.
"Brian natatakot na talaga ako. Naramdaman ko na may humawak sa buhok ko"
"Kapit ka lang sa'kin."pagkasabi niya nun umakbay siya sa akin.
Okay kinikilig na po ako...... Ｏ(≧∇≦)Ｏ
(A/N: Sus gusto mo lang dumikit ng dumikit kay Brian eh)
So back to the story:
May isang lalaking sumigaw ng:
"Bakit niyo binuksan ang pinto?"-unknown
"Sino ka?!, kung sino ka man magpakita ka!"sigaw ni Brian
"Mamamatay kayo dahil hindi niyo tinupad ang nakasulat sa pinto!"-unknown
Pag sigaw niya nun namatay lahat ng ilaw at nahulog ang mga gamit sa lamesa at mga frame na nakasabit sa pader. Naririnig ko ang mga bulong niya.
"Mamamatay kayo"
"Mamamatay kayo"
"Mamamatay kayo"
"Mamamatay kayo"
Takot. Kaba. Iyan ang nararamdaman ko ngayon.
To be Continued.......
~~~~~~~~~~~
A/N:
So I'm finally back. Hope you like it.
BINABASA MO ANG
The Long Lost Princess Of The Elemental Kingdom
RandomSa istoryang ito may malalaman kayo sa pagiging importante ng kalikasan at ng mga hayop. Merong isang babae na pinapahalagahan ang kalikasan at mga hayop ang pangalan niya ay Arianne, ang akala niya isang ordinaryong tao lang siya pero nagkakamali s...
