My Step Brother(Z.M)

Chapter 2

-------------

Το ταξι σταματησε εξω απο το καινουργιο μας σπιτι. Ηταν αρκετα μεγαλο και φαινοταν ενας ευχαριστος τοπος αλλα το αγχος και οι ανησυχιες μου δεν με αφηναν να δειξω ανετη.

Ο Steven βγαινει εξω απο το σπιτι να μας βοηθησει με τις αποσκευες. Φιλαει τη μαμα μου ( ενταξει ηταν καπως περιεργο αυτο) και μετα με παιρνει στην αγκαλια του. Ξαφνιαστηκα πολυ αλλα με εκανε να νιωσω οικεια.

"Περαστε μεσα να γνωρισετε τα παιδια" . Ωχ τι ηταν αυτο που ειπε! Η μαμα δεν μου ειπε πως εκεινος ειχε παιδια. Ενιωσα ενα ριγος να διαπερνα το σωμα μου και τα ποδια μου αρχισαν να τρεμουν. Τι δηλαδη απο εδω και περα θα ζουσα και με αλλους κοντα στην ηλικια μου?Ημουν και μονη! Ας ειχα ενα βιολογικο αδερφο ή αδερφη να μου συμπαρασταθει. Τι να κανω ομως προχωρω μεσα και το μονο που σκεφτομαι ειναι πως πρεπει να δειχνω σαν να εχω αυτοπεποιθηση.

Μπαινω μεσα και αντικριζω ενα λαμπερο, ευρυχωρο καθιστικο. Προχωραω και βλεπω στον καναπε να καθονται τρια παιδια.

"Αυτη ειναι η Safaa"  λεει και μου δειχνει ενα γλυκο κοριτσακι με καστανα μαλλια. Πρεπει να ηταν περιπου 11. Το κοριτσι αντι για χειραψια μου δινει μια σφιχτη αγκαλια και αμεσως νοιωθω πιο ανετα και της δινω ενα χαμογελο.

"Και εκεινη ειναι η μεσαια μου κορη η Whaliyia", μου δειχνει μια κοπελα κοντα στην ηλικια μου. Ηταν λιγο πιο κοντη και πιο λεπτη απο μενα με μακρια καστανα μαλλια. Μου χαμογελασε και μου ειπε να την φωναζω Lia.

Μεχρι τωρα ολα πηγαν μια χαρα.    " Τελος αυτος ειναι ο γιος μου ο Zayn"
Μου λεει δειχνοντας μου ενα ψηλο αγορι με καστανα μαλλια και πολλα τατουαζ. Ειχε ενα περιποιημενο μουσι και  μπορω να πω οτι ηταν πολυ ομορφος. Του δεινω το χερι μου αλλα εκεινος λεει ενα ξερο "γεια" και και μενει σκυφτος απαξιωντας να μου ριξει ενα βλεμμα. Σκεφτηκα πως ηταν αρκετα αγενης και διεγραψα τις σκεψεις που εκανα πριν.

Ο Steven λεει στο Zayn να μεταφερει τις βαλιστες μου πανω και εκεινος δεχεται αφου πρωτα κανει μια ξινισμενη γκριματσα. Εγω ειχα θυμωσει με τη συμπεριφορα του και προσπαθουσα ηρεμα να καταλαβω τι προβλημα ειχε μαζι μου. Η Lia με παρατηρει και καταλαβαινει οτι ειχα νευριασει μαζι του.

"Μην δινεις σημασια στον αδερφο μου. Ετσι φαιρεται παντα. Ελα να σου δειξω το δωματιο σου" μου λεει ευγενικα. Εγω απλα γνεφω και την ακολουθω. Μου δειχνει ενα μικρο αλλα ωραιο δωματιο. Εχει μια μεγαλη μπλακονοπορτα και οι τοιχοι του ειναι  βαμμενοι σε ενα ανοιχτο βιολετι χρωμα. Δυστυχως ανακαλυψα πως το ακριβως απεναντι δωματιο ειναι του Zayn που σημαινει οτι καθε μερα οταν ξυπναω και οταν κοιμηθω θα βλεπω τη φατσα του. Οχι ομως οτι και να μην ηταν εκει το δωματιο του δεν θα τον εβλεπα. Χαιρομαι που τουλαχιστον αυτη και η Safaa ειναι ευγενικες απεναντι μου. Μαλιστα με βοηθησε να οργανωσω και το δωματιο μου.

Αφου τελιωσαμε την πολυωρη διακοσμηση η μαμα και ο Steven βγηκαν εξω για κατι δουλεις και για την εγγραφη μου στο κοντινοτερο λυκειο. Η Lia πηγε μια βολτα με τη Safaa και εγω εμεινα μονη μου στο δωματιο μου. Ημουν κουρασμενη αφου δεν ειχα κλεισει ματι σε ολη την πτηση (ετσι και ξαναδω μπροστα μου αυτο τον κυριο που ηταν διπλα μου στο αεροπλανο!!) , ηταν επισης και το τζετλακ  και ετσι  ξαπλωνω στο κρεβατι.Χωνομαι κατω απο τα σκεπασματα μου και κλεινω τα ματια μου. Κοιμαμαι σχεδον αμεσως.

-----------

Εκει που κοιμομουν ησυχα και γαληνια ξυπνω απο κατι τραγουδια. Κοιτω το κινητο μου και βλεπω οτι ειναι 8 το απογευμα. Μα ποιος βαζει ποπ μουσικη στη δια πασων απογευματιατικα? Τουλαχιστον βαλε, μια ροκ ρε αδερφακι να γινουμε...Βγαζω τις πιτζαμες μου και ντυνομαι προχειρα με ενα απλο σορτς και μια ασπρη μπλουζα
Σερνομαι μεχρι το χολ αφου δεν ειχα ακομη ξυπνησει καλα καλα και συνειδητοποιω πως ο θορυβος ερχεται απο το καθιστικο.

Παω να κατεβω τις σκαλες και εμφανιζεται μπροστα μου η Lia.

"Σε ξυπνησαν τα παιδια?"

"Τι? Ποια παιδια?"αναρωτιεμαι και την κοιταω λες και μου μιλαει κινεζικα.

"Ξεχασα να σου πω ο αδερφος μου ανηκει σε ενα συγκροτημα και μαζι με τους φιλους του ερχονται καθε απογευμα για προβα"... τελεια σκεφτομαι! Δεν λεω καλα τραγουδουν αλλα θελω και εγω λιγη ησυχια τα απογευματα.

"Μπορεις να μου δειξεις που ειναι η κουζινα? Θελω να τσιμπησω κατι" λεω μη θελοντας να μιλησω αλλο για το συγκροτημα του Zayn.

"Φυσικα ακουλουθα με" την ακολουθω και περνωντας απο το καθιστικο οπου βρισκονταν 《τα παιδια》βλεπω εκτος απο το αγενες μελαχρινο αγορι αλλα τεσσερα αγορια κοντα στην ηλικια του. Αμεσως ερχονται να μου συστηθουν.

"Γεια ειμαι ο Niall και απο εδω ειναι ο Harry, ο Liam και ο Louis. Εσυ λογικα πρεπει να εισαι η Μairy" μου λεει το ξανθο αγορι. Ολοι φαινονται πολυ ευγενικοι και αναρωτιεμαι πως κανει παρεα με αυτους ο Zayn.

"Εχεις πολυ ωραιο ονομα" μου λεει με ενα παιχνιδιαρικο υφος ο Harry. Του χαμογελαω και ριχνω μια κλεφτη ματια στον Zayn ο οποιος μας κοιτα με ενα κενο βλεμμα και δεν μπορω να καταλαβω τι σκεφτεται.

Συζηταω λιγο με τα αγορια και ολα ειναι πολυ φιλικα απεναντι μου. Κυριως ο Harry. Μετα απο λιγο καταλαβαινω πως τους ειχα διακοψει απο την προβα τους και αποφασιζω να αποχωρισω.

"Τελος παντων εγω παω να πιο λιγο νερο. Χαρηκα που σας γνωρισα!" Κατευθυνομαι βαριεστημενα προς το δωματιο που μου ειχε δειξει η Lia και οντως ηταν η κουζινα ( λες και εγω περιμενα να ηταν καποιο αλλο μυστικο και απορρητο δωματιο)
Βαζω λιγο νερο στην κουπα μου. Κοιταζω λιγο εξω απο το παραθυρο αλλα ξαφνικα ακουω βηματα πισω μου. Γυρνω το κεφαλι μου και αντικριζω τον Zayn...