Boyfriend Corp. Book 2 : After Contract

Chapter 17

Isang kanto nalang naman, di ba?

Feeling ko isang oras na lakad pa ang gagawin namin.

Nagtaka ako nung tumakbo si bebs at tumigil siya sa tapat ng isang gate, "Take your time! Goodnight!"

"Bebs!!"

Too late. Pumasok na siya sa loob. At doon ko lang narealize na bahay na nila yun. Mas mauuna nga pala naming madaanan ang bahay nina bebs. At yung bahay namin? Tatlong bahay pa ang dadaanan.

Hindi nagsalita si Russ noong maglakad ulit siya. Hawak pa rin niya ang wrist ko. Hindi ko naman magawang umimik. At yung kaninang matagal na paglalakad? Pakiramdam ko nadoble ngayon.

It was just a kis—just freaking stop thinking Gab. Naramdaman ko ang paginit ng pisngi ko. Just. Stop. Thinking. Please.

"Okay ka lang?" Sinubukan kong hindi tumingin sa mga mata niya. "Ang pula ng mukha mo."

"A-ah. Wala 'to."

"Sigurado ka?" Pumunta siya sa unahan ko. Sht. Not now. Napatungo ako ng wala sa oras. "Gab.."

"O-okay lang ako."

"Hindi. Sorry."

Dahil doon, napatingin ako sa kanya. Good thing sa iba siya nakatingin. At tulad ng ginagawa niya pagnalilito o kinakabahan siya, ilalagay niya sa pocket niya ang isa niyang kamay, titingin sa taas at papadaanan ako ng tingin saka titingin ulit sa taas.

"Hi-hindi ko dapat ginawa yun. Hindi dapat kita hinalikan." Tumungo siya, "Sorry."

Bigla siyang tumalikod, ginulo ang buhok niya saka dumiretso sa paglalakad. Hindi ko mapigilang mapangiti. Para siyang batang nahihiya. Plus yung pamumula ng tenga niya.

Tumigil siya sa tapat ng gate namin. Hindi pa rin niya ako nililingon. Pero noong maglalakad na ako para makapasok ng gate, hinawakan na naman niya ako sa pupulsuhan ko.

"Pero alam mo..." ngumiti siya. "I'm not really sorry for doing it. I don't regret kissing you." Napakagat siya sa labi niya, pinipigilan ang tawa niya. Huminga siya ng malalim, "Goodnight, Gab. Thank you."

Itinaas at itinapat niya ang kamay ko sa labi niya. Hinalikan niya ang knuckles ng kamay ko bago niya ako bitawan, "Pasok ka na."

That weird feeling, it's here again.

Wala akong imik na pumasok sa gate. Lumingon ako kay Russ. Ngumiti siya at kumaway sa'kin bago siya maglakad pabalik sa kanila. Napatingin ako sa likod ng kamay ko.

How can I stop thinking now?

Feeling ko sasabog ang utak ko. At.. "Ahh!"

Napaupo ako sa daan, sa tapat ng pintuan. Sumandal ako sa pintuan habang ginugulo ang buhok ko at tinitigan ang labas. Ano bang iniisip ko? Nalilito ako. Ni hindi ko alam kung anong dapat ang isipin ko. Ano bang pakiramdam 'to? I don't like it pero... naiinis ako kasi di ko ma-pinpoint kung ano 'to.

I brushed my hair away from my face. Gaah, this is really frustrating.

Ngayon ko lang ulit 'to naramdaman. Kay Russ at kay—

"Ay!!"

Muntik na akong matumba nang biglang magbukas yung pinto, "Malamig dyan."

"Anong...anong..."

"Tumayo ka dyan."

Si Gatorade.

Anong ginagawa niya dito?

Hindi!

Anong ginagawa niya sa loob ng bahay ko?!

*****