Tüm müşterilerim sensin
Ama kimse sen değilAğaçlar senin sesin
Ama yankısı sen değilsinYediklerimi sen yapmışsın
Ama hiç tadı yok tuzu yokGüneşim hep sensin
Ama hiç benim için doğmadıGündüzlerim hep sensin
Ama hiç sen yoksunGecelerim yıldızlarla dolu
Ama hiç biri senin gibi parlamıyor
Yıldızlarım var ama
Hepsi solmuş karanlıktayımBir boşluğa bakıyorum
Boşlukta sen varsınKaranlık yoğun anlamıyorum
Simanı görüyorum ama
Algılayamıyorum benSokaklar en çok sokaklar
Kalabalık senle dolu
Ama kimse sen değilsinCaddeler ise çorak bir arazi misali
Kimsecikler yok ama en çok sen varsınDüşlerim seninle dolu
Ama yine sen yoksunHayallerim sana hayran
Ama yine sen yoksunŞehir çok kalabalık ama
Kimse yok aslında senden gayrıAynalara bakıyorum sürekli
Arkamda sen çıkacaksın diyeKimsenin bilmediği bomboş arazim var
Tek fidanımsın koca arazide
Sen büyüdükçe hayranlığım artıyor
Benim gibi herkesin deBir mezarlık gibi bahçemin yanı
Sana hayran olan herkesin yeriHer damla düştüğünde toprağına
Daha da büyük ve ihtişamlı bir fidansın
Duvarlarım kapatamıyor seniŞehrime yağmur yağıyor
Ama hiç bir damlası benim için değil
Saçlarım hiç ıslanmıyor
Yüzüme bir damlası bile değmiyor
Sen yoksun bu şehirde diyeHer adımım sana gidiyor
Ama mesafem sürekli uzuyor uzuyor
Nefesim az ama hepsi senin
Ama sen yoksun bu şehirdeGeceler boyu sessiz ağlayışlarım var
Tek bir damla göz yaşı dökmeden
Sayfalar dolusu karalamam var
Ama sen yoksun bu şehirde
Hiç kimse sen değilBoğazım düğüm olmuş
Pamuk ipliğine bağlı
Ama kesmiyor neşterler bıçaklar
Vücudum harabeye dönmüş
Tedavisi yok bu şehirde
Çünkü sen yoksunVaktim azalıyor zamanım doldu
Nefesim tükendi son damlalarım
Ama sen yoksun bu şehirdeYüreğim cehennemi aratıyor
Bu şehire ve içindekilere
Okyanusu döksen dumanı sönmezBaşımdan kaynar sular akıyor
Ama buz gibi geliyor
Çünkü sen yoksun bu şehirdeEllerim buz tutmuş
Güneş bile çare değil
Yüzüm ise kaskatı
Sen yoksun bu şehirdeBir nefes ötemdesin
Ama bir o kadar uzak
Elimi atsam tutacak gibiyim
Bir daha bırakmamak için
Uçurumun kenarındayım işte
Ulaşamıyorum sana
Gözlerim hep kanlı bakıyor
Çünkü kimse sen değilSesim çok sert çıkıyor
Sen dinlemiyorsun çünkü
Bütün şehir beni dinliyor
Ama işte sen yoksunHaykırışım dağları aşıyor
Ama sana ulaşmıyor
Çünkü bu şehirde sen yoksunRüyalarım hep sensin
Ama senin olmadığını biliyorum
Çünkü bu şehirde sen yoksunBakıyorum insanlara
Belki sen çıkarsın diye
Ama sen yoksun
Hüseyin bitti bu şehirde
Çünkü sen yoksunHerkes beni düşünüyor
Ama kimsenin umrunda değilim
Çünkü sen yoksun bu şehirdeAy bile çıkmıyor bu şehire
Sen yoksun diyeGüneş hep soluk bakıyor
Ağaçlar çok sessiz ve kuru
Dallarında hasret büyütmüş
Dökemiyor yerlere
Bu şehir anlamaz diye
Çünkü sen yoksun bu şehirdeYaşayamıyorum artık
Bomboş araziler bahçeler dar bana
Çünkü sen yoksun bu şehirdeÖzledim dedim şehrime
Yankısı geldi Kulağıma
Çünkü sen yoksun bu şehirdeSeviyorum diye inlettim dağları
Bir dal bile kıpırdamadı
Çünkü sen yoksun bu şehirdeAnlatamadım seni bu şehire
Nasıl anlayacak ki
Çünkü sen yoksun bu şehirdeHayat çok hızlı
Ama bir o kadar yavaş benim içinÇok fazla insan var
Ama aslında kimse yokKapkara bir sayfam var
İçindeki beyaz bir çizgisinKurak bir gezegenim
Canlı tek ağacımsınBen zaten dünya da gün görmedim ki
Bütün şehir sen olmuşsun
Ama hiç kimse sen değil
YOU ARE READING
GÖZ YAŞLARINDA ARIYORUM MUTLULUĞU
PoetryCümle kurabildiğimiz yere kadar yazacağız içimizdekileri. Geri kalanı ise hep o uzun bakışlarda gizli kalacak.