Public vs. Private

chapter ten: It's not a date, I swear!

"Grabe ka talaga. Three fourth ng ng lahat ng food dito ikaw ang kumain" sabi niya.

"So ano ang ipinaparating mo sakin???!!!" sabi ko na naiirita na naman!

Di niya ba kayang di ako iritahin ng one full hour pag magkasama kami?

"Tabachoy ka talaga at ang takaw mo" sabi niya.

Uh!

Sapul na naman!

Ang di ko talaga gusto sa lalaking to ay ang kanyang pagka PRANKA!!!

"Buisit ka talaga!!"

Pero tumawa na naman siya.

Ayan, nararamdaman ko na.

Nararamdaman ko na kailangan ko na mag water falls.

Tumayo ako.

"O san ka pupunta?" sabi niya.

"Pati ba pag cr ko kelangan kong sabihin sayo?" sabi ko.

Asar-____-

Pumunta ako sa comfort room ng Finique kaso sira.

Ahhh!!! Di ko na kaya!

Masisira n gang dam!!!

Baka sa labas meron!

Sa labas. . .

"Ui girls, ayan na yung PANGIT na babae na taga public" sabi niya at talagang inemphasize niya pa ung pangit ah.

"Oo nga, feeler masyado" sabi pa nung isa.

Mga seven ata sila dito.

Taray!

Mr. Putik fan club!

Pero di ko na itotolerate ang pangaasar nila.

"Kung ako pangit, ano ka pa kaya? Palaka?" sabi ko sabay walk out pero naririnig ko parin gasps nila at mga mura nilang sosyal sakin.

Medyo malayo na ang nalakad pero ayun!!

Nakakita na ko ng CR na medyo isolated pero atleast may cr at pumasok na ako.

After the waterfalls. . .

Hay! Salamat!

Pede na ko bumalik sa pagkain^___^

Labas na ko, baka naiirita na si Jun Putik kakahintay.

.

.

.

.

.

O____O

Ayaw bumukas ng pintuan>___<

Pinapalo ko ung pintuan.

"Buksan nyo to!!Nakalock!!" sabi ko pero wala atang nakakarinig.

Pero may saving grace ako, ung phone ko^o^

*toot toot*

O_____O

Lobat akoT__T

Trapped ako. . . again.

Fifteen minutes has passed. . .

Nakaupo na ko sa floor.

Umiiyak.

Wala paring naghahanap sakin.

inaantok na ko. . .

zzz

.

.

.

ZzzZ.

.

.

zzzzz

*flashback*

"Mama!! Papa!!" sabi ko habang naiyak, sa isang madilim na lugar pero meron isang bagay na nagbibigay ng liwanag.

*end of flashback*

"AHHHHH!!" sabi ko nung paggising ko at napansin ko na may luha ako sa mata.

Sana hanapin niya ko. . .

Shin.

Please, sana di mo ko iniwan.

Third person POV

"Nasaan na ba un? Tagal naman niyang nag cr. Umalis na kaya siya?" sabu ni Shin.

lumabas na siya.

"Hi Shin!" sabi nung isa niyang fan.

"What are you doing here?" sabi ni Shin.

"We just want to see our oppa!" sabi nung isa pang fan.

"Stop following me" sabi niya, masungit na this time.

"Ayaw namin makita ka kasama ung cheap girl na un!" sabi ni fan.

"Oo nga oppa! umalis na nga siya oh nakita namin, so wanna go with us instead?" sabi nung isa pang fan.

'Im sure may ginawa ang mga to kay Kano' naisip ni Shin.

tapos may narinig silang sigaw at biglang tumakbi si Shin kung saan niya ito narinig.

Doon sa isolated na cr. Sinipa ni Shin ang pintuan at bumukas naman ito at nakita niya si Hana na nakaupo sa sahig.

"Mama!! Papa!!" sigaw ni Hana.

"Hana!" sabi ni Shin.

"Shin?" sabi ni Hana.

"Shhhh. Tahan na. Youre safe na" sabi niya.

"Akala ko iniwan mo na ko" sabi ni Hana habang naiyak.

"May dala ka bang dessert?" sabi ni Hana.

"Hmp. Back to normal ka na nga. Ano bang ginagawa mo dito? Nakaupo ka pa dyan eh ang dumi dumi dyan!" sabi ni Shin at tinayo niya si Hana.

"Grabe ka!! Nalock na nga dito tapos sisigawan mo pa ko!" sabi ni Hana

"Sanay na ko sa pagiyak mo, di ka naman nasaktan so I think youre fine" sabi ni Shin.

"Oh eto" sabi niya sabay bigay kaya Hana ung candy.

"Candy?" sabi ni Hana.

"Para ka kasing bata talaga. Para tumahan ka na" sabi ni Shin.

"Ah. . Thank you ah!" sabi ni Hana.

"Tara na iyakin, ihahatid na kita. Baka kung mapano ka naman" sabi ni Shin.

Author's note:

Thank you for choosing to read this story:)

b