Fijne mensen, het komt vast goed nu?

17 1 0
                                    

Henk zei tegen Mirthe dat hij even naar zijn eigen huis ging omdat zijn vrouw op hem wachtte.

Dat vond Mirthe prima, ze zat nu toch lekker aan het tafeltje haar eten nog op te eten.

Henk liep ondertussen zijn huis binnen, ging naar zijn vrouw Mirjam toe.

Waar hij al jaren mee samen was. Mirjam riep hij door het huis heen.

Ja Lieverd antwoorden Mirjam naar Henk toe.

Wat is er aan de hand lieverd? Je komt nooit tijdens je werk naar mij toe.

Nou Mirjam zei Henk. Er zit een jonge meisje van 17 jaar hier in het café.

Ze heeft ons hulp nodig zei die tegen zijn vrouw.

Oké dan loop ik toch even mee zei ze.

Zo doende liep ze mee naar het café waar Mirthe zat.

Gelukkig al wat opgewarmd. Henk kwam weer naar Mirthe toe samen met zijn vrouw Mirjam.

Mirthe ging even opstaan om zich voor te stellen aan zijn vrouw Mirjam.

'Hallo mevrouw ik ben Mirthe Zei Mirthe tegen de vrouw. Hallo Mirthe, ik ben Mirjam ben de vrouw van Henk. Maar dat had je vast al in de gaten Ja zei Mirthe dat had ik inderdaad al in de gaten.

Wat kan ik voor je doen zei Mirjam tegen Mirthe.

Nou eigenlijk best wel zei Mirthe tegen haar.

Ik woon op het moment op straat, mijn ouders hebben mij op straat gezet.

Waarom hebben ze je op straat gezet? Vroeg Mirjam aan haar.

Omdat ze Hugo mijn vriend niet mogen, die zou volgens hun niet goed zijn.

Dat meen je niet zei Mirjam tegen haar.

Alleen om je vriend? Ze zijn zeker van de pot afgerukt.

Dat nog net voor de kerstperiode. Het is al heel erg koud buiten en dan laten ze je buiten zwerven.

Het kan nog je dood worden meid, besef je dat wel.

Dat besefte Mirthe wel maar blijkbaar haar ouders niet. Die bekommerde al niet meer om haar had ze het idee.

Maar was het wel zo?

Ze miste Hugo ook ontzettend erg, ze wilde hem het liefst zien en bij hem zijn.

Ze vroeg zich af waarom Mirjam zo lief tegen haar deed.

Mirjam wilde haar helpen met het vinden van haar vriend dat ze daar zou zijn met de kerst.

Maar zou dat gaan lukken.

Mirthe weet je nog waar Hugo precies woont.

Ja zei ze, maar weet niet hoe ik er moet komen. Heb vele straten in deze weken gezien voor de kerst.

Het was toen al heel erg koud.

Weet je wat Mirthe zei Mirjam, Ik en Henk gooien het café dicht. 

We gaan met drietjes op zoek naar Hugo zo dat je wel met kerst bij hem bent.

Toen zei Mirthe dat ze ook bang was voor de reactie van zijn ouders.

Mirjam zei toen tegen Mirthe dat ze helemaal niet bang hoeft te zijn. 

Ze zou kleding van Mirjam en Henk krijgen. Want haar dochter was de deur al uit.

Omdat Mirthe net zo slank was als haar dochter toen was had Mirjam bedacht om het haar de kleding te geven.

Ze kon het wel gebruiken.

Voor ze weg gingen zeiden ze tegen Mirthe ga eerst maar even lekker douchen.

Hier heb je kleding van mijn oudste dochter. Die mag je houden meisje.

Jij kan het beter gebruiken dan mijn dochter.

Toen Mirthe eenmaal klaar was met het douchen en aangekleed was. 

Ze moest van Mirjam wel even haar haar droog laten worden voor ze naar haar vriend Hugo gingen.

De kans dat haar haar ging bevriezen door dat het nat was werd wel groter met het natte haar van haar.

Mirthe ben je klaar vroeg Mirjam.

Aan wat heb ik dit allemaal te danken? vroeg Mirthe.

Je bent een lieve meid, Je hoort bij mensen te zijn die van je houden.

Je vriend zult je je ook wel missen. 

Kom we gaan, stap in de auto dan rijden we naar het adres van je vriend Hugo.

Al snel waren ze in de straat waar Hugo woonde. 

Mirthe werd nu wel heel erg zenuwachtig omdat ze niet wist hoe hij zou reageren.

Mirjam zei dat het goed was dat ze naar zijn deur ging en ging aanbellen.

Ze zat te bibberen van de zenuwen. Hugo kwam aan de deur.

Hij keek geschrokken uit zijn ogen toen hij Mirthe zag maar ook heel erg blij.

Mirthe je bent er, ik heb je heel erg gemist zei Hugo tegen haar.

Hebben deze mensen je hier heen gebracht,

Ja zei Mirthe tegen Hugo. Nou ik zal even naar mijn ouders toe lopen om te vragen of ze iets hebben voor die mensen. Omdat het toch kerst is nu.

Zijn ouders kwamen ook al gauw aan de deur. Hallo Mirthe zeiden ze.

Wie zijn die mensen die je hier hebben gebracht vroegen ze.

Oh dat zijn Henk en Mirjam, kwam toevallig bij hun in het café terecht.

Maar dat verhaal vertel ik liever binnen.

Nou dat vinden we prima zeiden ze. 

Henk en Mirjam mochten ook mee eten en genieten van kerstdagen bij de ouders van Hugo.

Mirthe had nooit meer iets van haar ouders gehoord.

Maar erg vond ze het niet. Ze had echte vrienden om zich heen.

Ze genoten van hele kerstsfeer en hadden jaren nog contact.

De donkere periode van kerst![voltooid ]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu