Touch Me Anywhere

Chapter 23

Mariin kong kinagat ang labi ko. I felt hopeless and helpless. I felt like crying. I'm scared. Natatakot ako sa pwedeng mangyari sa akin ngayon. Unti-unti akong nanghina.

Hindi ko magawang sumigaw o manlaban ngayon. Hindi ko rin magawang pakiusapan silang pakawalan ako dahil alam kong hinding hindi nila iyon gagawin. I'm a good catch. But no, I'm not one of Jin Ichijo's women! We just have an erotic business! That's all!

Kumuyom ang mga kamao ko at nagsimulang kumulo ang dugo ko. Naiinis ako sa sarili ko. Gusto kong sabunutan, murahin, at saktan ang sarili ko sa kahit na anong paraan. Sinisisi ko rin ang sarili ko kung bakit nandito ako. Masyado akong nagdrama dahil kay Jin. Nawala ang pagiging matapang at palaban ko kaya nang sumulpot ang mga walanghiyang kidnappers sa aking harapan, wala akong nagawa.

How about Dominique? Anong nangyari sa kanya? Will Jin Ichijo save my ass out of here?

Oh please! Save me! Please! Please!

Napasinghap ako nang buhusan ulit ako ng malamig na alak sa aking ulo. May mahigpit na humawak sa aking braso at kinaladkad ako. Marahas niya akong pinaupo sa isang banda. I could feel the coldness of the concrete wall behind me.

"Anong gagawin mo?" I hissed when he grabbed my right leg. "Hey!"

Malakas akong napasinghap nang may itusok siya sa binti ko. It's like an injection! I gripped his wrist to stop him.

"Stop it!" Nagawa ko siyang sampalin sa mukha kahit wala akong makita. "Stop it!" Halos magwala na ako at pinagpapalo siya. Kung saan-saan na tumatama ang mga kamay ko.

"Dagdagan mo pa ang drugs. Mukhang malakas ang babaeng 'yan. Well... She is Jin Ichijo's girl. What do you expect?" I heard someone say. "Wag mo lang sasaktan. Baka bumaba ang halaga."

"Pwede ko bang galawin? Ang ganda ng babaeng ito, eh..." Humalakhak ang lalaking nagtuturok ng drugs sa akin.

Tinanggal niya ang injection mula sa aking binti. I sobbed because it fucking hurts. Tingin ko ay dumugo ang binti ko.

"Kahit ako gusto ko, eh. Kaso wag na. Baka bumaba ang halaga." Sabay silang tumawa. "Punasan mo iyong dugo..."

Dammit! Wala akong magawa kung di ang humikbi. May tumusok ulit na injection sa kabila kong binti. Mariin akong napapikit at ilang beses na nagmura. May humaplos na kamay sa aking binti na para bang may pinunasan. I flinched and tried to slap him but I failed. Natigilan ako. Shit! Nararamdaman ko na ang epekto ng drugs!

"Tara na..." narinig kong sabi ng isang lalaki at naramdaman kong tumayo na ang lalaking nagturok sa akin ng drugs.

Napasandal ako sa dingding. Sinubukan kong pakiramdaman at kalmahin ang sarili ko kagaya ng ginawa ko nang makalanghap ako ng marijuana at nakainom ng drugs sa Horizons. Ngunit hindi ko na kayang manatili sa tamang wisyo. May iba't ibang geometrical objects na akong nakikita at parang may naririnig akong kumakanta sa paligid.

Oh my God.

I don't know what happened for the next hours. I just found myself in the middle of a dazzling stage. My hands were still tied up but I could clearly see the audience in front of me. Tinanggal na nila ang nakatakip sa aking mga mata bago ako isalang sa stage. My whole body was still wet because of the alcohol they poured on me.

"This girl in front of you is owned by Jin Ichijo!" sabi ng babaeng host gamit ang kanyang mic. Nagbulong bulungan ang mga tao. "Yes, people! Pagmamay-ari ng isang Ichijo ang babaeng ito!"

The people looked so excited because of me. I hysterically laughed. Natahimik sila sa biglang pagtawa ko. Why I'm laughing? I don't know. I just want to laugh!